Op steeds meer plekken in Nederland, wordt er regelmatig Engels gesproken. Denk hieraan op de werkvloer, waar steeds meer expats rondlopen die geen Nederlands spreken. Maar ook in de privésfeer kan het voorkomen dat we moeten switchen naar een andere voertaal. Zo gebeurde dat ook bij Bo, wiens broer een relatie heeft met een vrouw uit de Verenigde Staten. “Wat mij betreft is het de hoogste tijd dat zij Nederlands gaat leren, ik wil geen Engels praten. Ik word er gek van dat iedereen zich aan haar moet aanpassen.” 

Niet inburgeren

Drie jaar geleden kwam Christine als expat vanuit New York naar Nederland. “Ze werkt bij een groot internationaal bedrijf en moest hier in Nederland een nieuwe afdeling opzetten. Hier hebben mijn broer Jonas en zij elkaar ontmoet. Het was liefde op het eerste gezicht en de twee zijn onafscheidelijk sindsdien”, vertelt Bo. “Aanvankelijk vond ik dat leuk. Mijn broer was al jaren alleen en ik gunde hem een lieve vriendin. Lief is Christine zeker, maar gemotiveerd om hier in te burgeren des te minder.”

Serieuze gesprekken

Vlak na hun ontmoeting, neemt Jonas zijn nieuwe vriendin voor het eerst mee naar het kerstdiner. “Iedereen moest eraan wennen dat we ineens Engels moesten praten. Jonas werkt bij een internationaal bedrijf en is dat gewend, maar ik werk als supermarktmanager in een klein dorp. Ik spreek heus wel Engels, maar echt vloeiend gaat het niet. Mijn ouders spreken nog slechter Engels. Dat was op vakantie vroeger altijd hilarisch, maar nu we soms ook serieuze gesprekken in het Engels voeren is het vooral erg irritant.”

Snel Nederlands leren

Aanvankelijk dacht Bo dat Christine wel snel Nederlands zou leren. “Ze is slim en woont en werkt in Nederland. Dan is het niet gek dat ik verwacht dat zij uiteindelijk onze taal wel zal leren, toch? Zeker niet nu ze een serieuze relatie met een Nederlander heeft. Maar nee hoor: na ruim drie jaar hier in Nederland spreekt ze nog geen woord Nederlands. Volgens mij is ‘proost’ het enige woord dat ze kent. En ook dat spreekt ze verkeerd uit.”

Minder ad rem

De familie van Bo is erg hecht en ze eten bijna elke maand wel een keer met elkaar. “Dat hebben we altijd zo gedaan en dat vinden we belangrijk. Tijdens het eten praten we bij, maken we grappen, wordt er soms geruzied en geven we elkaar advies. Toen Christine hier voor het eerst bijkwam moesten we ons flink aanpassen. Als je een vreemde taal spreekt, ben je toch minder ad rem. Ik voel me gewoon niet honderd procent mezelf als ik Engels moet praten.”

Niet gastvrij

Ook de moeder van Bo krijgt steeds meer moeite met de voertaal aan tafel. “Ze komt gewoon niet lekker uit haar woorden en regelmatig switcht ze naar het Nederlands. Zo had ze laatst iets meegemaakt op haar werk, maar het was voor haar te ingewikkeld om dat uit te leggen in het Engels. Toen ze het verhaal in het Nederlands afmaakte zei Jonas dat dit niet leuk en gastvrij was voor Christine. ‘Misschien is het tijd dat Christine eens op Nederlandse les gaat?’, floepte er bij haar uit. Mijn broer en zijn vriendin zijn toen boos weggegaan.”

Wil geen Engels praten

De reden waarom Christine geen Nederlands wil leren, is omdat ze in principe tijdelijk in Nederland blijft. “Maar voorlopig is er nog geen moment vastgesteld waarop zij weer teruggaat naar Amerika. Zeker nu de relatie tussen haar en mijn broer zulke serieuze vormen begint aan te nemen, kan ik me bijna niet voorstellen dat ze op korte termijn zal vertrekken. Daarnaast zegt Christine ook hoe fijn ze het vindt dat iedereen hier zo goed Engels spreekt en dat het daarom niet nodig is om veel tijd in het leren van de taal te steken. Ze snapt duidelijk niet dat niet elke Nederlander zin heeft om zich aan haar aan te passen.”

Wat als ze kinderen krijgen?

Bo vraagt zich af in hoeverre ze van Christine mag verwachten dat zij zich aanpast. “Mag ik na drie jaar verwachten dat ze probeert om in het Nederlands met ons te praten? Dat ze het niet meteen foutloos kan is logisch, maar het zou zeker helpen als ze een taalcursus zou volgen en laat zien dat ze haar best doet. Zij zou zich aan ons moeten aanpassen, ik niet aan haar. En hoe gaat dat als ze hier kinderen zouden krijgen? Het lijkt me niet goed voor kinderen als één van de ouders de Nederlandse taal niet beheerst.”

Wat zou jij doen als je Bo was? We zijn heel benieuwd. Praat met ons mee in de reacties onder dit artikel. Vinden we gezellig.

Afbeelding: Kelly Sikkema via Unsplash

Dit artikel verscheen eerder op Damespraatjes.

Joline is boos over het gedrag van de oppas: “Ik kan nooit meer met een gerust hart weg”

Twee jaar geleden kwamen Joline en haar man Vic thuis na een etentje samen. Ze hadden heerlijk gegeten, gedronken en gelachen en stapten met een voldaan gevoel hun eigen huis weer binnen. Wat ze daar aantroffen, heeft Joline enorm getekend. De 17-jarige oppas die op de dochters (destijds 4 en 6 jaar oud) van Joline en Vic paste, lag stomdronken te slapen op de bank… LEES VERDER!