Op de dag dat Shana (43) haar schoenen aan de wilgen hing, moest ze sterker in haar spreekwoordelijke schoenen staan dan ooit. Het lopen op blote voeten is namelijk voor mensen om haar heen niet te bevatten. “Iedereen vindt er wat van en steekt zijn of haar mening niet onder stoelen of banken. Ik word er gek van en kan alleen maar denken: laat me met rust!”
Toen ze ruim een jaar geleden een artikel las over door het leven gaan op bloten voeten, kreeg ze het idee het ook te doen niet uit haar hoofd. Shana had al tijden last van haar heup. “Geen idee wanneer en hoe dat is gebeurd, ik sport veel, maar opeens bewoog ik niet soepel meer. Ik volgde yogalessen in de hoop dat mijn lijf daardoor soepeler zou worden en mijn heupgewricht sterker, maar eigenlijk werd het er alleen maar beroerder van. In het artikel dat ik las, vertelde een vrouw dat ze ook heupklachten had en dat die verdwenen toen ze op blote voeten ging lopen.” Shana verdiepte zich in blootsvoets door het leven gaan en ze kreeg er zin in. De voordelen waren talloos en omdat haar heup niet beter werd, besloot ze twee maanden geleden haar schoenen zoveel mogelijk uit te doen
Is het een bevlieging?
“Ik liep thuis al de hele dag op blote voeten en toen ik besloten had dat ook buitenshuis te doen, bouwde ik dat langzaam op. Stond ik in de tuin te werken op mijn blote tikkels en soms liep ik naar de buurvrouw zonder schoenen.” Haar dochter en man dachten en hoopten dat het een bevlieging zou zijn, maar Shana weet wel beter: nooit meer wil ze schoenen aan. “Vooral mijn dochter schaamt zich dood voor mij. Ze is dertien en pubert en als ze we gaan winkelen loopt ze het liefst een meter voor me uit.” Shana vindt dat jammer maar niet genoeg om haar tenen weer in te strakke pumps te proppen. “Ik liep echt op highheals, mijn man vond dat prachtig. Maar na een paar uur klossen op die palen, wist ik niet hoe snel ik mijn voeten moest bevrijden. Als ik daar nu nog aan denk, lopen de rillingen over mijn rug.”
Gadverdamme wat onsmakelijk
Sinds een tijdje gaat Shana op blote voeten naar kantoor, doet ze blootsvoets boodschappen en laat ze haar hond zonder schoenen uit. Gek wordt ze van de opmerkingen die ze naar haar hoofd krijgt geslingerd. “Het maakt sommige mensen kwaad, ik heb echt geen idee waar die emotie vandaan komt. Laatst liep ik een warenhuis binnen en de caissière keek me met open mond aan en zei tegen een klant: ‘het moet niet gekker worden, moet je dat zien, loopt op haar bloten voeten. Gadverdamme, wat onsmakelijk, straks trapt ze in een dampende hondendrol’. Ik was met stomheid geslagen. De tranen prikten in mijn ogen en ik ben de winkel uitgelopen.”
Klachten zijn verdwenen
Andere mensen snappen haar niet, maar zijn wel nieuwsgierig. Vragen waarom ze het doet. “Ik antwoord dan dat het een vorm van bevrijding is. Het is heerlijk om alle verschillende ondergronden te voelen. Gras dat kriebelt, asfalt dat heel warm kan worden, bosgrond dat zorgt dat je je verbonden voelt met de aarde… de sensaties die ik voel zijn nauwelijks uit te leggen.” De belangrijkste reden dat Shana haar schoenen niet meer aantrekt, is dat haar heupklachten als sneeuw voor de zon zijn verdwenen. “Ik voel me bevrijd en maak contact met de aarde en daardoor ook met mezelf. Ik ben veel rustiger en in meer in balans dan ooit. Daarom raakt het me zo als andere mensen, me zo snoeihard veroordelen. Ik probeer het te negeren maar dat lukt niet altijd. Hoop dat ik daarin ook sterker word.”
Heb jij wel eens overwogen om op blote voeten te gaan lopen? Of doe je het al? Herken je wat Shana vertelt? We zijn heel benieuwd. Deel het met ons in de comments onder dit artikel!
Mireille ontdekte dat haar zoon niet goed voor meisjes is
Laatst las Mireille in een damesblad een artikel over een meisje dat in handen was gevallen van een loverboy. “Het verhaal raakte me en kwam snoeihard bij me binnen. Ik stond tien jaar geleden namelijk aan de andere kant: mijn zoon Ritchie was een loverboy en veroverde en misbruikte een meisje. Hoewel het gelukkig al een tijdje achter me ligt, snijden verhalen van loverboys nog steeds door mijn ziel en word ik misselijk als ik aan mijn eigen zoon denk…. Verder lezen”
David -
Ik ga sinds 3 jaar voltijds blootsvoets door het leven. Opmerkingen of rare blikken zal je altijd hebben, maar in de meeste gevallen wordt het geaccepteerd. Er is nog geen enkele winkel, café, restaurant,….die mij geweigerd heeft. Ik heb artrose in rug en heupen en het blootsvoets leven heeft mijn pijn volledig doen verdwijnen.