Dounia is de trotse moeder van twee jongens. “Brooklyn is 13 en Justin is 14 jaar oud. Slechts drie maanden na de bevalling van Justin, was ik zwanger van Brooklyn. De eerste jaren waren loodzwaar, maar toen ze naar de basisschool gingen, gingen ze steeds leuker samen spelen. Inmiddels zijn ze beste vrienden en willen ze niets liever dan samen chillen, gamen en pranks uithalen. En dat laatste drijft me tot waanzin…” 

Grappen en grollen

De jongens van Dounia zijn echte lolbroeken. “Ze konden vroeger al moppentappen als de besten. We kwamen vaak in het café van hun vader en daar genoot de hele bar van hun grappen. Ik zei vaak dat ze wel als comedian zouden kunnen gaan werken, zo goed zijn ze. Maar waar het ooit begon met onschuldige moppen, zijn ze sinds een paar maanden overgestapt op het uithalen van hele nare pranks.”

Wat is een prank?

Toen de eerste prank met Dounia uitgehaald werd, wist ze niet eens wat een prank was. “Het wordt ook wel een practical joke genoemd. Het is meestal een hele flauwe grap waarbij je iemand enorm laat schrikken of onwijs voor paal zet. Veel jongeren vinden het hilarisch en leggen het vast op video. Ook Justin en Brooklyn filmen al hun flauwe grappen.”

Steeds vervelender

Dounia heeft de jongens verboden de prankvideo’s te delen op YouTube of TikTok. “Dat zouden ze maar al te graag doen. Ik werk als ambtenaar en moet er niet aan denken dat dit soort filmpjes van mij te zien zijn. Dat begrijpen ze gelukkig, maar verder dan dat gaat het begrip niet. En hun grappen worden steeds vervelender…”

Andere meubels

Zo bestelde Dounia eind vorig jaar een nieuwe bank en nieuwe eetkamerstoelen. “Ik heb daar keihard voor moeten sparen en was heel blij dat ik dit eindelijk kon bestellen. Ik koos een grijze hoekbank en bijpassende grijze eetkamerstoelen. Echt prachtig! Alles moest besteld worden en de levertijd was twaalf weken. Maar toen de bank en stoelen vorige week eindelijk arriveerden, was ik heel teleurgesteld. Brooklyn heeft vlak na de bestelling de winkel gebeld en gezegd dat hij mijn man was. We zouden ons bedacht hebben en toch liever een gele bank en paarse stoelen willen. Nou, dat is dus precies hetgeen wat bij ons geleverd werd. Omdat alles voor ons is geproduceerd, konden ze de bank en stoelen niet terugnemen.”

Ook een grap

Het wijzigen van de meubelbestelling maakte Dounia woedend. “Maar niet zo woedend als die keer dat ze mij op mijn werk belden om te zeggen dat Justin meegenomen was door de politie. ‘Mam, je moet nu naar het bureau komen. Justin zit vast’, zei Brooklyn. In complete paniek heb ik mijn spullen gepakt en heb mijn collega’s verteld wat er aan de hand was. ‘No worries, wij nemen je werk over. Tot morgen’, zeiden ze. Toen ik bezweet en in paniek aankwam bij het bureau, bleek ook dit een grap te zijn. De jongens hadden zich tegenover het bureau verstopt en kwamen niet meer bij toen ik kwaad naar buiten liep.”

Niet happen

Dounia kan nog wel even doorgaan met het opsommen van flauwe grappen. “Echt, elke flauwe grap die er bestaat hebben zij uitgehaald. Mijn man zegt vaak: ‘laat je niet zo kennen en negeer het gewoon. Als jij niet hapt, stoppen zij met de pranks’. Maar wat moet ik dan? Als ze mij bellen dat er iets aan de hand is, ze gewoon negeren? Wat als er écht iets is? En wat betreft de stoelen: ze krijgen tot het einde van het jaar geen zakgeld. Maar het lijkt ze totaal niet te raken. Hun pranks gaan gewoon door.”

Zo gaan die dingen

De grappen van Brooklyn en Justin drijven Dounia tot waanzin. “Ik weet gewoon niet wat ik kan doen. Hun zakgeld inhouden helpt niet en een stevig gesprek heeft ook nog geen effect gehad. Ik vind dat mijn man hier een veel duidelijkere rol in mag spelen. Hij vindt het allemaal wel grappig en moet vaak om de jongens lachen. ‘Zijn gewoon kwajongens streken. Zo gaan die dingen’, zegt hij dan. Ik ben dat niet met hem eens en wil dat het stopt. Deze ‘grappen’ gaan veel te ver toch?”

Bovenste afbeelding: Andra C Taylor Jr via Unsplash

Sanne wordt stapeldol van de bedgeluiden van de buren

Sinds een jaar woont Sanne samen met haar man en twee dochters in het prachtige huis in een goede wijk in een Gooise gemeente. “We woonden in Amsterdam in Oud-Zuid in een geweldig grachtenpand. Als we geen kinderen zouden hebben, zaten we daar nu nog. Maar de meisjes kunnen niet veilig op straat spelen, het is veel te druk.” Dus zocht Sanne samen met haar man Arjan naar een huis in ’t Gooi. “Arjan werkt bij de omroep dus de keuze was snel gemaakt.” Als het allemaal van tevoren had geweten, had ze wel drie keer nagedacht om te verhuizen… LEES HIER VERDER!