Inge en Dirk zijn nu zo’n 4 jaar samen en hebben het goed. Al veel langer heeft Inge een band met haar hond Boris, een 10 jaar oude husky. Soms moet Inge kiezen tussen Dirk en Boris en dat valt niet altijd mee…
Neem een hond
“Vier puppies lagen bij hun moeder en eentje van hen kwam onhandig op me af lopen: Boris. Tussen Boris en mij was het liefde op het eerste gezicht. Ik wist gewoon: dit hondje hoort bij mij.” Terwijl Inge haar verhaal vertelt, ligt Boris aan haar voeten. Af en toe kijkt hij op bij het horen van zijn naam. “Mijn toenmalige vriend had mij voor een ander verlaten en ik was ontroostbaar. Een goede vriendin raadde aan een huisdier te nemen. Eerst wilde ik daarvan niets weten, maar gaandeweg de tijd ben ik er over na gaan denken.”
Onafscheidelijk
Het advies van die goede vriendin was een schot in de roos: Inge bloeide op toen het kleine pluizige viervoetertje bij haar kwam wonen. “Boris en ik waren vanaf moment een onafscheidelijk. Tijdens al mijn huilbuien, was Boris er voor me, likte mijn tranen van mijn wangen en gaf me warmte en liefde.” Ander bijkomend voordeel was dat Inge gedwongen naar buiten moest, het hondje moest immers wel worden uitgelaten. “Die stok achter de deur was belangrijk voor me, anders was ik nauwelijks meer het huis uitgekomen. Ook volgde ik verschillende trainingen met Boris en zo leerde ik andere mensen kennen.”
Knappe boekhouder
Een nog grotere steun was Boris voor Inge toen ze afscheid moest nemen van haar ouders. “Binnen een jaar tijd verloor ik mijn vader en moeder. Zo verdrietig. Maar ook nu was Boris er weer voor mij.” Tijdens het afhandelen van de nalatenschap heeft Inge intensief contact met de boekhouder van haar ouders. “Opeens, zonder dat we het doorhadden, vloog er een vonk over en werden boekhouder Dirk en ik verliefd. Zo magisch, het leek wel of mijn ouders me nog een cadeautje nalieten.” Dat Inge een hond heeft, daar maakt Dirk geen probleem van. Sterker: hij laat Boris zo nu en dan zelfs uit.
Buikpijn van dat idee
“Ik heb niet het idee dat het een hondenliefhebber is, maar Dirk accepteert mijn band met Boris. Dat kan ook niet anders; Boor is echt alles voor mij. Dirk kan soms best een beetje afstandelijk doen of helemaal in zijn eigen wereldje leven en dat maakt me niet uit omdat ik Boris heb. Hij is altijd lief voor me, echt onvoorwaardelijk, al tien jaar lang. Soms schiet het door me heen dat er een dag komt dat Boris er niet meer is. Buikpijn krijg ik daarvan. Als ik dat met Dirk wil bespreken dan zie ik de vraagtekens boven zijn hoofd; hij begrijpt niets van de band die ik met mijn hond heb.”
Ga je mee?
Vorige week kwam Dirk opgetogen van zijn werk met de mededeling dat we zijn uitgenodigd een lang weekend naar Duitsland te gaan. “Dirk heeft daar een paar besprekingen, maar er is ook een leuk partnerprogramma en hij wil graag dat ik hem vergezel op die zakentrip. Maar dat kan dus niet. Ik heb Dirk uitgelegd dat ik niet mee kan vanwege Boris. Want wie geeft hem dan brokjes en wie laat hem dan uit? Boris achterlaten bij een oppas wil ik niet omdat ik weet dat hij daardoor enorm van slag raakt en dat vind ik zielig. Dat verdient Boris niet.”
Dirk gepikeerd
Voor Inge is de kous af met het antwoord: ‘nee, ik ga niet mee want ik wil Boris niet naar een oppas brengen’ maar Dirk is zwaar gepikeerd. “Zag ik helemaal niet aankomen. Ik dacht: wat maakt het nou uit of ik mee ga of niet? Hij is toch lekker met zijn collega’s? Wat moet ik daar zoeken dan? Als ik Boris niet had gehad was ik ongetwijfeld meegegaan, maar nu niet.” De vraag die Dirk Inge voor haar voeten gooide: ‘wie is hier nou belangrijker? Die hond of mijn werk?
Hond belangrijker dan vriend
Over het antwoord op die vraag hoeft Inge niet zo lang na te denken. “Maar ik durf dat niet tegen Dirk te zeggen. Want als ik heel eerlijk ben dan is het antwoord dat de hond belangrijker is dan mijn vriend. Maar dat kan ik toch niet tegen Dirk zeggen? Ik vrees dat als ik echt eerlijk ben, hij zijn koffers pakt en daar moet ik niet aan denken. Het leven zoals ik dat nu leid, is fijn samen met mijn lieve hond en lieve vent. Maar een reisje zonder mijn hond gaat gewoon niet gebeuren.”
Kies voor hem
Dirk zwijgt nu al dagen tegen Inge, is duidelijk woedend over het feit dat ze niet meegaat. “Ik weet niet zo goed hoe ik het gesprek kan starten met Dirk, want ik ga niet mee zonder Boris. Omdat het me allemaal nogal hoog zit, heb ik het er met mijn beste vriendin over gehad en zij raadt mij aan om explicieter voor Dirk te kiezen. Zij snapt heel goed dat Dirk woest is, hoe zou ik het vinden als mijn man zijn hond belangrijker vindt dan dat hij mij vindt? Tsja, daar heeft ze misschien wel een puntje, maar Dirk weet hoe belangrijk Boris is voor mij. En hem zeggen dat ik altijd voor Boris zou kiezen in plaats van voor hem, dat durf ik niet te zeggen.”
Heb jij ook zo’n intense band met je hond, kat of ander huisdier? En heb jij ook weleens het gevoel dat je moet kiezen? Voor wie of wat kies je dan? Begrijp je dat Inge niet zonder haar trouwe viervoeter het huis verlaat? Of vind je dat ze dat niet kan maken en dat die keuze heel schadelijk kan zijn voor haar relatie? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Bovenste afbeelding: Unsplash+
Anja -
Hallo , ik vind Bor is op leeftijd daar moet je rekening mee houden ! En misschien kan Bor mee zo niet dan maar niet honden hebben geen stem jij bent zijn stem vriendjes komen en gaan maar de liefde van een hond is onvoorwaardelijk.ik zelf zal altijd voor me hond kiezen accepteert die gene dat niet einde verhaal maar ik denk ook dat ik wat ouder dan jij bent en heel erg onafhankelijk ben maar jij moet die keus maken en je hebt nog weinig tijd met Bor geniet daar zoveel mogelijk van groetjes Anja