Vorig jaar vertelde Angela haar verhaal over de verhouding die zij had met haar fysiotherapeut Aron. Ze bezocht hem omdat haar lijf vastzat door de burn-out waarmee ze kampte. We zijn een jaar verder en zochten contact met Angela om te horen hoe het nu met haar gaat.
Het verhaal dat Angela vertelde is hier te lezen.
Dat er zo nu en dan verhoudingen ontstaan tussen patiënten en hulpverleners, is niet zo vreemd. Zeker een fysiotherapeut komt snel tot de kern. “Ik uitte mijn gevoelens en gedachten heel makkelijk bij Aron omdat ik hem niet zag als ik praatte. Ik lag met mijn hoofd in het gat van de massagetafel, hij stond achter me en behandelde me. Praten en elkaar diep in de ogen aankijken is lastiger en kan je weerhouden gedachten uit te spreken.” Angela zit op de bank met in haar armen een baby van een maand. “Dit is Sterre,” zegt ze trots, “en weet je wie haar vader is?”
Seks met cliënten
Het is een verhaal uit een boek, geeft ze zelf ook toe. Aron is de vader van Sterre. “Ja, mijn therapeut. Hij leek van de aardbodem verdwenen toen bekend werd dat hij met verschillende vrouwelijke cliënten seks had gehad. Ik kon dat niet geloven. Ik was smoorverliefd op hem en het kon er bij niet in dat hij het inderdaad met al die vrouwen had gedaan. Omdat ik geen telefoonnummer van hem had, kon ik hem niet bereiken. Gek werd ik van verdriet. Ik miste hem.” Niet veel later ontdekt Angela dat ze zwanger is. Wie de vader is weet ze gelijk: Aron. “Ik heb alleen seks met hem gehad. Het kon niet anders dan dat het kindje van hem was.” Ze raakte in paniek. Wat moest ze doen? Het houden of voor een abortus kiezen? “Ik kon het niet. Ik wilde mijn kindje niet weg laten halen. Ik besloot er voor te gaan en het dan maar alleen op te voeden.” Toen ze dat eenmaal had besloten, kwam er een kalmte over haar. Ze berustte zich in de situatie, vastbesloten haar baby te krijgen en op te voeden.
Dolgelukkig
“Ik was ruim drie maanden zwanger toen Aron mij uit het niets belde. Ik huilde van geluk. Zei dat ik hem zo had gemist. Hij had mij niet uit zijn hoofd kunnen zetten. Vond het moeilijk om contact met mij te zoeken omdat hij bang was dat ik de verhalen die over hem de ronde deden, geloofde. Ik zei hem dat ik me belazerd voelde, maar dat er altijd een stemmetje was dat zei: ‘hij heeft het niet gedaan. Onmogelijk’” Hij was door het dolle heen toen hij hoorde dat ik zwanger van hem was. We hebben samen een huis gezocht in een andere stad en maakten een nieuwe start. We zijn dolgelukkig met elkaar. Ik heb nu nog zwangerschapsverlof en daarna ga ik weer aan het werk. Mijn burn-out heb ik verwerkt en ik heb nu leuke collega’s. Het gaat dus hartstikke goed met me. Als je me dat vorig jaar had verteld, had ik je niet geloofd.”
