Geen kind vindt het leuk om te dik te zijn. En toch is het een enorm probleem! Maar liefst 12 procent van de kinderen tussen de 2 en 21 jaar is te zwaar en 3 procent van deze groep heeft zelfs last van extreem overgewicht. Eén van deze kinderen is Todd, het achtjarige zoontje van Lieke. Ze wilde graag haar verhaal bij Damespraatjes doen om te spreken over wat het met haar en haar zoontje doet, hoe het zo ver is gekomen en hoe haar omgeving erop reageert. 

“Todd is altijd al te zwaar geweest. Al voor zijn eerste verjaardag werden wij er op het consultatiebureau op gewezen dat hij al dik boven de +2 lijn zat. We dachten dat het wel zou bijtrekken als hij zou gaan lopen, maar dat bleek niet zo te zijn. Als Todd naar de basisschool gaat, is hij nog steeds te zwaar.”

Enorme porties

Lieke, haar man en Todd’s oudere broer hebben allemaal een gezond gewicht. “Ik let er best wel op! We eten thuis volgens de Schijf van Vijf, snoepen alleen in het weekend en drinken geen frisdrank en sappen. Todd wordt dan ook niet te zwaar door snoep of ander ongezond eten, maar vooral doordat hij onverzadigbaar lijkt te zijn. Zo eet hij ’s ochtends zeker vier boterhammen, als tussendoortje twee bananen, tussen de middag weer vier tot zes boterhammen, tussendoor een pakje Liga koekjes en twee appels en ’s avonds schept hij twee tot drie keer op. Alles wat hij eet is ‘normaal’, maar zijn enorme porties zijn het probleem.”

Veel tips

“Natuurlijk hebben we er alles aan geprobeerd te doen om Todd minder te laten eten, maar dat is zo lastig. Als een kind echt honger heeft, dan heeft het honger. Ik stuur mijn kind niet met honger naar school, zo kan hij zich niet concentreren. Toch is het elke dag weer een strijd, waarbij ik hem minder wil laten eten en waardoor hij kwaad wordt als hij niks meer mag.” Lieke en Todd zijn al heel wat artsen afgeweest om te onderzoeken of er niet meer aan de hand is. “Maar nee, ze zeggen dat hij gezond is en normaal zou moeten eten. We krijgen elke keer veel tips mee naar huis, maar tot nu toe zat er niks tussen wat werkte.”

Diëtiste

Om het probleem enigszins binnen de perken te houden, bezoekt Todd nu elke week een diëtiste. “Hier wordt hij gewogen en kijken ze samen naar wat hij allemaal eet. Ook zij zegt dat Todd de juiste dingen eet, maar dat hij er gewoon teveel van binnenkrijgt. Ze stimuleert ons nu om Todd vooral veel groente te geven en wat minder pasta, brood en dat soort dingen. Deze groenten geven hem wel een vol gevoel, maar met een stuk minder calorieen.”

Todd baalt

Todd had tot een tijd geleden geen probleem met zijn gewicht, maar dat is sinds dit schooljaar wel anders. “Hij wordt natuurlijk ouder en begint zichzelf met andere kinderen te vergelijken. Hij vindt het niet leuk dat hij als laatste wordt gekozen met voetbal en hij baalt ervan dat hij niet dezelfde kleren als zijn klasgenootjes aankan. De motivatie om af te vallen is er, hij vindt het alleen heel erg moeilijk.”

Onbeschofte ouders

Lieke en haar man hebben er vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met Todd. “Hij heeft de goede instelling en wil zelf heel graag een gezond gewicht. Dat komt heus wel goed met hem.” Hetgeen waar Lieke de meeste problemen mee heeft, zijn andere ouders en leerkrachten. “Elke week komt er wel een moeder of juf naar me toe om over het gewicht van Todd te praten. Ze maken opmerkingen als ‘zo, dat jochie kan eten’ of ‘zou je hem niet wat minder snoep geven?’. Ik kan hier zo boos om worden! Deze mensen hebben geen idee hoeveel tijd en energie wij in de gezondheid van Todd steken. Het is zelfs zo erg dat één ouder een speciale ‘gezonde’ traktatie voor Todd heeft gemaakt. Ze zei op het schoolplein: ‘Mijn kind wilde eigenlijk dropveters trakteren, maar we hebben voor Todd toch maar gekozen voor een appel. Om hem een beetje te helpen.’ Ze bedoelen het vast goed, maar voor Todd is dit natuurlijk heel zielig. Ik vind het ronduit onbeschoft”

Meepraten over dit verhaal? Dat kan in de comments onder dit artikel of op onze Facebookpagina. 

Valerie kreeg ruzie om sturen Tikkie van 6 euro: “Ik was het zat om altijd de rekening te betalen”

Wanneer stuur je iemand een Tikkie en wanneer beschouw je iets als een traktatie? Ik vind het zelf best lastig! Om deze reden maak ik vaak een heldere afspraak over wie wat betaalt. “Zullen we de rekening splitten? Ik kan hem wel voorschieten, dan stuur ik je een Tikkie”, zeg ik bijvoorbeeld. En als ik een vriendin wil trakteren, zeg ik juist heel duidelijk: “Dit etentje krijg je van mij. Bedankt voor de gezelligheid!”. Zo ontstaat er achteraf geen gedoe over de rekening. Helaas horen wij uit onze omgeving ook weleens andere geluiden. Tikkies over extreem lage bedragen of Tikkies van mensen die zelf nooit wat betalen.

Terugbetalen

Valerie had zo’n slechte Tikkie-ervaring met een van haar vriendinnen. Ze kregen er zelfs dikke ruzie over. “Mijn vriendin Esther is een echte kletskous, maar als de rekening betaald moet worden is ze ineens opvallend stil.” Valerie weet dat Esther het financieel minder breed heeft dan zij, dus betaalt zij eigenlijk altijd de rekening na een etentje of kop koffie. “Dat is zo normaal geworden, dat Esther niet eens meer aanbiedt om haar deel terug te betalen.”

LEES VERDER