Soms komen er mensen in je leven, waarmee het gewoon meteen klikt. “Zo had ik dat ook met Doris, een van mijn beste vriendinnen. We leerden elkaar kennen op het schoolplein van de kinderen en meteen was het dikke mik”, vertelt Zoë. “Inmiddels zitten onze kinderen op andere middelbare scholen, maar Doris en ik hebben nog steeds contact. Niet meer iedere dag op het schoolplein, maar ongeveer één keer per maand in een restaurant of koffietentje. Hartstikke gezellig! Ik baal er alleen steeds meer van dat Doris elk gesprek naar zichzelf toetrekt. Zelfs wanneer ik me kwetsbaar opstel, walst ze gewoon over me heen.”

Luister aandachtig

Vorige maand was het weer raak: Doris en Zoë hadden afgesproken in een lunchroom. “Even samen een broodje eten en wat bijkletsen. Doris is een enorme kletskous en als we zitten steekt ze vaak direct van wal. Honderduit vertelt ze over haar werk, haar man en haar kinderen. Ik vind het altijd leuk om te horen hoe het met haar gaat en wat er in haar leven speelt. Tijdens haar verhaal luister ik aandachtig, stel vragen en toon me betrokken. Dat is wat vriendinnen doen. Toch? Nou, bij Doris niet dus.”

Trekt het naar zichzelf toe

Het valt Zoë steeds meer op dat Doris haar het woord niet lijkt te gunnen. “Doris trekt elk gesprek naar zichzelf toe. Meestal gaat het als volgt: Doris praat een half uur over zichzelf. Na een half uur luisteren, knikken en doorvragen vertel ik iets over hoe het met mij gaat. Hetgeen wat ik vertel ziet zij als aanleiding om hier in relatie tot zichzelf op te reageren. Zo vertelde ik laatst dat mijn man een conflict heeft met zijn baas en dat dit best wat spanning geeft in het gezin. In plaats van dat ze aan me vraagt wat er precies aan de hand is en hoe ik me voel, zegt zij: ‘Mijn man had twee jaar geleden ook gedoe met zijn baas. Ik heb daar toen nachten wakker van gelegen. Ik vond het zo erg’. Daarna wisselde ze van onderwerp en vertelde wat ze dat weekend allemaal van plan was. Ze is niet één keer teruggekomen op hetgeen wat ik haar wilde vertellen.”

Gespreksnarcisme

Zoë vindt het vervelend dat het haar ineens heel erg opvalt dat Doris gesprekken op deze manier voert. “Op de een of andere manier had ik dit vroeger niet echt door. Het kwartje viel ineens toen ik een artikel las over ‘gespreksnarcisme’. Mensen met gespreksnarcisme zijn heel zelfgericht. Ze reageren bij een verhaal door de eigen ervaringen te delen. Het is écht een ding en ik herken het heel erg bij Doris. Nu ik dat zie, kan ik het niet meer ont-zien. En dat zorgt ervoor dat mijn hele beeld van onze vriendschap heel anders is.”

Bespreken

Het idee dat Doris bewust ieder gesprek naar zichzelf toetrekt, heeft Zoë niet. “Ik ken haar natuurlijk al lang. Doris is een schat met veel humor en jarenlang viel het mij niet eens op dat ze dit deed. Pas toen ik dat artikel over gespreksnarcisme las, begon het mij op te vallen. Ik denk dat Doris zelf ook niet doorheeft dat ze het doet. Het komt bij haar uit enthousiasme voort en juist dat maakt dat ik het moeilijk vind om dit met haar te bespreken. Toch ben ik dat wel van plan.”

Hoe pak ik het aan?

Zoë heeft zich voorgenomen om het tijdens hun volgende lunch met Doris te bespreken. “Het is duidelijk dat ik er iets van moet zeggen. We zijn al lang vriendinnen en ik vind het jammer om de vriendschap hierop stuk te laten lopen. Daarnaast denk ik dat ze dit ook bij andere mensen doet. Als vriendin ben ik het toch verschuldigd om er iets van te zeggen? De vraag is alleen: hóé zeg ik het?”

Raya: “Mijn moeder heeft meer last van mijn grote verlies en deelt dat met iedereen”

Een zwangerschap is voor veel mensen een bijzondere, vrolijke en verbindende gebeurtenis. “Zo ook bij ons”, begint de 30-jarige Raya haar verhaal. “Mijn vriend Sjors en ik zijn al tien jaar samen en kochten recent ons eerste huis. Met het oog op gezinsuitbreiding wonen we nu in een kindvriendelijke wijk, in een huis met drie slaapkamers.” Alsof het zo had moeten zijn, ontdekt Raya op de dag van de sleuteloverdracht dat ze in verwachting is. “Met tranen van geluk stonden we die eerste dag samen in ons nieuwe huis. Jammer genoeg is dit gelukzalige gevoel al een paar weken verdwenen… Met elf weken zwangerschap ben ik het kindje namelijk verloren…. LEES VERDER!

Bovenste afbeelding: Unsplash+