fb
Damespraatjes Damespraatjes

Stine’s man wil geen luiers verschonen: “Hij weigert dat te doen”

geen luiers verschonen

Met een tweeling van vier maanden oud, moeten er bij Stine thuis heel wat luiers verschoond worden. Haar man is heel behulpzaam met de kinderen, maar hij wil geen luiers verschonen. Daar heeft hij geen zin in. “Hij weigert dat te doen, zelfs op zijn wekelijkse papa-dag” 

Dik in de dertig

Stine was in de zevende hemel toen ze hoorde dat ze een tweeling verwachtte. “Jan-Willem en ik wilden heel graag kinderen maar ik werd niet gelijk zwanger. Ik maakte me best een beetje zorgen, want ik was al dik in de dertig. Maar toen we er niet zo heel erg mee bezig waren, bleek ik zwanger. Dat was het beste nieuws ever! Gewoon in één klap twee baby’s.” De zwangerschap was soms best zwaar, maar dat kon Stine niet schelen. Stralend droeg ze haar kindjes. “Niets was me te veel en al hing ik kostmisselijk  boven de wc: ik had het er graag voor over.”

Is-ie nou serieus?

Na 38 weken is de tweeling geboren: twee meisjes. “Jan-Willem was door het dolle heen. Niet eerder zag ik hem zo gelukkig en blij. Hij kocht een prachtige ring voor me, was lief voor me en zorgde goed voor me.” Inmiddels zit het zwangerschapsverlof erop en is Stine weer drie dagen aan de slag gegaan. Een dag zijn de meisjes bij haar moeder, eentje bij haar schoonmoeder en op vrijdag is het papadag. “Goed geregeld zou je denken, ware het niet dat er een behoorlijk probleem is: Jan-Willem wil geen luiers verschonen. In het begin dacht ik dat hij een grapje maakte, maar hij bleek bloedserieus.”

Hij moet ervan overgeven

Opeens herinnerde Stine zich dat tijdens de kraamweek tegen de kraamhulp had gezegd dat hij dat niet kon, luiers verschonen. Dat hij het zo vies vindt dat hij ervan moet overgeven. “Onze kraamhulp moest er hartelijk om lachen en dacht net als ik: daar meent-ie niks van. Maar wel dus.” Toen Stine nog thuis was, was het geen probleem: met plezier verschoonde zij haar meisjes, Jan-Willem had weer andere talenten en zette die mooi in. Maar nu Stine weer aan het werk is, ondervindt ze er last van. “Maar ook in het weekend, als ik moe van de afgelopen week en ook even wil ontspannen, dan ben ik steeds aan de beurt. Jan-Willem verschoont de tweeling gewoon niet. Punt uit. Dus voor mijn gevoel ben ik ook in het weekend alleen maar aan het redderen.”

Vrouwen moeten zorgen

Het breekt Stine op, ze slaapt slecht omdat haar dochtertjes ’s nachts om de beurt wakker worden en Jan-Willem nooit iets hoort en dus heerlijk doorslaapt. “Ik ben er laatst over begonnen met hem en dat gesprek mondde uit in een ruzie. Jan-Willem vindt dat zorgtaken voor vrouwen zijn. Hij wil met plezier praktische hulp bieden, maar de kinderen in bad doen en verschonen weigert hij gewoon. Zegt ook dat hij geen enkele vriend kent, die dat soort dingen wel doet. Onzin natuurlijk, want ik ken veel mannen die met hart en ziel voor hun baby’s zorgen. En daar hoort het verschonen van een vieze poepluier ook bij.”

Ze pampert haar eigen zoon ook

Op vrijdag, als Jan-Willem papadag heeft, gaat hij meestal met de meisjes naar zijn moeder. “Niet omdat hij dat nou zo gezellig vindt bij haar, maar dan hoeft hij tenminste niets met die luiers te doen. Mijn schoonmoeder is dol op haar kleindochters en zij doet echt alles voor die twee. Daarnaast pampert ze haar eigen zoon ook, kookt ze voor hem en laat ze hem lekker een uurtje in de logeerkamer slapen terwijl zij zich bekommert over de meisjes.” Stine wordt er woest om. “Ik loop zo ongeveer op mijn tandvlees en moet zoveel moeite doen om alle ballen in de lucht te houden. Bovendien merk ik dat mijn lijf nog  aan het herstellen is van de bevalling en ik hondsmoe ben. Op het moment kan ik niet zo veel hebben en heb ik de steun van Jan-Willem harder nodig dan ooit. Maar hij geeft geen thuis. Hoe krijg ik hem zo ver dat hij ook gewoon de luiertjes verschoond? Het zijn zijn eigen kinderen, hoe kan het dat je dat weigert te doen!”

Praat mee!

Hoe zou jij Jan-Willem aanzetten tot het wél verschonen van de luiers? Is er een manier waarop hij met zijn misselijkheid kan omgaan? Of moet hij zich niet aanstellen en zijn verantwoordelijkheid pakken? Praat mee in de comments onder dit artikel of op onze Facebook. Vinden we leuk en nuttig 🙂

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

4 reacties

Joris -

Niemand bespreekt toch voor het krijgen van kinderen of de ander wel luiers verschoont?

Fiene -

Oei wat vervelend! Maar ik heb het idd vaker gehoord dat mannen het niet willen doen.
Je kan met hem een gesprek voeren en vertellen hoe je je voelt. Kaart het ook bij hem aan dat je op jouw tandvlees loopt en als het niet snel veranderd dat je dan niets meer kan (beetje overdrijven) en dat hij dan alles mag doen. Je kan hem ook hem iets beloven als hij het doet zoals als jij het de volgende keer doet dan (maak ik iets voor je klaar wat je het allerlekkerst vind) of ga ik met jou mee wat jij heel leuk vind of ik koop een heel mooi setje en dan hebben een een heel spannende avond. Mocht hij dan niet overstag gaan dan zal ik met iemand gaat praten of dreigen dat hij dan bij zijn moeder mag gaan wonen. Zou zijn moeder trouwens ook vriendelijk vragen of zij het ook wilt weigeren en als de meiden rode billen hebben de dokter bellen en zeggen tja mijn man verschoond ze niet dus daarom.. misschien is dat wel een wake up call voor hem. Wel iets anders hebben jullie dit niet besproken met elkaar? Dan wist je waar je aan toe was

Margreet -

Deze vrouw heeft gewoon niet goed nagedacht voordat ze met deze partner in zee ging en moet nu op de blaren zitten. Als zo vaak bij deze verhalen kan ik niet geloven dat er niet eerder iets gebleken is van achterhaalde normen en waarde en/of asociaal gedrag. Oogkleppen op of zo? Te vaak willen vrouwen pleasen of denken dat hij nog wel verandert. Leer een x met je benen op de grond te gaan staan ipv wensdenken.

Joris -

Wat een vreemde gedachtekronkel houd die kan erop na. Het is geen 1950 meer.

Reageer ook