Brigitte: “Aan mijn 14-jarige buitenechtelijke relatie kwam heel abrupt een einde ..”

Haar losse lange haar doet ze in een staart, terwijl ze doorpraat. Brigitte vertelt over haar leven als minnares dat zich altijd in de schaduw afspeelde.

“Ik was dertig toen ik Paul ontmoette,” begint ze haar relaas. Een imposante man, sterke uitstraling. Charmant. “Ik kwam hem tegen op een persbijeenkomst. We zaten naast elkaar en raakten aan de praat.” Het klikte, ze hadden dezelfde humor en dezelfde interesses. “Paul was 25 jaar ouder dan ik. Mijn relatie was een jaar voordat ik hem ontmoette, gestrand. Tijd en zin om te daten had ik niet. Ik was verdrietig om het vertrek van mijn ex, hij had een punt gezet achter onze relatie. Ik had het niet zien aankomen.”

Subtiele aanrakingen

Wat ze ook niet had zien aankomen, waren de vlinders die ze na de ontmoeting voelde. “Ik wist dat hij getrouwd was en een gelukkig leven leidde. Toch kon ik mij niet aan de indruk onttrekken dat hij mij ook leuk vond.” Het waren zijn blikken, zijn subtiele aanrakingen. Als ze praatte met anderen, kwam hij erbij, ging achter haar staan en legde zijn hand op haar rug. Heel vriendschappelijk bedoeld, maar ze kreeg het er warm van. Het verraste haar aangenaam.

Imposante man

Aan het eind van de dag wisselden ze telefoonnummers uit. Nog steeds had Brigitte geen idee wat haar te wachten stond. Thuisgekomen vergat ze de imposante man en ging door met haar dagelijkse bezigheden. Tot hij begon te sms-en. Vroeg hoe het met haar ging. Het was de start van een jarenlange affaire.

Onzichtbaar zijn

“De eerste date na onze ontmoeting was zo romantisch. We aten in een prachtig restaurant, maakten daarna een strandwandeling. Dronken van de liefde.” Even dacht ze dat hij zijn vrouw voor haar zou verlaten. Hij was in de war. Was niet uit op een andere vrouw, had een lief exemplaar thuis zitten. Ondanks dat belandden ze in bed. “Op dinsdag ben ik vrij en hij kwam bij mij lunchen waar niet veel van terecht is gekomen.” De dinsdag werd hun dag. Dan kon hij ongezien weg. Toen hij voor een tijdschrift naar het buitenland moest, vroeg hij haar mee. Ze deed het. In de wetenschap dat ze zich hier en daar onzichtbaar moest maken. In het begin had ze daarmee geen problemen. Vriendinnen vroegen zich intussen af waarom hun vriendin maar niet aan de man kwam. “Ik had geen oog meer voor andere mannen, ik had genoeg aan Paul.”

Bleef hoop houden

De relatie die ze met hem had, was ideaal. Ze hadden veel pret samen, appten gedurende de dag en zagen elkaar minstens één keer in de week. Natuurlijk verlangde ze naar meer, maar dat was onmogelijk. Het maakte haar sterk dat ze hem iets kon bieden dat zijn vrouw niet kon: seks. “Met haar had hij al jaren geen seks meer. Ik bleef de hoop houden dat hij zijn vrouw zou verlaten. Hij zei het nooit en dat maakte me vaak verdrietig.” Ze had genoeg aan zijn liefde, hij zorgde ervoor dat ze niks tekort kwam, had haar lief en vond haar prachtig. Maar zijn vrouw verliet hij niet.

Onbegrip

Brigitte nam na een jaar haar beste vriendin in vertrouwen en vertelde haar over haar geheime minnaar. “Ze was met stomheid geslagen. Vond het belachelijk dat ik genoegen nam met een tweede plaats. Daar was ik te goed en te leuk voor. Bovendien verweet ze mij dat ik zo’n vrouw was die wroette in een gelukkig huwelijk. Ze vroeg zich af hoe zijn echtgenote zich moest voelen. Hoe ik het zou vinden als ik in haar schoenen had gestaan. Ik stuitte op zoveel onbegrip dat ik het daarna nooit meer met haar heb besproken.”

Hartaanval

Waar Brigitte altijd bang voor was geweest, gebeurde: Paul overleed. Ruim veertien jaar had ze een verhouding met hem. “Hij was vijfenvijftig toen ik hem leerde kennen en toen hij bijna zeventig was, ging hij dood aan een hartaanval.” Ze vernam het via Facebook, waar zijn vrouw het op zijn pagina had gezet. Vol ongeloof had ze naar het beeldscherm gestaard en was in onbedaarlijk huilen uitgebarsten.

Achteraan tegen de muur

Op de dag van de crematie stond ze achteraan, tegen de muur. Veel collega’s van Paul, van wie ze er ook een aantal kende, waren gekomen. Op de voorste rij zag ze zijn weduwe voor het eerst. “Het was zo onwerkelijk. Ik had misschien wel net zoveel verdriet en pijn als zij, maar ik kon er geen kant mee op. Nooit eerder voelde ik me zo verschrikkelijk eenzaam en verlaten.”

Keerzijde

Inmiddels is ze bijna een jaar verder. Zo goed als ze kan pakt ze haar leven op. Mist hem maar doet haar best het weer leuk te hebben. Aan een andere man moet ze niet denken en aan een relatie met een getrouwde man al helemaal niet. “Ik weet hoe het voelt om altijd op de tweede plaats te staan. Voor Paul kon ik het opbrengen, hij was de liefde van mijn leven. Maar ik weet nu ook de keerzijde. Deze pijn wil ik niet nog eens meemaken.”

Foto via Pexels

Before and after foto’s: Mara test de natuurlijke zeep van Marius Fabre

Je kunt Marseille zeep voor heel veel klusjes gebruiken. Veel mensen kennen het wel om hun handen mee te wassen, maar wist je dat er nog veel meer toepassingen zijn? Zo is het geweldig om er het huis mee schoon te maken en wollen en zijden kleding op milde wijze mee te reinigen. Zeker als je geen zin hebt in chemische zepen bomvol additieven, is de Marseille zeep een goed alternatief. Ik gebruik hem als aanvulling op mijn gewone schoonmaak- en huishoudproducten. Het geeft mij altijd een enorm gevoel van luxe en vakantie als ik de zeep in mijn handen. Ik testte de zeep en maakte voor en na foto’s … verder lezen