Grote zorgen maakt Kiki zich om haar dochter Benthe. Bijna dertig is ze, maar nog steeds heeft ze geen steady relatie. “Dat is toch niet normaal? Ik vind dat ze er werk van moet maken, maar Benthe maakt zich niet druk en vindt dat ik me aanstel.”
Steeds weer die vraag van haar vriendinnen: ‘En? Hoe zit het nou, heeft je dochter al verkering?’ Kiki wordt er moedeloos van. “Benthe is altijd al een eigenzinnig meisje geweest. Haar vriendinnetjes van toen hadden al op heel jonge leeftijd verkering en Benthe vond dat stom. Niet dat ze jongens stom vond, maar ze kon maar niet begrijpen waarom haar vriendinnen zich al zo jong aan de ketting lieten leggen, want zo zag ze dat. Ze vond het veel leuker om lekker met de meiden op stap te gaan dan een hele avond op de bank met een jongen te gaan zitten. Klef doen kon altijd nog.”
Ach, ze is nog jong
Kiki maakte zich geen zorgen; haar dochter was immers jong en de wereld lag nog aan haar voeten. “Zelf ben ik jong getrouwd, ik was 21. Dat huwelijk hield geen stand en eindigde in een vechtscheiding. Ik nam me voor nooit meer te trouwen maar toen ik Wim, de vader van Benthe ontmoette was ik verkocht. Hij was de liefde van mijn leven en dat is hij nog steeds. Voordat ik mijn eerste ex-man leerde kennen, had ik wel wat vriendjes al gehad, ik was er ook vroeg bij. Automatisch dacht ik dat mijn dochter ook al vroeg met een vriendje thuis zou komen maar niets is minder waar.”
Ik wil ook een gezellige schoonzoon
De opmerkingen van Kiki’s vriendinnen worden vervelend als Benthe een jaar of twintig is en nog steeds geen partner heeft. Op feestjes komt ze steevast alleen binnen en Kiki voelt de blikken van familie en vrienden al in haar rug prikken. “Het lijkt wel of mensen denken dat het door mij komt dat mijn dochter geen relatie heeft. Maar je wil niet weten hoe graag ik zou willen dat ze een leuke man tegen zou komen. Benthe is nu bijna dertig en nog steeds heb ik geen gezellige schoonzoon, ik kijk daar echt wel naar uit.” Benthe lijkt nergens last van te hebben en heeft er geen moeite mee om ergens in haar uppie naar toe te gaan. “Ik wel, ik baal ervan dat ik me steeds maar moet verantwoorden voor haar bij mijn vriendinnen.”
Wat heeft ze nu weer aan?
Als Kiki haar dochter wijst op de verschillende datingapps, haalt Benthe haar schouders op. Ze wil er niets van weten. Kiki heeft wel een vermoeden waarom Benthe overblijft: ze kleedt zich altijd heel apart. “Ja, dat is het volgende waarvoor ik me schaam: haar uiterlijk. Benthe is in de basis een mooi meisje, maar ze kan zichzelf zo vreselijk toetakelen. Zo heeft ze jarenlang alleen maar zwarte kleding gedragen. Iedereen vroeg me of ze depressief was. Na haar zwarte periode volgde het oversized-tijdperk. Broeken, bloesjes, T-shirts en jurken waren veel te groot. Ze verklaarde dat ze niet van plan was haar vrouwelijkheid te laten zien en verhulde haar lichaam. Ik begreep er niets van en ze was het gespreksonderwerp van mijn vriendinnen. Vroegen ze mij waarom mijn dochter in van die tenten liep. Geen idee. Ik wist ook niet wat ik moest antwoorden.”
Alleen en gelukkig? Bestaat niet!
Momenteel hult Benthe zich in kleding uit de jaren vijftig. “Ze verschijnt op verjaardagen in petticoats en draagt haar haar in zo’n overdreven rol. De kleuren zijn mierzoet en tot mijn grote afgrijzen heeft ze een tattoo op haar rechter onderarm laten zetten: een pin up-girl. Nou je snapt dat er nu helemaal over haar wordt geroddeld.” Kiki vraagt zich af waarom Benthe zo anders is dan andere vrouwen en waarom ze geen relatie wil. Als ze ernaar vraagt, antwoordt haar dochter dat ze het prima naar haar zin heeft in haar eentje. “Ik geloof dat dus niet he, je kunt in je eentje toch niet gelukkig zijn? Dat bestaat niet. Niemand wil alleen zijn.”
Af en toe een scharrel
Hoewel Kiki twijfelt of Benthe de waarheid vertelt, zegt haar dochter dat ze wel zo nu een scharrel heeft. “Toen ik dat hoorde vroeg ik haar waarom ze niet gewoon op zoek gaat naar een vaste partner. Dat het echt veel leuker is om samen te zijn. Ook heb ik haar gezegd dat ze misschien dan wel iets aan haar uiterlijk moet doen omdat niet veel mannen van de stijl die ze nu heeft houden. Dat weigert ze. Met haar kleding wil ze zich onderscheiden en het maakt haar niet uit wat anderen daarvan vinden. Is het zo gek dat ik haar vraag een klein beetje rekening met mij te houden? Dat het voor mij echt heel naar is als mijn vriendinnen steeds maar opmerkingen over mijn dochter maken? Ik vind dat vernederend, maar een goed gesprek met mijn dochter daarover is onmogelijk.”
Hoe denk jij hierover? Snap je dat Kiki teleurgesteld is in haar dochter en het leuk zou vinden als er een schoonzoon op het toneel zou verschijnen? Of vind je dat Benthe lekker zelf moet weten hoe ze haar leven inricht? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Karolina Grabowska via Pexels
Sanderien van Mul -
Mijn God wat een naargeestige, bekrompen, hokjesdenkende, achtergebleven simpel wijf ben jij! In plaats van dat je trots bent op je dochter om wie ze is, en dat ze zelfstandig is en gelukkig is, loop je te schofterig te zeiken dat je een schoonzoon wil. Heb jij en die bekrompen kutten van je vriendinnen wel eens stilgestaan bij het geluk van je dochter? Dat het niet om jou draait? Maar jij bent natuurlijk van die ouderwetse generatie die zich geen leven zonder een man kan voorstellen, dat je altijd met z’n tweeën moet zijn, dat een relatie het hoogtepunt is van geluk. Godverdomme wat ben jij een eng, benauwd mens dat je niet eens je eigen dochter gelooft als ze zegt dat ze gelukkig is, want in je eentje kun je niet gelukkig zijn? Wat zijn dat voor vooroorlogse idiote opvattingen? En dan nog kankeren over de unieke kledingstijl van je dochter ook nog, alles voor het plaatje en guttegut, alles wat afwijkt (inclusief je eigen dochter) is niet goed en zou verboden moeten worden! Weet je, ik heb ongelooflijk veel medelijden met Benthe. Ik zou haar spontaan een hele warme knuffel willen geven. Wat een hel moet zij in leven met zo’n moeder die haar niet accepteert, haar veroordeelt, haar niet gelooft, haar niet in haar waarde laat en haar alleen voor volwaardig aanziet als ze met een vent thuiskomt. Godverdomme wat ben je dan een treurig wijf zeg. Je had geen kind moeten krijgen.