Tilda en Marie zijn al twintig jaar vriendinnen. “We kennen elkaar van onze studie logopedie en zijn elkaar nooit uit het oog verloren. De afgelopen twintig jaar deelden we lief en leed en dat is mij heel veel waard. Ik heb geen vriendinnen waarmee ik zo ver terug ga als met Marie. En toch overweeg ik nu om de vriendschap officieel te verbreken…”
Heerlijke jaren
In hun studietijd zagen Tilda en Marie elkaar elke dag. “Natuurlijk als we college hadden, maar ook daar buiten. We gingen naar feestjes, kookten samen en gingen zelfs met elkaar op vakantie. Buiten onze studie en onze bijbaantjes hadden we nauwelijks verplichtingen. We deden waar we zin in hadden en waren ongebonden. Heerlijke jaren waarin we heel wat hebben gelachen!”
Komt vast goed
Aan de onbezorgde en vrije jaren komt abrupt een einde wanneer de vriendinnen afstuderen en gaan werken. “We kwamen ver bij elkaar vandaan te wonen, waren veel aan het werk en kregen allebei onze eerste serieuze relatie. Van elkaar elke dag zien en spreken bleef weinig meer over. Dat vonden we jammer, maar zagen allebei ook in dat dit nu eenmaal bij deze levensfase hoorde. ‘Komt vast goed’, zeiden we tegen elkaar.”
Uren kletsen
En inderdaad: er kwamen betere tijden. “Heel toevallig bleken zowel Marie als ik tien jaar geleden in verwachting van ons eerste kindje. Dat schepte weer zo’n band dat we elkaar elke week belden. Uren konden we kletsen over de zwangerschap, de babykamer, onze mannen en welke kinderwagen we op het oog hadden. De vriendschap voelde weer als vanouds. Onwijs fijn!”
Geluk kon niet op
Toen Marie vertelde dat zij en haar man dichterbij de woonplaats van Tilda kwamen wonen, was het feest compleet. “Ze wilden in een kindvriendelijkere omgeving wonen. Wij waren het jaar daarvoor al verhuisd en deze regio sprak ook Marie en haar man enorm aan. Van jarenlang geen contact gingen we ineens naar wekelijks bellen én weer dichterbij elkaar wonen. Mijn geluk kon niet op.”
Allerlei redenen
Al negen jaar spreken Tilda en Marie elke week af voor koffie. “Dit begon in ons verlof van de eerste zwangerschap en hebben we de afgelopen jaren volgehouden. Helaas is het wel zo dat Marie steeds vaker op het laatste moment de afspraak afzegt. ‘Sorry Til, ik ga het toch niet redden vandaag’, appt ze dan tien minuten voordat we elkaar zouden ontmoeten. Ze gebruikt allerlei redenen om af te zeggen. De ene keer is een van haar kinderen ziek thuis, dan wordt er een pakketje geleverd of heeft ze slecht geslapen en is ze heel moe. Allemaal valide redenen om af te zeggen natuurlijk, maar toch vind ik het vervelend.”
Gemak staat me tegen
Wat Tilda vooral vervelend vindt, is dat de afmeldingen zo laat pas komen. “Het is geen uitzondering dat ik al op de fiets naar het koffietentje zit als ik haar afmelding binnenkrijg. Dat snap ik als je onverwachts een kind uit school moet halen, maar niet als je de dag daarvoor al wist dat er rond dat tijdstip een pakketbezorger voor de deur zou staan. Ook het gemak waarmee ze afzegt staat me tegen. Het lijkt haar niks uit te maken dat ik ook druk ben en rekening houd in mijn planning om haar te zien.”
Hele dag aangekeken
Niet alleen de koffieafspraken worden makkelijk afgezegd, ook op belangrijkere momenten kan Tilda rekenen op een afmelding. “Voor mijn veertigste verjaardag had ik een zaaltje gehuurd en heel veel leuke mensen uitgenodigd. Toen het feestje al begonnen was, appte Marie dat ze toch niet kwam. Ze was niet zo lekker en had het de rest van de dag nog aangekeken. Afzeggen terwijl een feest al is begonnen, is not done toch?!”
Kan ik toch niks aan doen?
Bij één van hun laatste koffieafspraakjes maakt Tilda bespreekbaar dat ze baalt van de late afmeldingen van Marie. “Marie was duidelijk geïrriteerd hierdoor. Zij vindt dat vriendinnen elkaar deze ruimte moeten geven en vooral niet te moeilijk moeten doen. ‘Ik doe elke week mijn best om met je af te spreken. We zijn allebei druk en helaas lukt het soms niet en dat is dan maar zo. Ik kan er toch ook niks aan doen als ik een kind moet ophalen of er onverwachts iets tussendoor komt?’, zei ze. Ik knikte instemmend, maar diep vanbinnen zat het mij totaal niet lekker.”
Wat doe ik?
Als Marie die week daarop wéér op het allerlaatste moment afzegt omdat ze ‘echt weer eens moet gaan sporten’, is Tilda het zat. “Ik heb niks teruggestuurd. De week daarop heb ik haar vijf minuten voor onze afspraak geappt met een afmelding. ‘Ik kan vandaag niet, spreek je later’. Dat is nu bijna een week geleden en onze volgende afspraak komt snel dichterbij. Ik ben het zo zat, dat ik deze vriendschap eigenlijk niet voort wil zetten. Laat ik het langzaam uitdoven of zeg ik eerlijk tegen Marie dat ik de vriendschap wil verbreken? Ik vind het zonde, na al die jaren. Maar ik heb niet het idee dat we er hetzelfde instaan…”
Afbeelding: Shutterstock
Sanne -
Allereerst ben ik volkomen met je eens dat de manier en hoe last minute ze afzegt niet respectvol naar jou is. Het klinkt echter alsof het haar allemaal teveel wordt (niet per se jullie vriendschap maar de verantwoordelijkheden in haar leven) en niet zo lekker in haar vel zit. Wellicht zou je haar een keer kunnen vragen hoe het met haar gaat of dat er misschien meer speelt, omdat je niet gewend bent dat ze last minute afzegt. Misschien creëert dat wat meer ruimte voor een open dialoog ipv dat ze zich aangevallen voelt. Op basis daarvan kunnen jullie kijken hoe jullie verdergaan om het prettig voor jullie allebei te houden, bijvoorbeeld minder vaak afspreken of afspreken dat ze tijdig afzegt, bijvoorbeeld een dag vantevoren.