Jenna: “Mijn zoon durfde niet af te zwemmen door nerveuze vader”

Afgelopen weekend mocht het zesjarige zoontje van Jenna en Rens afzwemmen. “Dit ging helaas helemaal mis. Niet omdat mijn zoontje niet kan zwemmen, maar omdat mijn man zich totaal nerveus heeft gedragen. Door zijn rare acties durfde mijn zoontje het zwembad niet in…”

Randje overspannen

Rens, de man van Jenna, legt de lat altijd erg hoog. “Zo hoog dat het hem vaak maar nét lukt om zijn doelen te halen. 2017, het jaar waarin wij ons eerste kind kregen, is daar een goed voorbeeld van. We werden namelijk niet alleen ouders en verhuisden naar een groter huis, maar hij besloot ook een marathon te lopen en een nieuw bedrijf op te richten. Puntje bij paaltje was Rens dat hele jaar moe, gestresst en randje overspannen.”

Allerbeste zijn

Het verbaast Jenna niet dat Rens in 2017 bijna aan zijn eigen ambities ten onder gaat. “Rens zegt niet alleen overal ‘ja’ op, hij wil ook nog eens de allerbeste zijn. Een ‘gewoon’ persoon zou al niet zo snel zijn eerste marathon rennen in het jaar waarin hij voor het eerst vader wordt, een verhuizing heeft en een nieuw bedrijf opricht. Mijn man wel. En dat niet alleen, hij doet er nog een schepje bovenop: de marathon moet gelopen worden in minder dan vier uur en zijn bedrijf moet en zal winstgevend zijn in het tweede kwartaal.”

Heel veel offers

Uiteindelijk lukt het Rens allemaal. “Als hij zijn zinnen ergens opzet, dan lukt het hem. Hoeveel offers hij daar ook voor moet brengen. Zo heeft hij in dat jaar de verjaardag van allebei zijn ouders gemist, wilde niet op vakantie en heeft zijn vrienden nauwelijks gezien. Maar goed: die marathon liep hij in 3:58 uur en zijn bedrijf liep als een trein. Wat hij er allemaal voor heeft moeten laten vergeet hij en het jaar daarop stort hij zich weer op nieuwe uitdagingen.”

Avondje op de bank

Jenna vindt het pijnlijk om te zien dat haar man het zichzelf zo moeilijk maakt. “Natuurlijk doet dat me veel! Ik zou het heerlijk vinden om hem gewoon een avondje naast me op de bank te hebben. Maar zo is hij niet. Ik vind het heel belangrijk om hem zijn ding te laten doen. Er komt vanzelf een moment waarop hij zichzelf een halt toeroept. Maar de komende tien jaar zal dat niet zijn!”

Durf niet

Dat Rens de lat altijd torenhoog legt voor zichzelf, kan Jenna accepteren. “Wat ik wél heel vervelend vind, is dat hij de lat voor onze kinderen ook heel hoog legt. Vooral onze oudste (nu zes jaar) is heel gevoelig en kan daar niet zo goed tegen. Afgelopen weekend kwam dit tot uiting bij het afzwemmen. Rens was daar zó nerveus over, dat onze zoon dat merkte. ‘Mama, ik durf niet. Ik vind het te spannend’, zei hij op de ochtend van het diploma-zwemmen al. En dat terwijl hij er de hele week juist naar uitkeek.”

‘Pep talk’

Het verbaast Jenna niet dat hun zoon ineens opziet tegen het afzwemmen. “De avond ervoor heeft Rens flink op hem in zitten praten. ‘Het is spannend, maar wel heel belangrijk. Je moet het morgen goed doen, dan ben je er vanaf. Ik zal je aanmoedigen vanaf de kant’, zei hij tegen hem. Lief bedoeld natuurlijk, maar door deze ‘pep talk’ vindt hij het alleen nog maar spannender. Zo spannend, dat hij de volgende dag helemaal niet meer wilde.”

Tierend achter het stuur

Uiteindelijk lukt het Jenna om haar zoontje ervan te overtuigen om toch mee te gaan naar het zwembad. “Hij zat huilend aan het ontbijt. Ik denk mede doordat mijn man al de hele ochtend ijsberend door het huis ging. Het is voor Rens zó belangrijk dat hij het haalt en dat voelt dat kleine jochie. Heel zielig.” Tot overmaat van ramp neemt de stress van Rens tijdens de rit naar het zwembad nog verder toe. “Hij zat heel gehaast achter het stuur. Toen we in een file terechtkwamen begon hij te schelden en te tieren. ‘Verdomme! Zo komen we te laat voor het afzwemmen’, riep hij door de auto.”

Groot cadeau

Jenna ziet het koppie van haar zoon op de achterbank: hij wordt steeds nerveuzer. “En eenmaal bij het zwembad wilde hij niet. Ik probeerde hem gerust te stellen, maar Rens bleef er maar doorheen schreeuwen dat hij het gewoon moest doen en dat hij er dan vanaf zou zijn.” Wanneer het jongetje begint te huilen, komt de zwemjuf erbij. “Zij wilde hem geruststellen en zeggen dat het allemaal goedkomt. Maar mijn man tetterde daar luid doorheen: ‘als je nu gewoon gaat zwemmen, krijg je straks een heel groot cadeau’. Daar had hij geen oren naar. Hij wilde maar één ding: naar huis.”

Heel moeilijk

Het lukt Jenna, Rens en de zwemjuf niet om het jongetje rustig te krijgen. “We zijn naar huis gegaan. Ik vertelde dat het niet erg was en dat hij het gewoon op een ander moment mocht proberen. Mijn man zei niets en was zichtbaar teleurgesteld.” Jenna vindt het heel moeilijk om te zien dat de hoge eisen die haar man aan zichzelf stelt, nu ook op haar zoon worden geprojecteerd. “Hij mag zijn leven vormgeven zoals hij wil. Maar ik hoop echt dat mijn kinderen deze prestatiedruk niet gaan overnemen.”

Mag niet meer mee

Zondag wordt Jenna gebeld door de zwemjuf. “Of het misschien een idee was om mijn man de volgende keer thuis te laten bij het afzwemmen. ‘Uw man is zo nerveus dat uw zoon het niet meer durft. Als hij alleen met u komt, is hij heel ontspannen en vrolijk. Dat valt ons bij de zwemlessen ook op’, zei ze door de telefoon. Ik heb me nu voorgenomen niet meer tegen Rens te vertellen wanneer het nieuwe afzwemmoment is. Heel flauw natuurlijk, maar ik ben bang dat we volgende keer anders hetzelfde gedoe krijgen. Mijn man is gewoon te fanatiek.”

Foto door Kindel Media via Pexels