Een nieuw wereldrecord zal het niet worden! Ook geen Nederlands, regionaal en zelfs geen clubrecord! Maar ik ben klaar om de halve marathon van Amersfoort dit weekend te lopen en dat is iets wat ik in mijn stoutste dromen nooit had kunnen vermoeden. Nu ik vaker train krijg ik steeds vaker de vraag waarom ik me niet bij een hardloopclub aansluit. Dat zou beter voor me zijn. En gezelliger. Grappig om te horen hoe goed andere mensen denken me te kennen.
Langzaam beginnen
Nadat ik in de zomer van 2018 in rap tempo in mijn eentje naar Rome fietste zocht ik naar een nieuwe uitdaging. Doordat ik 10 kilo was afgevallen in de voorbereiding op mijn fietstocht en er daarna tijdens de reis nog 2 verloor ging het bewegen opeens zo makkelijk. Allerlei pijntjes die ik voorheen had bij mijn knieën en rug waren opeens verdwenen. En in een vlaag van overmoed riep ik toen: Ik ga een marathon lopen. Die van New York. En ik begon te trainen. Mijn conditie was heel goed door wekenlang fietsen en mijn beenspieren waren ook flink getraind. Maar hardlopen is wel heel wat anders dan fietsen. Veel schokkender en belastender voor je lichaam. Dus ik ben eind juni 2018 begonnen met steeds één minuut rennen, één minuut wandelen en dat heb ik verder uitgebouwd. Gewoon puur op gevoel! En na een week of vier kon ik 10 kilometer achter elkaar rennen. Niet zo snel, maar ik hield het wel vol.
Join the club
Maar steeds vaker kreeg ik de tip om me toch te laten begeleiden. Om iemand schema’s voor me op te laten stellen. Om met anderen te gaan trainen, lid te worden van een club. Dat zou beter en verstandiger voor me zijn. Heel even heb ik ook met schema’s getraind, maar ik merkte dat het bij mij niet werkte. Op dagen dat ik me toevallig niet zo lekker voelde moest ik dan veel lopen en omgekeerd was het ook het geval. Ik had er daardoor minder plezier in en ging ook niet meer vooruit.
Op mijn gevoel in mijn comfortzone
Ik ben toen met de schema’s gestopt en ben het lopen gaan afwisselen met fietsen en zwemmen. Ik probeer nu 2 a 3 keer per week te lopen en 2 a 3 keer te fietsen of te zwemmen. Ook doe ik regelmatig buikspier- en stabiliteitsoefeningen om niet stijf te worden. Met lopen wissel ik intervaltrainingen af met duurloopjes, blijf redelijk in mijn comfortzone en ik merk nu echt vooruitgang. Zondag heb ik een training van 7 x 3 kilometer gedaan, waarbij ik steeds 2,5 kilometer rende en dan 500 meter wandelde. Het was geweldig en het ging heel goed. Met de afstand van 21 kilometer precies kwam ik aan in Amersfoort, waar ik toevallig zondag aanstaande de halve marathon loop!
Amersfoort mooie testcase!
Ik ben heel benieuwd of er meer mensen zijn die zich op hun gevoel voorbereiden op een marathon? Die luisteren naar hun lichaam en dan steeds een klein stapje verder gaan! Natuurlijk weet ik niet of het me op deze manier gaat lukken, maar wat ik wel weet is dat ik dit een hele fijne manier van trainen vind. En zondag in Amersfoort is een mooie testcase om te zien waar ik sta!
PS. Ik ben trouwens wel super blij met alle tips die ik krijg! Van vrienden, maar ook in de Hardloopgroep op Facebook :-)!
Sandra Blikslager (55 jaar) gaat voor het eerst van haar leven een marathon lopen. Dat wil ze in november in New York gaan doen.
Lees hier de andere blogs van Sandra over haar marathonvoorbereiding
