De 43-jarige Aylin groeide op in armoede. En niet een beetje armoede, maar écht. “Bij ons thuis was er geen elektriciteit of gas. We wasten ons zelf met ijskoud water en mijn moeder kookte op een camping gasstelletje.” Inmiddels gaat het Aylin goed, maar ze raakt sommige gewoonten die nodig waren om te overleven niet kwijt. “Ik vraag overal om korting, op het gênante af.”
Van niets iets maken
Aylin is zo blij dat ze tegenwoordig gewoon onder een warme douche kan stappen en op haar inductiekookplaat heerlijke gerechten kan bereiden. “Ik ben een gezegend en rijk mens. Mijn vader en moeder hebben er vroeger alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat het leven van mijn broer en mij een soort van draaglijk was. Dat was het niet, want van een koude douche word je wel sterk, maar niet warm. Mooi vond ik wel dat mijn moeder super creatief was en van niets iets kon maken. Er is niemand die zo goed eenpansgerechten in elkaar kan flansen als zij. Omdat maaltijden moest bereiden op een camping gasstelletje kon ze niet anders dan vooral eenpansgerechten koken.”
Het gaat ons goed
Op school werd Aylin gepest, maar dat raakte haar niet. “De liefde in ons gezin was groot en we hadden alle vier het gevoel dat we het samen wel zouden cheffen. Dat is ook zo. Mijn broer en ik hebben inmiddels een goede baan en verdienen goed geld. Mijn broer is single en heeft een prima leven en ik ben getrouwd met Mo en heb samen met hem twee kinderen. De tijd van koud douchen is voorbij evenals eindeloos kleding verstellen. Ik heb altijd in tweedehands kleren gelopen en het is heerlijk dat als ik wil nu gewoon een nieuw outfitje kan kopen.”
Ik kiep eten niet in de kliko
Maar dat doet Aylin dus niet. Want, zo zegt ze, je kunt het meisje wel uit de armoede halen, maar de armoede niet uit meisje. “Ik douche niet meer koud, maar wel kort. Ik zet een timertje die na twee minuten afgaat en dan draai ik de kraan dicht. Het is precies lang genoeg om mijn haar en lichaam te wassen. Scheelt niet alleen geld op de energierekening, maar ook veel tijd ’s ochtends.” Als er één ding is dat Aylin simpelweg niet kan, is het eten weggooien. “Wie honger heeft gekend laat het wel uit zijn hoofd om eten in de kliko te kieperen. Eten verspil ik nooit, echt never. Wat overblijft na een maaltijd, stop ik in bakjes en om de twee dagen hebben we kliekjesdag. Zet ik alles op tafel en eten we alles op. Dat geeft me een heel fijn gevoel.”
Altijd om korting vragen
Wat Aylin ook van haar ouders leerde, was afdingen. “In bijna alle winkels vraag ik korting. Het mooie is dat je ook vaak gewoon korting krijgt en dat weten veel mensen niet. Zo laten ze heel veel geld liggen. Ik dus niet. In supermarkten kijk ik altijd naar de houdbaarheidsdatum en als die op de dag is dat ik iets wil kopen, wil ik het voor de helft van de prijs. Dat lukt bijna altijd, want winkeliers zijn al lang blij dat ze nog iets krijgen voor een product dat bijna over de datum is.” Toen ze nog in armoede leefde, kon Aylin niet anders dan korting vragen. Nu is dat eigenlijk niet meer nodig, ze heeft immers een fulltime baan, maar ze blijft het doen.
Ik kan het niet laten
Ze verdient genoeg geld en kan alles betalen en toch blijft ze om korting vragen. “Ik kan het niet laten, het zit zo in me. Met het korting bedingen kwets ik mijn man en kinderen onwijs. Zij vinden het zo ontzettend gênant als ik weer eens in een winkel sta af te dingen. Het vragen om korting is sterker dan ik, ik kan de verleiding niet weerstaan en voel me naar als ik het niet doe. Dan is het net of ik overal geld laat liggen waar ik gewoon recht op heb. Dat mijn man en kinderen zich schamen, neem ik op de koop toe, het is tenslotte ook in hun belang dat we het zo goed mogelijk hebben.”
Sta jij ook overal en regelmatig af te dingen? Of doe je dat alleen als je op vakantie bent? Snap je dat Aylin het blijft doen of vind je het tamelijk gênant als iemand gewoon genoeg geld heeft en dan toch nog korting wil? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Afbeelding: Bobby Rahe via Unsplash
Fiene -
Hoi Joris,
Dat klopt wel wat je zegt idd.
Maar ik heb wel eens gelezen en een docu gezien erover dat winkels daar niet blij zijn met kortingen enz. Maar goed als iemand het vraagt hebben ze idd een keuze of ze het doen ja of nee.