Toen Beer, de nu 16-jarige zoon van Agnes, jong was, leek hij op een klein Michelin-mannetje. “Hij dronk en at gewoon heel goed. We hebben nooit gedoe gehad met het eten van fruit, groenten en andere gezonde dingen waar de meeste kinderen niet warm voor lopen. Maar hoewel Beer dol was op gezond eten, at hij structureel net iets te veel. ‘Maak u daar maar geen zorgen over, als hij gaat puberen en de lengte in gaat, komt dat goed,’ werd ons verteld. Dat bleek niet vanzelf te gaan, en dus trok Beer afgelopen jaar de sportschool in. Wat begon als iets gezonds, baart me nu echter zorgen…”
Begeleiding
Waar de babyrolletjes en hamsterwangen bij zijn vriendjes een paar jaar geleden als sneeuw voor de zon verdwenen, bleef dat bij Beer een beetje hangen. “Ik vond het geen issue. Hij eet gezond en beweegt voldoende. Niet iedereen hoeft eruit te zien als een supermodel, en hij voelde zich goed. Maar omdat er op school al een paar keer opmerkingen over waren gemaakt, wilde Beer graag fitter worden en schreef hij zich in bij de sportschool. Om te voorkomen dat hij zich zou overtrainen of rare dingen ging doen, regelde ik een personal trainer die hem de eerste maand begeleidde met een schema.”
Rustig beginnen
Beer vindt sporten leuk en gaat trouw twee keer per week naar de gym. “Eerst cardio en daarna wat voorzichtige krachtoefeningen. ‘Bij jonge jongens willen we vooral rustig beginnen en niks overbelasten of overtrainen,’ legde de personal trainer mij uit bij de kennismaking. In die eerste maand legden ze de basis voor de juiste technieken en leerde hij hoe hij veilig en blessurevrij kan trainen. Prima dus! Maar na die maand moest Beer het zelf gaan doen, en daar ging het mis.”
Leek positief
Vanaf het moment dat de begeleiding stopt, traint Beer samen met vrienden en mannen die hij in de gym heeft ontmoet. “Eerst leek dit positief. Hij dacht ineens na over wat hij at, schepte niet drie keer gebakken aardappeltjes op, maar koos voor meer groenten en eiwitten. Waar hij vroeger op school soms een croissantje of worstenbroodje haalde, nam hij nu kwark, havermout en fruit mee. In drie maanden tijd verdwenen de puppyrolletjes en zag Beer er al heel anders uit.”
Echt een kast
Beer krijgt de smaak te pakken en gaat steeds vaker en serieuzer trainen. “Eerst was het twee keer per week drie kwartier, maar inmiddels gaat hij vijf dagen per week en is hij soms bijna twee uur weg. Toen ik laatst vroeg wat hij daar allemaal deed, vertelde hij dat hij samen met anderen traint. ‘Vik is daar elke dag en echt een kast. Hij helpt me met bankdrukken en mijn voeding,’ legde hij uit. Omdat ik Vik weleens wilde zien, ben ik laatst op hetzelfde moment als Beer naar de sportschool gegaan. Ik was benieuwd wat hij daar allemaal uitspookte. En daar schrok ik van!”
Alleen maar gamen
Agnes loopt naar Beer en Vik toe en stelt zich voor. “Vik is vriendelijk en wil Beer alleen maar helpen. Zijn bedoelingen zijn goed, maar ik zie dat zijn adviezen niet gezond zijn voor Beer. Hij wil in het weekend niet meer afspreken met zijn vrienden, omdat ze ‘dan alleen maar zitten te gamen en te vreten’. Ook wil hij geen chips, snoep of frisdrank meer. Verder eet hij extreem veel eiwitten en gebruikt hij nu ook shakes en poeders. Beer is 16 jaar oud, maar traint alsof hij topsporter is. Dat is toch niet normaal?!”
Zij zien het anders
Omdat Agnes er wakker van ligt, bespreekt ze het met haar man en de moeder van een vriendje die ook veel sport. “Mijn man vindt het alleen maar goed. ‘Hij heeft ineens discipline. Hij gaat niet alleen trouw sporten, maar doet ook eindelijk zijn best op school en haalt goede cijfers,’ zegt hij dan. Dat klopt, want doordat Beer nauwelijks nog met vrienden afspreekt, steekt hij meer tijd in school en gaat dat hem goed af. Maar ik wil dat hij ook gewoon kind is. Ook de moeder van zijn vriendje zegt: ‘Laat ze lekker. Liever dat ze gezond eten en sporten dan dat ze op een pleintje hangen met energiedrankjes, zakken chips en wie weet wat nog meer. Ik juich het alleen maar toe!'”
Dat is toch niet normaal?!
Toch zit het Agnes helemaal niet lekker. “Hoe kijken andere moeders hiernaar? Wat is een normale hoeveelheid trainen en wanneer wordt gezond té gezond? Ik heb er zelf te weinig verstand van, maar instinctief voelt dit niet goed. Vijf keer per week sporten en alleen nog maar super ‘clean’ eten… Dat is toch niet normaal voor een puber?!”
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Joris -
Er is volgens mij niet per se iets mis met 5 keer per week sporten, maar het geheel klinkt toch alsof hij doorslaat. Je kunt prima gezonder eten en wat meer bewegen, maar alleen nog maar gezond eten en alleen nog maar sporten (en geen sociale contacten meer erbuiten) klinkt obsessief. Maar goed, misschien is hij gewoon niet zo goed in maat houden; eerst at hij structureel te veel, nu sport hij alleen nog maar… Het is kennelijk moeilijk voor het jong om een balans te vinden? Wel toepasselijke naam, Beer, als ‘ie net zo’n “kast” wordt als Vik…