Toen Silla de stille Evert tegen het lijf liep, was ze op slag verliefd. “Een bloedmooie man. Tikkie verlegen en geen idee hoe bijzonder hij was. Zelf ben ik ook verlegen en helemaal geen prater, en misschien is dat juist wel hetgeen waarin we elkaar vonden. Bij Evert voelde ik me veilig en geborgen. We hadden geen woorden nodig om te praten; met één blik konden wij iets uitdrukken waar anderen duizend woorden voor nodig hadden. En toch gaan we na bijna twintig jaar huwelijk uit elkaar.”
Fijne jaren
Evert en Silla kregen samen één dochter. “Toen Nadia werd geboren, ben ik gestopt met werken. Ik vond het heerlijk om te moederen en voelde helemaal niet de behoefte om carrière te maken. Evert vond dat prima. Hij had zich net ingekocht in een klein, maar groeiend bedrijf. Op deze manier kon hij hier vol voor gaan, terwijl ik thuis alles draaiende hield. Ik heb echt hele fijne jaren gehad thuis met Nadia. Ik zal nooit spijt hebben dat ik het zo heb aangepakt.”
Uitdagingen niet uit de weg
Naarmate het bedrijf van Evert verder groeide, liep hij er steeds meer tegenaan dat hij niet echt een prater is. “Hij moest assertiever worden op zijn werk. Toen hij daar begon, waren ze met z’n drieën, maar vijf jaar later liep er bijna dertig man personeel rond. Voor een introvert en best onzeker persoon als Evert was dat lastig. Hij ging de uitdaging niet uit de weg en begon met boksen, deed een opleiding communicatie en volgde een assertiviteitstraining. Dat heeft hem enorm geholpen.”
Begin van het einde
Evert zit in een goede flow en ontwikkelt zich op latere leeftijd tot een zelfverzekerde man, mét een vlotte babbel. “Hij kroop uit zijn schulp, gaf tijdens bedrijfsborrels goede speeches en ontwikkelde een bepaald charisma. Ik was trots en vond het fijn dat hij zich zo goed ontwikkelde én zo goed voelde. Maar achteraf weet ik dat zijn ontwikkeling en mijn stilstand het begin van ons einde als echtpaar waren.”
Zo was onze dynamiek
Hoewel Evert in sociale en professionele situaties assertief en communicatief is, wordt er thuis nog steeds weinig gepraat. “Wel over koetjes en kalfjes, maar niet over de grote dingen. Evert en ik hadden ook nooit ruzie, alles kabbelde wel door. We vonden het leuk om samen dingen met Nadia te doen en dat verbond ons. Ik waardeerde hem als kostwinner en goede vader, en hij waardeerde mij omdat ik thuis alles goed regelde. Zo was onze dynamiek.”
Daag jezelf uit
Maar als Nadia twee jaar geleden uit huis gaat omdat ze gaat studeren, verandert er iets. “Ik had gedacht dat alles hetzelfde zou blijven: Evert werken en ik lekker thuis. Maar ineens sprak Evert uit dat het hem niet meer lekker zat dat ik niks deed. Hij wilde dat ik weer ging werken én mezelf zou ontwikkelen. ‘Ik heb jarenlang hard gewerkt om een zelfverzekerd en gebalanceerd persoon te worden. Waarom daag jij jezelf ook niet wat meer uit?’ zei hij. Ik was best verbaasd. Naar mijn idee was alles goed hoe het was. Ik wilde mezelf helemaal niet verder ontwikkelen.”
Verliefd op een ander
Steeds vaker blijft Evert tot laat op kantoor. “Zat ik daar met de biefstukjes, gegratineerde aardappel en geblancheerde haricots verts op hem te wachten. Toen dit vaker gebeurde en hij in het weekend ineens heel vaak een dag met ‘een vriend naar de sauna’ ging, werd ik achterdochtig. Zou er meer spelen…? Ik heb het hem op de man af gevraagd: heb je een ander? En zo direct als ik de vraag stelde, beantwoordde hij hem: ‘Ja, ik ben verliefd op een andere vrouw en ik denk dat ik met haar verder wil.’ In één klap was ons huwelijk van bijna twintig jaar voorbij.”
Veel goede jaren
Evert legt uit dat hij het niet zo gewild had, maar dat het wel is gebeurd. “Hij vond dat ik te lang heb stilgestaan, terwijl hij zich heeft ontwikkeld. Daar heeft hij gelijk in; ik heb geen opleiding of cursus gevolgd en heb ook geen bedrijf opgebouwd. Maar ik was gelukkig met wie ik was en voelde die behoefte ook niet. Evert laat mij daarin in mijn waarde, maar zegt wel dat we hierdoor nu niet meer bij elkaar passen. ‘Ik ben vijftig jaar en heb nog heel veel goede jaren voor me. Die wil ik doorbrengen met iemand die aan me gewaagd is,’ legde hij uit. Dat deed heel veel pijn. Ineens was ik helemaal alleen.”
Goed achtergelaten
Silla voelt nog steeds verdriet over de situatie, maar gaat ook verder. “Evert is redelijk in de afwikkeling van de scheiding. Hij ziet dat ik altijd voor Nadia heb gezorgd en dat mede door mijn inspanningen thuis, hij zijn bedrijf heeft kunnen opbouwen. Ik vind het fijn dat hij me goed achterlaat en ik mijn manier van leven kan behouden. Maar pijnlijk en verdrietig blijft het wel. Ik had het graag anders gezien.”
Afbeelding: Freepik
Sanderien van Mul -
Team Evert. Dat jij een huismuts wilde zijn die alles maar best vond en stil bleef staan, is je eigen keuze geweest. Respect echter dat je dat zelf inziet en het hem ook niet kwalijk neemt. Respect dat hij je ook goed achterlaat; er zijn legio verhalen over mannen die dat niet doen. Maar ik lees ‘mijn manier van leven kan behouden’. Wat doe je in godsnaam de hele dag als je geen werk hebt, geen vrijwilligerswerk doet, je kind is al lang het huis uit en je hebt geen partner hebt? Zit je de stofnestjes in je huis te tellen of zo? Voor je eigen bestwil: ga naar buiten, ga iets dóen, al is het een cursus schilderen. Laat je hersens niet zo verweken, kak niet zo in. Anders had je dit allang zien aankomen en had je aan je huwelijk kunnen werken en was je niet gescheiden. Maar ergens proef ik ook dat jij alles best vindt. Gezapig en wel, en zolang er centjes zijn, jij je huisje hebt en ‘goed’ achtergelaten bent, hoef jij absoluut niet in beweging te komen. Tjongejonge.