Over het algemeen word ik niet als een bangerik gezien. Reis in mijn eentje gerust de hele wereld over als het moet en sinds ik mijn klimdiploma heb gehaald bulk ik van het zelfvertrouwen. Althans, ik heb een stuk minder angsten, zeker nu mijn hoogtevrees zoveel minder is geworden haha! Maar ik durf buiten niet hard te lopen als het te koud of te nat is. Sommige mensen begrijpen hier geen snars van. Ik zal hieronder vertellen hoe het zit.
Hardlopen zonder vooruit te komen
De afgelopen weken voelde ik me een beetje een hamster. Zie je het voor je: zo’n klein lief beestje dat urenlang in een rad rondloopt zonder ook maar een meter vooruit te komen? That’s me! Zaterdag bijvoorbeeld heb ik 13 kilometer non-stop op de loopband gelopen. En ook al heb ik 13 kilometer gelopen, ik ben niet meer dan twee meter vooruit gekomen. Toch was ik kapot en heb de rest van de dag op de bank liggen netflixen (en daar houdt gelukkig de vergelijking met de hamster op).
De redenen dat ik nu op de loopband loop
Nee, ik heb er niet bewust voor gekozen om op een hamster te lijken. Maar de trainingen op de loopband lijken wel zijn vruchten af te werpen. Dit zijn de redenen dat ik voor de loopband heb gekozen de afgelopen tijd.
1. Om mijn spieren te beschermen. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar mijn spieren houden niet van kou. Om lekker te kunnen lopen heb ik het liefst een temperatuur van boven de 7 graden. Ik gedij beter op warmte en ben als de dood voor blessures.
2. Om mijn schoenen te beschermen. Toen het deze weken weer wat warmer werd begon het te regenen. Ooit, lang geleden, heb ik in de regen hardgelopen en daarna was de demping uit mijn schoenen. Ik had dat eerst niet door, totdat ik een blessure opliep en toen was het te laat. Mogelijk zijn de schoenen van tegenwoordig veel beter, maar ik durfde het risico niet te nemen.
3. Om mezelf te controleren. Heel prettig is het om op de loopband precies te zien hoe hard je loopt. En hoe ver. Zo heb ik vandaag een pr gelopen op de 5 kilometer: 30.04 (wel jammer van die 4 seconden, maar dan heb ik volgende keer ook weer wat verbeteren). En ik heb 2 keer 1 kilometer op een lagere intensiteit gelopen. Zo tussen de 8.5 en 9.5 kilometer per uur. Natuurlijk kun je dat onderweg ook doen met bijvoorbeeld Runkeeper, maar dan moet ik de hele tijd op mijn telefoon kijken.
4. Trainers in de buurt en gezellige mensen. Zij stimuleren mij en geven me complimentjes als ik aan het trainen ben. En ik krijg ook best veel tips. Wel zou ik willen dat de sterke mannen ui het krachthonk me af en toe een boks komen geven. Maar dat is iets voor later :-).
5. Kan meteen mijn oefeningen doen op de apparaten of op mijn matje. En dat is heel relaxed. En ook nodig. Want mijn lichaam moet echt wennen aan het hardlopen. Ik moet zorgen dat mijn lichaam in balans blijf en doe veel stabiliteits- en rekoefeningen. Daarnaast doe ik ook wat spierversterking, maar niet op de dagen dat ik heel veel loop.
De koeien gaan dansend in de wei de lente tegemoet
Zoals je hierboven kunt lezen zijn er best veel redenen om me in de sportschool op mijn marathon voor te bereiden. Maar het duurt niet lang en dan begint het voorjaar te lonken. Zo langzamerhand begin ik naar het buiten lopen te verlangen. Zoals we ieder jaar de Campina koeien zien genieten als ze de wei weer in mogen na een winter op stal gestaan te hebben. Door het dolle heen. Bijna dansend! En zo zal ik ook binnenkort weer door het dolle heen zijn als het niet meer koud is, niet meer regent, mijn spieren geen opdonder meer krijgen. Ik verlang naar het voorjaar! En anders dan op de loopband kom ik dan echt vooruit. Geen hamster meer! De vraag is natuurlijk wel of de vergelijking met een koe een betere is :-).
Nog 279 dagen tot de marathon van New York. Deze week de 13 kilometer in 1.26 gelopen en een pr op de 5 kilometer. En ik vind het nog steeds super leuk.
Ook wil ik iedereen bedanken voor de goede tips. Ik heb er veel aan gehad en zal daar in mijn volgende blog meer over vertellen.
Sandra Blikslager (55 jaar) gaat voor het eerst van haar leven een marathon lopen. Dat wil ze in november in New York gaan doen.
Lees hier de andere blogs van Sandra over haar marathonvoorbereiding
