Sinds ik moeder ben kijk ik heel anders naar de wereld. Ik weet nog dat dit begon toen ik voor het eerst met Sophia naar buiten ging. We woonden in Amsterdam en na een hele week binnenblijven mochten Ward en ik eindelijk samen met Sophia een rondje in het Vondelpark wandelen. Destijds woonden wij vlak achter het park, we hoefden eigenlijk alleen de straat uit te lopen, de drukke Overtoom over te steken en we liepen zo het groene hart van de stad in. Waar ik dit vóór mijn bevalling altijd vrij gedachteloos deed, was tijdens die eerste wandeling als gezin alles ineens anders. Ik zag overal gevaren, dacht na over mijn eigen kwetsbaarheid en vroeg me tijdens het ontwijken van de gehaaste fietsers af of ik ooit nog een nacht zorgeloos zou kunnen slapen. In één klap was ik niet meer alleen Mara, maar een moeder die een volledige verantwoordelijkheid over haar kleine dochter had. Heel bijzonder! Waarom een uitvaartverzekering nemen als je middenin het leven staat?
Beklemmende gedachte
We zijn nu bijna vijf jaar verder. Sophia heeft inmiddels een zusje gekregen (die ook al bijna drie wordt), we verhuisden van het drukke Amsterdam naar het rustige Bussum en ik voel me inmiddels weer volkomen normaal. De bijna beklemmende gedachte dat ik voor de rest van mijn leven zo veel verantwoordelijkheid zou moeten gaan dragen is gelukkig behoorlijk naar de achtergrond verdrongen. Ik denk er niet meer zo veel over na. Maar dat ik er niet zo bewust mee bezig ben, betekent niet dat ik niet over mijn eigen sterfelijkheid nadenk. Dit gaat gelukkig vrij onbewust en ik merk het vooral in kleine dingen.
Door rood rijden
Eén van de momenten waarop ik echt merk dat ik wel degelijk anders in het leven sta, is in het verkeer. Vroeger vond ik het rete-cool om hard op te trekken bij het stoplicht, als een vlijmscherpe ninja in te voegen op de snelweg en altijd het randje van een veilige snelheid op te zoeken. Op de fiets reed ik steevast door rood, negeerde zebrapaden en stak nooit mijn hand uit bij het afslaan. Sinds ik moeder ben rijd ik altijd alsof er een examinator naast me zit. Waarom nu wel en toen niet? Omdat ik ineens de gevaren van het verkeer inzie. Ik realiseer me dat iedereen die eraan deelneemt een familie heeft die zielsveel om ze geeft.
Niet meer zomaar de deur uit
Mijn nieuwe houding in het leven heeft vooral te maken met het vermogen om meer vooruit te denken. Dit begint als kersverse moeder al snel op een heel praktisch niveau. Niet meer zomaar de deur uitgaan, maar eerst nadenken over welke spullen er allemaal mee moeten. Luiers, doekjes, schone kleren en nog veel meer. Even spontaan een middagje met vriendinnen op pad zit er echt niet meer in. Vergeet je iets? Dan komt het uiteraard wel weer goed, maar echt fijn is het natuurlijk niet.
Vooruit denken
Op een iets grotere schaal moet je als moeder ook flink vooruit denken. Zo beginnen de meeste ouders al vroeg met het sparen voor de studie van de kinderen. We geven we ze lessen mee zodat ze op een dag zelfstandig door het leven kunnen en bereiden we ze zo goed mogelijk voor op de rest van hun leven. Daarnaast hebben wij ook een testament laten opstellen waarin staat waar de kinderen naartoe zouden gaan als wij vroegtijdig zouden komen te overlijden. Ook kozen we een executeur en sloten we een overlijdensrisicoverzekering af. Allemaal dingen waarvan je hoopt dat het niet snel nodig zal zijn. Toch zijn het stuk voor stuk zaken die van grote invloed op de toekomst van onze kinderen zouden kunnen zijn.
Wat als er plotseling iets met je gebeurt?
Iets anders waar je mogelijk helemaal niet mee bezig bent, is het afsluiten van een uitvaartverzekering. Best gek om zoiets te doen als je (zoals in mijn geval) nog geen dertig jaar oud ben. Ik hoop toch echt nog een jaar of 60 mee te kunnen gaan, maar de waarheid is dat je het natuurlijk nooit zeker weet. Als één van ons op een dag wegvalt, is het betalen van de uitvaart een zorg die ze er niet bij kunnen hebben. Een paar weken geleden schreef ik een artikel over wat een uitvaart kost en wie dit betaalt en ik kan je vertellen dat ik behoorlijk schrok. Een kosten van een gemiddelde crematie liggen tussen de 6.500 en 11.000 euro. Voor een begrafenis zijn nabestaanden gemiddeld 8.000 euro kwijt. Wil je jouw uitvaart uitgebreider vormgeven? Dan is het verstandig om op een hoger bedrag te rekenen.
Uitvaartverzekering
Het is voor je kinderen (of andere nabestaanden) prettig als ze weten dat deze kosten gedekt zijn. Een uitvaartverzekering is voor de meeste mensen hierin de beste optie. Voor een klein bedrag per maand heb je de garantie dat er een potje is en dat jouw nabestaanden zich na jouw overlijden hier geen zorgen over hoeven te maken. Wij vonden dit in ieder geval erg belangrijk met het oog op onze kinderen. Iedereen maakt hierin natuurlijk een andere keuze. Wij hebben bijvoorbeeld ook vrienden die zelf een speciaal spaarpotje voor de kinderen, mochten zij onverwachts komen te overlijden.
Middenin het leven
Als je nog middenin het leven staat is het vrij bizar om over de dood na te denken en een uitvaartverzekering af te sluiten. Toch is het iets wat moet gebeuren, zeker als je kinderen hebt. Stel dit soort gesprekken met je partner en naasten niet te lang uit, maar regel het bij voorkeur als je in goede gezondheid bent. Zo heeft het zo min mogelijk lading en kunnen jullie er zo objectief mogelijk naar kijken. Ben je benieuwd wat een uitvaartverzekering voor jou of jouw gezin kost? Hier kan je eenvoudig en snel je premie berekenen.
Praat mee
Op wat voor manier kijken jij en jouw partner naar dit soort zaken? Hoe hebben jullie alles geregeld? En bespreken jullie dit ook met de kinderen? We zijn heel benieuwd. Praat met ons mee in de reacties onder dit artikel.
Foto door Karolina Grabowska via Pexels
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Monuta. Meer te weten komen over de iconen in onze bovenste afbeelding? We vertellen je er graag alles over!
