Patricia: “Mijn collega zit de hele dag te videobellen met haar zoon”

Patricia’s droombaan is het niet, maar het betaalt de rekeningen. “Ik ben administratief medewerker op een groot kantoor. Als jong meisje droomde ik van een baan als dolfijnentrainster, maar dat is het overduidelijk niet geworden. Klagen mag ik niet over mijn werk. Mijn manager is heel vriendelijk, ik krijg goed betaald en mijn collega’s zijn leuk. Wel speelt er sinds een tijdje iets waardoor ik veel minder plezier heb in mijn werk. Mijn collega is constant met haar zoon aan het videobellen en het drijft mij inmiddels tot waanzin.”

Veel vrijheid

Marjet en Patricia zijn al vijf jaar collega’s. “Marjet is ongeveer even oud als ik en dat schept een band. Het bedrijf waar wij werken is heel erg jong en wij zijn een van de weinigen die ‘al’ vijftig zijn. Werken in zo’n jonge organisatie is leuk. Er heerst een fijne cultuur waarin veiligheid en vrijheid voorop staan. Zo hebben we echt veel vrije dagen, mogen we zelf kiezen wat we aantrekken en doen ze niet zo moeilijk als je een keertje wat eerder naar huis wil. Heel anders dan hoe het vroeger ging!”

Woont weer bij haar

Maar met die vrijheden, zijn er ook mensen die daar misbruik van maken. “Zoals mijn collega Marjet. Ze was altijd al iemand die als laatste binnenkwam en als eerste weer naar huis ging, maar nu het niet zo goed gaat met haar zoon is dat nog erger. Sinds de zomer woont hij weer bij haar thuis en zit hij goed in de put. Eerst maakte zijn vriendin het uit en toen verloor hij zijn baan. Dat was te veel voor hem en ging weer bij zijn moeder wonen.”

Heel betrokken

In eerste instantie heeft Patricia alleen maar begrip voor Marjet. “Ik heb zelf ook kinderen en ik weet hoe erg het is als het daar niet goed mee gaat. Maar ik krijg het idee dat Marjet wel héél betrokken is bij haar zoon. Elke dag moet ze in geuren en kleuren vertellen hoe erg het allemaal wel niet is en dat ze geen oplossing ziet. Maar ook het constante contact dat ze met haar zoon heeft, begint heel irritant te worden…”

Soms toch achter haar bureau

Meerdere keren per dag videobelt Marjet met haar zoon. “Hij belt haar dan of zij hem. Eerst deed ze dit gewoon aan haar bureau, dat zich pal naast die van mij bevindt. Natuurlijk moeten we voor ons werk vaker bellen en dan kan ik me wel afsluiten. Maar als ze met haar zoon belt gaat ze nog harder praten en moet de camera aan. Heel irritant als je daar naast zit. Op verzoek van de hele afdeling loopt ze nu even naar een bel-hokje of vergaderruimte. Maar als die bezet zijn, dan moet ze toch achter haar bureau zitten. En dat is toch echt minstens twee keer per dag het geval.”

Moeten elkaar steunen

Omdat Patricia het na zo veel maanden echt zat is met al die privé telefoontjes naast zich, gaat ze met haar manager praten. “Onze manager is een schat, ze is ongelofelijk lief. Mede hierdoor hebben we een fijn team en werken we heel goed samen. Alleen vind ik dat ze soms ook wat hardheid mist. Als ik vraag of ze met Marjet wil bespreken dat we last van haar videobellen hebben, reageert ze anders dan ik zou willen. ‘Marjet en haar zoon gaan door een hele moeilijke periode. Daar moeten we haar met elkaar in steunen. Op een dag heb jij die steun misschien wel nodig en dan krijg jij het ook’, zegt ze dan. Ook heb ik gevraagd of ik op een andere plek mag zitten, maar dat kan niet.”

Belachelijk

Meerdere mensen om Patricia heen zeggen dat het belachelijk is dat Marjet de hele dag kan zitten videobellen in werktijd en dan ook nog haar collega’s tot last is. “Iedereen vindt het supervreemd en zegt dat ik gewoon een andere baan moet zoeken. Alleen dat wil ik nou juist niet, ik heb veel vrijheid en een goed inkomen. Dat opgeven zou ik nooit doen. De vraag is dus: hoe zorg ik er dan voor dat het stopt?”

Afbeelding: shurkin_son via Freepik