Het begon ooit als een vakantiebaantje en inmiddels werkt Kimmie tien jaar bij een zonnestudio. Ze heeft het super naar haar zin maar sinds haar baas camera’s heeft opgehangen, voelt ze zich behoorlijk bekeken. “Ik ben me enorm bewust dat ik de hele dag word gefilmd en dat voelt niet fijn.”
Vaste baan in zonnestudio
Ze is een heuse zonaanbidster en gaat zelf ook regelmatig onder de zonnebank. “Omdat ik een lichte huid heb, doe ik dat al sinds ik zestien ben. Zo heb ik het hele jaar een lekker kleurtje. Ik weet dat het niet gezond is, maar ik voel me er goed bij. Toen ik nog op school zat en voor de zomervakantie werk zocht, zei mijn huidige baas dat ik wel aan de slag kon in de zonnestudio. Aanvankelijk maakte ik vooral schoon en deed allerhande klusjes. Na mijn middelbare schooltijd wist ik niet zo goed wat ik wilde doen en toen ik in de zonnestudio fulltime kon werken, koos ik daarvoor. Van die keuze heb ik geen moment spijt.”
Mensen luchten hun hart
Het contact met de klant vindt Kimmie het allerleukste. “Ik ken bijna iedereen die bij ons een zonnebankje komt nemen, want de meeste klanten komen een aantal weken achterelkaar of het hele jaar door. Ik maak graag een praatje en met sommige vaste klanten drink ik even wat. Veel mensen luchten ook echt hun hart en dat vind ik prettig. Betekent dat ze me vertrouwen en dat geeft me een heel goed gevoel. Het is fijn om iets te kunnen betekenen voor anderen.”
Slapeloze nachten door inbraak
Toen er een jaar geleden werd ingebroken in de zonnestudio, was Kimmie behoorlijk ontdaan. “Gelukkig is het gebeurd toen er niemand aanwezig was. Ik heb er echt wel slapeloze nachten van gehad, want ze hadden de hele studio overhoop gehaald. Het komt voor dat ik ’s avonds afsluit en dan alleen ben. Ik heb wel eens gedacht: als mensen kwaad willen, ben ik wel een heel makkelijke prooi, maar die gedachten duwde ik snel weg. Anders heb je geen leven.” De daders richtten een ravage aan maar namen nauwelijks iets mee. De baas van Kimmie heeft sinds de inbraak maatregelen genomen en camera’s opgehangen. “Bij de balie, in de gang en in de personeelsruimte heeft hij camera’s geïnstalleerd zodat hij op afstand beelden kan bekijken.”
Wat? Zit hij nou naar me te gluren?
Aanvankelijk waren de camera’s alleen om eventuele vandalen of inbrekers op beeld vast te leggen, maar Kimmie is er achter gekomen dat haar baas te pas en te onpas naar de beelden kijkt. En dat zorgt bij Kimmie voor een unheimisch gevoel. “Eerst had ik helemaal niet in de gaten dat mijn baas vanaf zijn huis precies kan zien wat er in de zonnestudio gebeurt. Ik was me er niet van bewust. Maar ik kreeg laatst de wind van voren toen hij had gezien dat Jurre, mijn man, op de koffie was gekomen. Heel soms doet Jurre dat, als-ie in de buurt is. Natuurlijk zorg ik ervoor dat ik klanten netjes help ook als hij er is, maar het is nooit een probleem. Sterker: klanten maken ook met hem een praatje.” Kimmie’s baas was not amused en stak dat niet onder stoelen of banken.
Het is hier geen kantine
“Hij vond dat ik het niet kon maken en dat ik me moest realiseren dat het geen kantine was. Wat moesten de klanten nou wel niet denken? Mijn mond viel open van verbazing, zo erg is dat toch niet als iemand even een bakkie koffie komt halen? Ik neem ook nooit echt pauze, als het moet werk ik gewoon door en eet ik tussendoor even snel een broodje. Daar hoor je mij ook niet over. Ik vond het echt zo flauw van mijn baas en ben er best een beetje ontdaan van. Ik voel me echt ontzettend bekeken en sinds ik weet dat hij me in de gaten houdt, voel ik me ongemakkelijk. Het zit me gewoon niet lekker maar ik wil er graag blijven werken. Hoe los ik dit nu op?”
Wat kan Kimmie doen om haar plezier in het werken in de zonnestudio weer terug te krijgen? Snap je dat ze zich letterlijk bekeken voelt sinds haar baas camera’s heeft opgehangen? Of vind je dat ze gewoon moet doen zoals ze altijd doet? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Afbeelding: Edward Howell on Unsplash
Alfred -
Werkgever…