Waar veel Nederlanders blij zijn met een prachtig besneeuwd landschap, is dat voor de 37-jarige Valerie wel anders. Zij is super bang voor sneeuw en alles wat daar bij komt kijken. Een bijzondere angst, waar ze in Nederland gelukkig niet vaak last van heeft. Maar zodra er witte vlokjes uit de hemel vallen? Dan staat Valerie’s leven tijdelijk stil.
Uitgegleden
Waar Valerie’s zelfbenoemde ‘sneeuw-fobie’ vandaan komt, weet ze niet. “Ik heb er altijd al een hekel aan gehad. Vaak wordt mij gevraagd of ik ooit wat naars heb meegemaakt, een ongeluk ofzo. Gelukkig niet! Althans, geen gekke dingen. Als kind ben ik natuurlijk weleens uitgegleden met de fiets of heb een ijsbal in mijn gezicht gekregen. Maar is dit voldoende om een diepgewortelde angst voor iets te krijgen? Dat lijkt me niet!”
Chaos, gladheid en gevaren
Voor de sneeuw zelf is Valerie niet bang. “Die sneeuw op zich doet helemaal niks natuurlijk! Waar ik bang voor ben, is voor de chaos, gladheid en gevaren die de sneeuw met zich meebrengt. De weg opgaan, doe ik al jaren niet meer als het sneeuwt. Eerst wandelde en fietste ik nog wel, maar ook dat durf ik niet goed meer. Bij sneeuw ben ik dan ook soms dagen aaneengesloten binnen. Mijn vriend zorgt er dan voor dat de kinderen naar school gaan en er boodschappen worden gedaan.”
Thuis werken
Naar haar werk gaan doet Valerie niet als het sneeuwt. “Ik heb gelukkig een baan waarbij ik makkelijk een paar dagen thuis kan werken. En ook mijn baas gaat er goed mee om. Ze is heel lief en weet als het sneeuwt al meteen dat ik die dag niet kom. ‘Je kan gewoon thuis werken dan hoor!’ zegt ze altijd tegen me zodra er sneeuw verwacht wordt. Ik ben daar heel blij mee, want op deze manier kan ik wel gewoon door met mijn werk.”
Wintersport
Valerie’s vriend ging met zijn ouders vroeger altijd op wintersport. “Hij zou dat nu ook met ons hele gezin willen doen. Maar je snapt: mijn sneeuw-fobie laat dat niet toe. Ik ben heel bang voor ongelukken en valpartijen en zie niet hoe het plezier tegen deze risico’s opweegt. De lol wil ik ze niet ontnemen, dus gaat mijn vriend elk jaar met zijn broer en de kinderen skiën. Ik vind het heel jammer dat ik niet mee op vakantie kan, maar ik weet dat als ik mee zou gaan, het er niet gezelliger op wordt.”
Naar een warm land verhuizen
De angst van Valerie lijkt steeds groter te worden. “Alleen al het idee dat het gaat sneeuwen en dat ik daar dan bang voor word, maakt mij angstig. Dat is niet goed! Ik zeg altijd: ik kan twee dingen doen. Of ik verhuis naar een warm land, of ik zoek hulp. Mijn kinderen roepen steevast dat ze naar een warm land willen verhuizen, maar hulp zoeken lijkt mij een betere optie. Weglopen voor je angst levert je uiteindelijk niks op. Maar deze week? Blijf ik lekker binnen!”
Meepraten over het verhaal van Valerie? Dat kan in de comments onder dit artikel!
