Sinds Daisy en haar vriend Marco drie kinderen hebben, is het flink aanpoten. “Onze jongste zoon is een half jaar oud, de middelste net twee en de oudste vier. Het is een ongelooflijk pittige tijd. Hoewel ik enorm van ze geniet, moet ik toegeven dat ik het een beetje heb onderschat. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft Marco vorige week een gigantische beslissing genomen zonder dit eerst met mij te bespreken. En de gevolgen zijn enorm…”
Nieuwe gezinswoning
Omdat hun appartement te klein werd met de komst van een derde kindje, gingen Daisy en Marco op zoek naar een ruimer huis. “We zochten een gezinswoning, huur, geen koop. Onze inkomens waren samen te hoog voor sociale huur, dus kwamen we in de vrije sector terecht. Duurder, maar met drie kinderen was er geen andere optie. Nu hebben we een fijn huis met drie slaapkamers en een tuin. Het kost meer dan ons vorige appartement, maar we zijn hier ook veel gelukkiger.”
Echt nodig
Het huis was goed te betalen, mits Daisy en Marco hun uitgaven een beetje in de gaten hielden. “Marco werkt fulltime als heftruckchauffeur en ik ben grondstewardess. We verdienen niet slecht, maar we zwemmen ook niet in het geld. We hebben beide inkomens echt nodig. Gelukkig houd ik van mijn werk en ben ik blij dat ik na alle zwangerschappen weer fulltime aan de slag kan. Maar Marco is helemaal niet blij met zijn baan.”
Plotseling ontslag
Zijn baas is een rechtlijnig man: “Bij hem is het zwart of wit, er zit weinig tussenin. Daarnaast is hij vaak chagrijnig en niet altijd even vriendelijk. Maar Marco krijgt goed betaald en kan zijn rooster in overleg bepalen. Alleen heeft hij na een ruzie met zijn baas vorige week plotseling ontslag genomen. Zonder het eerst met mij te overleggen…”
Goed nadenken
Marco werkt deze maand nog, maar daarna heeft hij geen baan meer. “En dat is een groot probleem, want als je zelf ontslag neemt, heb je geen recht op een WW-uitkering. In principe zou hij met zijn ervaring als heftruckchauffeur snel weer iets moeten kunnen vinden. Maar nu wil hij ineens iets heel anders. Wat precies? Dat weet hij zelf ook nog niet. ‘Ik wil daar eens goed over nadenken, Dees’, zegt hij dan.”
Volledige last bij mij
Daisy vindt het moeilijk dat Marco zo’n ingrijpende beslissing heeft genomen zonder met haar te overleggen. “De volledige financiële last ligt nu bij mij. Met mijn inkomen kunnen we nét de huur en verzekeringen betalen en heel bescheiden rondkomen. Dat is niet het leven dat ik voor mezelf of voor onze kinderen wil.”
Nooit meer voor een baas
Het ontslag is inmiddels een week geleden. “Deze maand werkt hij nog, maar daarna is het klaar. Ik vind dat hij nú al iets nieuws moet zoeken, maar Marco zegt dat hij nooit meer voor een baas wil werken en dat hij iets totaal anders wil doen. ‘Iets waar ik voldoening en plezier uit haal’, zegt hij. Hartstikke leuk voor hem, maar daar betalen we de rekeningen niet van. Als hij slim is, solliciteert hij direct zodat hij straks meteen weer aan de slag kan. Maar ik kan hem niet dwingen…”
Hebben het nodig
Daisy overweegt om Marco te verplichten om minstens 1.700 euro per maand bij te dragen. “Dat is minder dan hij nu verdient, maar als hij dan iets kan doen wat hij leuk vindt en gelukkig maakt, so be it. We hebben dat geld gewoon nodig en het maakt me eerlijk gezegd niet uit wat hij dan doet. Al gaat hij ’s nachts kantoren schoonmaken: er moet brood op de plank komen. Ik hoop dat hij zijn trots opzij zet en snel weer een goedbetaalde baan vindt als ervaren heftruckchauffeur. Dat is wat hij kan en dat is waar onze kinderen van kunnen eten. Wat nou voldoening en plezier?!”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Joris -
Jullie hebben beide inkomens “echt nodig”, maar met 1700 van hem kun je ook rondkomen, terwijl dat minder is dan hij nu krijgt. Hoe ziet hij die periode waarin hij geen inkomen heeft concreet voor zich? Veel uitgaven lopen namelijk door. Buffer van een jaarsalaris staan? Guess not.