fb
Damespraatjes Damespraatjes

Daniëlle: “Mijn vriend wil mijn hond niet uitlaten”

Tot een jaar geleden dacht Danielle dat ze altijd alleen zou blijven. “Ik heb nooit veel interesse in jongens en relaties gehad. Op de basisschool speelde ik het liefst met meisjes of gewoon helemaal alleen. En waar mijn vriendinnen op de middelbare school ineens oog voor het andere geslacht kregen, vond ik mijn legpuzzels, tekenboek en hamster veel interessanter. Zo is dat heel lang gebleven, totdat ik Ruben ontmoette. Ineens was ik verliefd, kreeg een relatie en ging zelfs samenwonen. Alles loopt op rolletjes, alleen baal ik er enorm van dat Ruben weigert mijn hond uit te laten.” 

Best een ding

Daniëlle is een echte dierenvriend. “Ik heb een hond, twee katten, twee konijnen, twee cavia’s en goudvissen. Dat klinkt als extreem veel, maar qua verzorging valt het best mee. Ik haal heel veel plezier uit het verzorgen van en spelen met mijn huisdieren en ik zie het verschonen van een kattenbak of konijnenhok nooit als een straf. Ruben heeft veel minder met dieren en haalt daar helemaal geen plezier uit. Dat was best een ding toen we gingen samenwonen.”

Niet genoeg plek

Ruben woont in een klein appartement en dus was het bij de keuze om te gaan samenwonen logisch om dat in het huis van Daniëlle te doen. “Ik heb een tuin, een slaapkamer, een werkkamer en een ruime woonkamer. Genoeg ruimte voor ons allemaal. Maar toen Ruben met al zijn spullen op de stoep stond, leek er toch ineens een ruimte-probleem te ontstaan; er was niet genoeg plek voor zijn gamebureau en computerschermen in de werkkamer. Hier stonden namelijk al mijn bureau, de kattenbakken en de krabpalen. Ook bewaar ik daar veel dierenspeelgoed en de reismandjes. Meer ruimte is er niet.”

Buiten laten staan

Heel vervelend vindt Ruben het dat er nauwelijks plek voor hem is in de werkkamer. “Dat gaf meteen veel spanning. Eigenlijk wilde hij dat ik de spullen van de dieren daar weg zou halen, zodat zijn bureau daar kon staan. Ik was het daar niet mee eens; een kat kan niet zonder kattenbak en ik vind het vies om deze in de slaapkamer of woonkamer te zetten. Ruben kookte van woede en schreeuwde: ‘moet ik mijn gamespullen dan maar gewoon buiten laten staan?’. Ik heb daar toen ‘ja’ op geantwoord. De kattenbakken zijn naar mijn inziens een stuk belangrijker dan zijn bureau.”

Jouw hond

Daar is Ruben het niet mee eens. “Dat werd ruzie. Uiteindelijk hebben we het opgelost door zijn bureau in de woonkamer te zetten. Ziet er niet zo mooi uit, maar een andere mogelijkheid hadden we niet. Helaas zijn de irritaties rond de dieren nog steeds niet helemaal opgelost. Ruben wil namelijk absoluut niet met onze hond Aura lopen. ‘Het is jouw hond, dus jij zorgt ervoor’, zegt hij dan. Dat vind ik heel flauw. Als er voor hem een pakketje wordt bezorgd neem ik dat toch ook gewoon aan, zelfs als het niet voor mij is?”

Was fijn geweest

Gelukkig werkt Daniëlle thuis en komt het niet zo vaak voor dat ze een beroep op anderen moet doen voor het wandelen met de hond. “Maar laatst was ik ziek en lag ik voor pampus op bed. Ik voelde me zo slecht dat ik eigenlijk niet kon opstaan. Je zou verwachten dat Ruben dan zijn best doet om me een beetje te helpen. Nee hoor, niets daarvan. Hij hoeft echt geen kippensoep en kopjes thee voor me te maken, maar een rondje met Aura was fijn geweest. Met veel pijn en moeite heb ik dat steeds zelf gedaan.”

