Simone heeft geen geld voor menstruatieproducten: “Ik gebruik oude sokken, wc-papier of een washandje”

Uit onderzoek uitgevoerd in opdracht van Always, blijkt dat meer dan 25.000 Nederlandse meisjes op school weleens lessen missen omdat ze geen geld voor menstruatieproducten hebben. Waar veel mensen het idee hebben dat ‘menstruatiearmoede‘ iets is dat vooral in ontwikkelingslanden voorkomt, is het helaas ook in Nederland een schrijnend probleem. Wij spraken de 40 jarige Simone, die te weinig financiële middelen heeft om menstruatieproducten te kopen. Ze doet hier haar verhaal. 

Geen cent te makken

“Vroeger was er bij ons thuis al geen cent te makken. Ik kom uit een gezin met zeven kinderen, een vader die alcoholist was en een moeder die regelmatig depressief op bed lag. Mijn broers, zussen en ik deden vooral ons eigen ding en waren vanaf zeer jonge leeftijd op elkaar aangewezen. Zo smeerde mijn oudere zus elke dag boterhammen en liep ik met mijn zusje van 4 en broertje van 5 alleen naar school. Destijds ging het er in meer gezinnen in onze buurt zo aan toe, het viel mij dus niet zo op dat het ook anders kan”, vertelt Simone.

Geen geld voor menstruatieproducten

Als Simone haar eerste menstruatie krijgt, is het haar zus naar wie ze toegaat. “Mijn moeder lag weer eens op bed en ik wilde haar niet storen. Toen ik tegen mijn zus vertelde dat ik bloed in mijn onderbroek had, wierp ze mij een washandje toe. ‘Dat kan je in je onderbroek stoppen. Let er wel op dat je hem op tijd vervangt, anders zie je een bloedvlek in je broek’, zei ze. Dat was het eerste en laatste woord dat er bij ons thuis over het onderwerp menstruatie werd gerept. Er was gewoon geen geld voor menstruatieproducten.”

Alternatieve menstruatieproducten

In de jaren die volgen, wordt het voor Simone heel normaal om dingen als sokken, wc-papier en washandjes te gebruiken. “Pas op schoolkamp in de tweede van de middelbare school zag ik dat er meiden waren die tampons en maandverband gebruikten. Ik wist natuurlijk wel dat dit bestond, maar ik realiseerde me nooit dat er ook daadwerkelijk mensen waren die deze dure producten kochten. Het maakte mij ineens heel onzeker en heb er nooit met iemand over durven praten.”

Laag inkomen

Na de middelbare school gaat Simone direct werken. “Ik kon aan de slag als schoonmaakster. Het verdiende niet goed, maar ik vond het destijds vooral heel fijn dat ik onafhankelijk werd van mijn ouders. Op mijn achttiende ben ik uit huis gegaan en heb nooit een opleiding gedaan. Vandaag de dag heb ik daar spijt van en zie ik dat ik de rest van mijn leven van een laag inkomen rond zal moeten komen. Ik ben gewend om sober te leven, maar nu ik zelf een dochter van 10 heb, vind ik het wel jammer om te zien dat ik haar bepaalde dingen niet kan geven.”

Schaamte

Na al die jaren gebruikt Simone nog steeds geen echte menstruatieproducten. “Ik ben een alleenstaande moeder met een laag inkomen. Ik red het iedere maand maar nèt. Een pakje tampons of maandverband vind ik gewoon te duur. Als mijn dochter straks gaat menstrueren wil ik deze producten voor haar wel kopen. Ik hoop dat zij die onzekerheid die ik voelde niet hoeft mee te maken. Zij weet nog niet dat ik zelf geen maandverband gebruik; dit verberg ik bewust voor haar. Zelfs naar mijn eigen kind zit die schaamte er.”

Hoe kijk jij naar menstruatie armoede en de situatie waarin mensen geen geld voor menstruatieproducten hebben? Op respectvolle wijze meepraten over dit onderwerp? Dat kan in de reacties onder dit artikel.

Lees ook: In dit land geen menstruatiearmoede!