Duncan, de zoon van Miranda (47) was altijd een open boek. Tot hij in de puberteit kwam. Van de een op de andere dag veranderde het vrolijke kereltje in een in zichzelf gekeerde tiener. De overgang van de basisschool naar de middelbare was een grote en zorgt voor afstand. “Ik heb geen idee waarmee Duncan zich bezighoudt, wat hij leuk vindt en met wie hij omgaat.”
Mason, het jongere broertje van Duncan, is een heel ander kind. Komt druk kletsend thuis en heeft zijn hart op de tong. “Natuurlijk weet ik dat geen kind hetzelfde is, maar ik maak me soms een beetje zorgen om Duncan. Hij is zo stil en teruggetrokken en ik heb het idee dat hij zich voor mij schaamt.” Miranda komt zelf uit een gezin waar iedereen altijd welkom was. Haar vrienden kwamen graag bij haar thuis. “Ik kom uit een groot gezin, heb vier zussen en twee broers en het was bij ons de zoete inval. Grote tafel in de keuken waar altijd druk aan werd gediscussieerd en liters koffie werd gedronken. Mijn moeder kookte altijd voor een weeshuis dus iedereen kon altijd blijven eten. Ik vond dat gezellig en kijk daar met veel plezier op terug. Zou mijn eigen jongens dat warme gevoel ook zo graag willen meegeven. De vrienden van mijn zonen zijn meer dan welkom, maar Duncan neemt ze niet mee naar huis en ik heb geen wat voor types het zijn en dat vind ik jammer.”
Verschillende keren al heeft Miranda met Duncan erover gepraat. Gezegd dat ze zijn vrienden graag wil leren kennen en dat ze welkom zijn, net als de matties van Mason. “Mason neemt een paar keer week kinderen mee naar huis en is trots op me als ik ze vraag of ze willen blijven eten. Duncan boeit het niet en vindt dat ik niet zo moet zeuren, dat hij daarvan doodziek wordt en dat hij als ze zo blijft aandringen helemaal nooit iemand meeneemt. Ik schrok van zijn felheid, ik ken hem zo helemaal niet.”
Simpele flat
Ze denkt dat het te maken heeft met schaamte. Na de scheiding heeft ze het huis waarin ze met haar ex woonde moeten verkopen en is ze met de jongens naar een simpel appartement verhuisd. De vrienden van Duncan zijn van welgestelde ouders die in behoorlijke huizen wonen. “Als dat de reden is, vind het ik het verschrikkelijk. Ik heb mijn kinderen altijd willen leren en meegeven dat het niet om geld, luxe en grote huizen draait in het leven. Maar dat het gaat om wat je kunt delen en waarmee je mensen kunt helpen. Geluk zit niet in jacuzzi in de tuin en drie auto’s voor de deur, maar ik vermoed dat Duncan daarover heel anders denkt dan ik.”
Blowen
Diep in haar hart is Miranda bang dat haar oudste zoon aan het blowen is gegaan. Ze vindt hem soms afwezig en heeft van een vriendin gehoord dat de kinderen uit de klas van Duncan het heel normaal vinden om een joint te roken. “Ik durf hem dat niet te vragen, ben ook bang voor het antwoord. Want als dat zo is, hebben we echt een probleem. En waarvan moet hij het blowen trouwens betalen? Het geld dat hij met zijn bijbaantje verdient, gaat op aan games. Ik houd mijn hart vast en heb het bij mijn ex aangekaart. Hij vond dat ik paniek zaaide en dat ik Duncan met rust moest laten. Ik weet niet goed meer wat ik ermee aan moet en hoop maar dat deze periode snel voorbijgaat en Duncan zijn vrienden gezellig mee naar huis neemt.”
Wat denk jij? Maakt Miranda zich zorgen om niks, of moet ze inderdaad de vinger aan de pols houden? Praat met ons mee in de comments onder dit artikel. We zijn benieuwd!
L van Beers -
Wat moeilijk voor jullie allemaal.
De waarheid over het niet meenemen van vrienden zal wel in het midden liggen. Een deel schaamte, lekker zonder controle doen wat je wilt bij een van de anderen thuis. Heel verleidelijk, zeker voor een kind in de puberteit.
Blijf alert, heel akelig, maar nodig. Zorg dat je blijft herhalen, bij voorkeur één op één, dat je zijn gezelschap waardeert én dat van zijn vrienden en vriendinnen.
Als je het niet vertrouwt wanneer hij thuiskomt, check dan als hij slaapt, regelmatig of het goed is met hem .
Hopelijk steeds onnodig, sterkte.