Tja, Annabel wist dat toen ze besloot met Rick verder te gaan, ze ook te maken zou krijgen met zijn dochter Grace. “Grace en ik zijn totaal tegenovergestelde types en houden er heel andere ideeën op na. Is niet erg, maar toen ze me vertelde dat ze regelmatig botox laat inspuiten, viel ik zo ongeveer flauw. Ze is pas 19!”
Zelf heeft Annabel geen kinderen. “Daarvoor heb ik bewust gekozen; ik vind dat we kinderen niet zo veel te bieden hebben. We hollen onze aarde uit en kijken de andere kant op. Maar goed dat is mijn mening en die dring ik verder aan niemand op. Ik heb mijn keuze gemaakt en het is goed zo.” Toen ze hoorde dat Rick een dochter had, vond ze dat stiekem wel leuk. “Grace was zestien toen ik haar ontmoette. Een beetje een nuffige puber die boos op haar vader was omdat hij haar moeder in de steek had gelaten voor mij. Natuurlijk lag het veel gecompliceerder dan zij schetste, maar Rick en ik besloten haar daarmee niet lastig te vallen. We wilden dat ze zich fijn zou voelen bij ons.”
Aan elkaar snuffelen
Aanvankelijk zag Annabel Grace niet. “De weekenden dat Grace bij Rick was, bleef ik in mijn eigen woning. Zo konden vader en dochter bouwen aan een band. Maar op een goed moment besloten Rick en ik te gaan samenwonen. Dat was praktischer en goedkoper maar ook veel leuker. We wilden graag bij elkaar zijn.” Vanaf het moment dat Annabel bij Rick intrekt, ziet ze om de week Grace een weekend. In het begin allemaal een beetje akward, maar de dames gedogen elkaar en hebben het soms zelfs gezellig. “Ik heb me op de achtergrond gehouden en Grace zoveel mogelijk haar gang laten gaan. Ik zocht naar onderwerpen waarover we konden praten en dat was soms wat ongemakkelijk.”
Ik ben geen modepopje
De ongemakkelijkheid zat ‘m vooral in de verschillen tussen Annabel en Grace. Annabel leeft heel bewust, koopt fairtrade kleding en probeert zo duurzaam mogelijk te leven. Aan een klein beetje make-up heeft ze genoeg. “Ik verzorg mezelf goed, maar ben geen modepopje. Ik sta niet uren voor de spiegel. Ik douche, kam mijn haar, maak mijn ogen op en dat is het dan.” Haar stiefdochter daarentegen is enorm met haar uiterlijk bezig. Eens in de zoveel tijd laat ze haar nagels doen, gaat ze naar de kapper en sinds een half jaar voegt ze daaraan de botox-dokter toe. “Botox! Ik dacht dat ik haar niet goed verstond, maar ze zei het echt: ‘ik laat regelmatig mijn gezicht inspuiten met botox. Op haar negentiende! Ik was met stomheid geslagen.”
Wat?! Aan de botox?!
In de veronderstelling dat Rick het ook belachelijk vindt, snijdt Annabel ’s avonds in bed het onderwerp aan. “Het is toch niet normaal dat zo’n jong meisje al aan de botox zit? Grace is een prachtig meisje, ze heeft dat echt helemaal nodig. Rick is het met me eens, maar durft er niet zo goed iets van te zeggen. Zijn ex heeft al het een en ander aan zichzelf laten verbouwen en laat regelmatig botox inspuiten, dus Grace weet eigenlijk ook gewoon niet beter. Ik vind dat we het met haar moeten bespreken. Want waarom doet ze het? Heeft ze een minderwaardigheidscomplex? Vindt ze zichzelf lelijk? Of doet ze het omdat haar moeder het doet? Ik wil dat weten. Ik wil graag van haar horen waarom ze het doet. Ik vind het zo onnodig en apart dat zo’n jonge meid daar al mee bezig is.”
Rick is conflict vermijdend
Annabel merkt dat Rick het er niet over wil hebben. “Hij is bang dat er ruzie komt en dat Annabel de weekenden niet meer bij hen wil zijn. Ik kom uit een praatfamilie en denk dan: ‘we kunnen het er toch gewoon over hebben?’ Maar Rick weigert en vreest voor een discussie met zijn ex. Hun contact verloopt al heel moeizaam en als hij over de botox van hun dochter begint, is het vuur aangestoken. Ook werpt Rick tegen dat Grace 19 is en dus volwassen.”
Waarom ik het niet doe?!
Het zal allemaal wel, maar Annabel blijft het ingewikkeld vinden. Als Grace aan tafel vertelt dat ze weer verse botox heeft inlaten spuiten, dan wil Annabel haar ongezouten mening geven. “Op tijd kan ik me beheersen en zwijg ik. Van binnen kook ik, iIk wil haar zo graag waarschuwen. Rick kiest partij voor zijn dochter en praat met haar mee. Ik kan dat niet, ik ben het zat om steeds maar een toneelstukje op te voeren. Toen Grace laatst vroeg waarom ik het niet deed, moest ik me zo beheersen. Ik mompelde dat ik bang voor spuiten ben om er van af te zijn. Ik houd dit niet zo lang meer vol en vrees dat ik haar op een goede dag de waarheid ga zeggen.”
Stoffige doos
Temeer ook omdat Grace steeds venijniger lijkt te worden. “Ze zei dat ik er stoffig en saai uitzie. En eerlijk gezegd raakte ze me daarmee. Ik weet dat ik geen model ben en ik hiphop niet achter de mode aan, maar ik ben zuinig op mijn kleding en zoek het zorgvuldig uit. Ook nu hield ik me gelukkig in maar ik merk aan alles dat mijn emmertje vol raakt. Ik wil niet uitvallen en ruzie maken, maar Grace haalt soms het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik merk dat dit spanningen tussen Rick en mij oplevert en dat wil ik al helemaal niet.”
Wat zou jij doen als je in Annabels schoenen stond? Grace eens fijntjes de waarheid vertellen of zou je toch kiezen om de lieve vrede te bewaren? Wat raad je Annabel aan? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door Pavel Danilyuk via Pexels
Joris -
Leven en laten leven, over en weer. Choose your battles wisely.