Iets meer zijn best

Daniëlle weet dat het haar hond is en dat ze de verzorging daarvan niet bij Ruben neer kan leggen. “Maar het is niet zo dat ik het hem elke dag vraag. Ruben is lief, maar ook heel stug. Als hij ergens geen zin in heeft, dan doet hij het gewoon niet. Je kunt dan zeggen wat je wil, maar je hoeft niet te verwachten dat het werkt. Daar is hij heel open en eerlijk over. Je weet wat je aan hem hebt, maar soms zou ik willen dat hij iets meer zijn best zou doen voor mij. Of vraag ik te veel van hem?”

Liever alleen

Door Ruben zijn stugge gedrag, twijfelt Daniëlle steeds meer aan de relatie. “Nu gaat het om de hond uitlaten, maar wat als we straks misschien een kindje hebben? Heeft hij dan ook geen zin om het naar school te brengen of ermee naar de speeltuin te gaan? Dat zou een veel groter probleem zijn en ik heb geen zin om er dan ook helemaal alleen voor te staan. Hoe bespreek ik dit met hem? Want als het zo blijft ben ik liever gewoon weer alleen met mijn dieren.”

Afbeelding: Unsplash+

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

9 reacties

Sandy -

Eigenlijk kan ik hier heel kort over zijn: dag Ruben!

Misschien moet Daniëlle ook alleen haar eigen kleding wassen, haar eigen eten koken en haar eigen bed verschonen, kijken wat Ruben daar van vindt.
Maar de oplossing van Fiene is beter: gooi die gast héél snel je huis uit!

Ria -

ik vind dat als je ziek bent .dat hij ook wat kan doen om je te verlichten ,dat doe je uit liefde voor je vriendin.en denk je daar niet over na .het is een egoist.buiten walsen .

Dick -

Voor hem is er waarschijnlijk een megagroot verschil tussen een baby of een huisdier (tenzij hij ook niet veel met mensen heeft). Dus die vergelijking is niet fair. En eer lijk is eerlijk, hij heeft niets met dieren dus als hij de verzorging niet wil doen is dat zijn keuze, jij moet voor jezelf uitmaken of het een dealbreker is of niet. Persoonlijk vind ik dat hij al best meegaand is geweest met het werkkamergebeuren. Hij is bij jou ingetrokken, maar heeft dus eigenlijk geen eigen stukje in je huis gekregen, wat je voor de dieren wel doet, dus je zet hem al op de tweede plaats in zekere zin.
Ik snap je logica, maar verplaats je ook even in een ander.

Chantal -

Mijn dieren gaan boven me relatie nu heb ik een partner getroffen die net als ik gek is op dieren en hij samen met mij voor me dierenkindjes zorgd ik heb nu een spier verrekt in me rug en kan niet maar de bakjes bukken dus geeft me vriend de dieren steeds eten tot ik het weer kan maar ik zou nooit een relatie kunnen hebben met iemand die alleen maar aan zich zelf denkt en geen moeite wil doen voor zijn partner als die ziek is

Ireen -

Wauw. Ik vind de reacties hierboven wel heftig, hoor! Mijn leven draait om mijn dieren. Ik zou nooit een relatie kunnen hebben met iemand die niks met dieren heeft. Maar om hem nu egocentrisch te noemen? Ze gaan samenwonen in haar huis. Daar moet hij zich ook thuisvoelen. Voor hem is het gamen wat voor haar de dieren zijn. Zij heeft de werkkamer vol met kattenbakken, krabpalen en haar bureau en zijn ene bureau voor zijn ontspanning moet dan maar weg? Ik vind het ook bijzonder dat ze voordat ze gingen samenwonen niet bedacht hebben dat het wat krap zou zijn. Wist ze niet dat hij een game bureau had? En ja, het zou fijn zijn als hij haar hond eens uitlaat. Maar hij is het niet verplicht en is er eerlijk over geweest. De vergelijking met kinderen gaat volslagen mank, want daar kiezen ze samen voor. Evenals pakketje aannemen. Dat is 2 seconden. Met een hond ben je iets langer zoet. De reactie van hondendrollen in de auto en buitenzetten vind ik helemaal bezopen. Die kerel doet niks verkeerd. Hij geeft alleen zijn behoeftes en grenzen aan. En bij een dame die zonder pardon zegt: laat je game bureau maar buiten staan, want jij mag er bij maar voor je spullen is geen plek, lijkt me dat geen overbodige luxe. Dus gewoon als volwassenen met elkaar in gesprek gaan en als je concludeert dat de verwachtingen teveel verschillen er op een nette manier een eind aan maken lijkt me dan de betere optie.

