Haar grote droom, moeder worden van een groot gezin, zal nooit in vervulling gaan. En nog steeds heeft Elise (41) het daar moeilijk mee. Misschien wel moeilijker dan tien jaar geleden toen ze te horen kreeg dat ze in de overgang zat. “Nu worden mijn vrienden een voor een moeder en eet ik lachend beschuit met muisjes terwijl ik kir dat ze zo’n prachtig kind hebben. Inwendig ga ik stuk, maar dat verberg ik.”
Natuurlijk is ze blij voor haar vriendinnen maar het blijft moeilijk om zo’n klein prachtig mensje in haar armen te hebben. “Als kind al wilde ik niets liever dan moeder worden. Ik zag een groot gezin voor me. Man, vier kinderen, boerderij op het platteland met een woonkeuken als centraal middelpunt. Toen ik na een aantal mislukte relaties Mart ontmoette wist ik: hij moet de vader van mijn kinderen worden. Hij kan dat.” Aanvankelijk schrok Mart van de grote kinderwens, maar Elise sleurde hem mee in haar ideale plaatje.
Laat het los
Elise was 28 en er klaar voor. “We hadden een leuk boerderijtje in het Noorden van het land gevonden dat we omtoverden tot ons paleisje. We waren er zo klaar voor.” Elise stopte met de pil en was teleurgesteld dat ze niet gelijk zwanger werd. Er ging een jaar voorbij en nog steeds was ze niet in verwachting. Vriendinnen raadden haar aan ‘het los te laten’ want dan zou ‘het vanzelf komen’. “Ik had steeds maar het gevoel dat er iets met me aan de hand was. Lichamelijk. Er werd onderzoek naar mijn bloed gedaan en toen werd alles in een klap duidelijk: ik zat in de overgang. Ik was met stomheid geslagen. Hoe kon dat nou? Ik was nog geen dertig, kerngezond en wilde moeder worden. Dit sloeg nergens op.”
Niets in de gaten
Vreemd was dat Elise gewoon elke maand ongesteld was en geen last van opvliegers had. “De gynaecoloog legde uit dat de pil er voor zorgt dat je niet meer weet wat het natuurlijke gedrag van je lichaam is. De eierstokken doen niets meer zodra je de pil slikt. Dus vandaar dat ik helemaal niet in de gaten had ik in de overgang zat.”
De overgang bij vrouwen die jonger dan dertig jaar zijn, wordt door medici gezien als een ‘ziekte’. “Dat heeft te maken met de veroudering van de eierstokken. Die van mij waren kennelijk hetzelfde als bij een vrouw van een jaar of veertig.” Na de diagnose kwam Elise wekenlang haar boerderij niet meer uit. Huilde doorlopend en was lusteloos. “Ik viel tien kilo af, had nergens zin in en vond het leven zinloos nu ik wist dat ik nooit moeder zou worden.” Vriendinnen proberen haar uit haar isolement te halen, maar falen. Als Mart aangeeft dat hij zo niet met haar verder kan en wil leven, schrikt Elise. “Ik was in die tijd zo met mezelf bezig, dat ik helemaal vergat dat Mart ook door een hel ging. Hij liet het alleen minder merken omdat het vooral mijn grote droom was.”
Hij is vader
Ondanks dat Elise en Mart weer nader tot elkaar komen, strandt hun relatie. “Ik kan mezelf soms wel voor mijn kop slaan. De mededeling: ‘mevrouw u bent in de overgang’, heeft zoveel verwoest. Ik kon daar niet mee omgaan. Nog steeds vind ik moeilijk maar heb het een plekje kunnen geven. Maar dat Mart nu vader van twee jongens is, steekt enorm en zorgt ervoor dat ik me minderwaardig voel. Zijn nieuwe vriendin kon hem geven wat mij niet lukte. Dat is wrang. Heel wrang.”
