Zo aan het eind van het jaar bedenkt Saskia wat ze in het nieuwe jaar wil verbeteren. Super gemotiveerd roeptoetert ze haar voornemens op haar social media. “En voor ik het weet, houd ik me er niet meer aan. Dan faal ik voor mijn gevoel en voldoe ik weer aan de verwachtingen van iedereen, namelijk dat ik het niet kan volhouden. Ik baal daar zo van. ”
Elk jaar tussen Kerst en Oud en Nieuw neemt Saskia zich van alles voor. Dagelijks een uur wandelen, minder online shoppen en slanker worden. “Ik word eigenlijk elk jaar aangestoken door vriendinnen die op Facebook allerlei challenges aangaan. Het verschil tussen mijn vriendinnen en mij is dat zij zich er wel aan houden en hun doel halen maar ik telkens weer afhaak. Zij vallen wel af en gaan trouw drie keer in de week naar de sportschool. En ik? Na een week of drie ben ik er wel weer klaar mee.”
Nee, ik kan even niet
Omdat ze denkt dat ze het beter vol kan houden als ze het tegen iedereen vertelt, plaatst ze berichtjes op haar Facebook. Ze deelt haar loopschema’s, het dieet dat ze gaat volgen en hoopt steun te krijgen. Ermee stoppen zou ze dan als falen zien. “Mijn man Ahmed is het tegenovergestelde van mij. Als hij zich iets voorneemt, dan doet hij dat gewoon. Heeft als doel drie keer in de week hardlopen? Dan trekt hij dinsdag, donderdag en zaterdag zijn hardloopschoenen aan en gaat.
In het begin vroeg ik hem om advies en was hij super gemotiveerd om mij te coachen en stelde voor dat ik met hem mee zou gaan. Hij vond het echt goed van me dat ik mijn levensstijl wilde veranderen. Maar steeds vaker verzon ik op die dagen smoesjes om maar niet te hoeven hardlopen. Dan zei ik dat ik last van mijn knie had of enorme hoofdpijn.”
Sjaak Afhaak
Ahmed heeft in de gaten dat zijn vrouw geen doorzetter is en als hij dat hardop zegt, voelt Saskia zich zo’n Sjaak Afhaak. “In het begin leeft hij met me mee en troost hij mij en zegt dat het goedkomt. Die aandacht vind ik heel fijn. Net zoals ik het prettig vind als mijn volgers op social media mij aanmoedigen en zeggen dat ik het goed doe. Maar als ik na een tijdje het toch niet red, dan droogt die stroom positieve aandacht op en voel ik me leeg. Ahmed haalt dan zijn schouders op en gaat hardlopen zonder mij. En als ik me dan weg zie rennen, dan voel ik me ook weer rot en ben ik boos op mezelf ”
Elke dag een uur wandelen
Maar dit jaar gaat het lukken, dat weet Saskia zeker. “Ik moet echt aan mijn gewicht gaan werken. Ik ben de afgelopen twee jaar veel zwaarder geworden en die extra kilo’s zitten me in de weg. Ik voel me er niet lekker bij. Ik heb een schemaatje gemaakt en in januari begin ik. Eerste week met ieder dag een half uurtje wandelen, de tweede week drie kwartier per dag en zo wil ik dat opbouwen. Doel is om dagelijks een wandeling van een uur te maken. Nou, dat moet toch lukken?”
Beetje ambitieus misschien?
Waar Saskia van baalt is dat Ahmed denkt dat het schema veel te ambitieus is en dat ze het toch niet gaat volhouden. “Ik kan daarvan zo narrig worden. Lekker, denk ik dan, als mijn man al geen vertrouwen meer in me heeft, wie dan wel? Ja, ik snap zijn reactie wel een beetje, maar ik heb hem gezegd: ‘deze keer gaat het me lukken!’.
Bang om uitgelachen te worden
Saskia baalt gewoon stevig. Wil dat ze het liefst veel meer ausdauer heeft en haar doelen haalt. “Ik wil ze dit jaar echt halen en weer lekker in mijn vel zitten. Deze maand hoop ik al 4 kilo af te vallen. Ik wil niet falen, zeker niet nu ik alles weer zo op Facebook heb gedeeld. Ik heb het gevoel dat ik dan ook een beetje uitgelachen word als ik het niet red! En wat mij ook irriteert is dat mijn man denkt dat ik het dit jaar toch ook weer niet ga halen …”
Wat zijn jouw goede voornemens? Hoe houd jij die vol? Wat raad je Saskia aan? Legt ze de lat te hoog of is het iemand die net even iets te snel opgeeft? En zou haar man haar nog meer moeten steunen? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Sanderien van Mul -
Juist het roeptoeteren van al je goede voornemens werkt tegen je; je krijgt niet de steun van mensen, maar hun ogen in je rug wanneer je om wat voor reden afhaakt. Bovendien, het maken van goede voornemens is sowieso al een absurd iets. Dat ‘per 1 januari beginnen’ is dé sleutel tot zelf-sabotage. Begin gewoon, en doe inderdaad niet zo ambitieus. Elke (goede!) diëtist zal je kunnen uitleggen dat 4 kilo per maand veel te hoog gegrepen is. Gá eerst langs een diëtist en laat je voorlichten. Het is beter om 1 kilo (!) per maand permanent te verliezen, dan door een streng schema en strikt dieet 4 kilo te verliezen die er dan weer onvermijdelijk aankomen omdat je, je raadt het al, niet volhoudt. Mensen willen je heus wel helpen en steunen, als je je niet zo idioot gedraagt en je realistische doelen stelt, met kleine stappen. Dan hou je het sowieso langer vol. En hou dit ook voor jezelf. Juist door het te delen wek je verwachtingen en gooi je enorme barricades voor jezelf op waardoor je onvermijdelijk gaat afhaken en dan begint het hele riedeltje weer opnieuw, inclusief jojo-effect en dan ben je nog verder van huis.