Regina -

Als je wilt samenwonen dan ga je toch eerst bespreken hoe je dat wilt indelen qua meubels, zorg voor de dieren en geld? Ik denk dat in dit geval het dan al duidelijk was geweest, latten is makkelijker. Dat hij de hond niet uit wilt laten, daar is hij duidelijk over geweest. Mijn man wil ook geen hond, zou geheel mijn verantwoordelijkheid zijn. Daarom heb ik er nog geen. Maar deze hond is er al, dan moet je dat van tevoren toch bespreken.

Fiene -

Oké dit is wat je moet doen:
1 bel een vriendinnen op
2. Regel een bus
3. Ga naar de slaapkamer en doe de kledingkast open
4. Pak al zijn kleding en gooi dat op bed
5 pak zijn koffers en gooi al zijn kleding erin
6 . Knal zijn koffers in de bus
7 ondertussen hebben jouw vriendinnen al zijn spullen in de vrachtwagen gezet op hun kop met een grote rode strik eromheen.
8 zet een muziekje en zet hem keihard
9. Zet een zak met hondendrollen open in de wagen en laat de wagen een half uur nog even staan.
10. Plak een briefje op het bureau waarin staat: ik ben weg gelopen van mijn baasje omdat hij niet met mij wilde lopen. Wil jij mijn baasje zijn?
En dan doei doei bye bye !
(Verander de sloten wel.
Meteen uitmaken die hap en wegwezen!

Joris -

Lekker dan, nog voor hij verhuist was hadden jullie al ruzie. Voordat jullie gingen samenwonen nooit bedacht dat jullie niet een dubbele huisraad in één huisje kwijt konden? Voor jullie gingen samenwonen nooit over jouw beestenboel gehad? De manier waarop verdient niet de schoonheidsplaats, maar als hij vanaf dag één duidelijk is geweest dat het jouw dieren zijn en blijven en dat hij er niets om geeft, dan is het toch niet zo gek dat hij er ook niet mee gaat wandelen? De vergelijking met het aannemen van pakketjes gaat m.i. mank; dat is geen verantwoordelijkheid die de ander is aangegaan voor de start van de relatie.

Petra van Dorp -

Dat je die vent nog bij je hebt in laten trekken na zijn eerste schreeuwpartij over zijn oh zo belangrijke gamebureau. En neem alsjeblieft geen kinderen met dit egocentrische exemplaar. Hoe ‘lief’ hij ook is… en ik snap toch écht niet waarom vrouwen dit zeggen van hun partner die geen zak voor hen over heeft, die duidelijk laat zien dat hij geen poot uitsteekt en al over de zeik raakt om een keertje een hond uit te laten. Is dat de beruchte roze bril of de mantel der liefde? Schop hem maar naar buiten, want dit wordt niets. Je had hem al meteen de deur moeten wijzen toen hij met al zijn shitzooi op de stoep stond en begon te schreeuwen over z’n computerspullen. Tip voor de volgende keer: zodra je partner niet meer normaal kan communiceren, wijs je hem de deur. En dit dan ook nog ‘stug’ noemen – nee, dit is gewoon egocentrisme ten top. Ren!

Reageer ook