Elke dag maak ik eten. Voor drie mannen. Rekening houdend met wat zij wel en niet lekker vinden. Bob vindt paprika vies. De opa van Bob ook dus, zo redeneert Robert, erfelijk belast. Ik denk het niet. Oke. Geen paprika dus. Courgette vindt ie ook niet zo lekker. Alleen als ik het heel klein snijd. Weet je hoe lang dat duurt? De stress voordat ik in pannen en potten roer is al groot. Dat moet anders. Maar hoe?
Soms laat ik me verleiden om aan de mannen te vragen: “Schatjes, wat zullen we eten vanavond?” De vraag stellen is ‘m beantwoorden. Pizza. Patat. Pannenkoeken. Tommie sluit de reeks steevast af met: hapjes. Daarmee bedoelt hij: van alles op tafel zetten. Stokbrood, paté, filet, hamburgertjes, komkommer en dat iedereen mag pakken wat ie wil. Ooit riep ik hapjesdag in het leven om kliekjes op te maken. Restjes macaroni bijvoorbeeld. Van oud brood tosti’s maken. Appelmoes maken van appels die hun beste tijd hadden gehad. Dat was hapjesdag van oorsprong. Met het groter worden van de mannen werden kliekjes schaarser.
Nog steeds weet ik niet wat ik nu weer uit de pannen moet toveren. Het is bijna etenstijd, ik moet nog boodschappen doen. Ik voel stress. Ik pak er wat kookboeken bij. Misschien doe ik wat inspiratie op. “Wat gaan we eten, mam?” is een vraag die er niet voor zorgt dat ik rustiger word. Hoe kun je nou een beetje relaxen achter het fornuis? Vijf tips:
- Pak dat kookboek erbij als je de tijd. Laat het liggen als je het druk hebt of als je nog boodschappen moet doen.
- Leg je mobiel weg. Kook jij terwijl je continu op je telefoon kijkt naar de laatste updates van Facebook, Instagram en je mail? Doe het niet. Leg je telefoon weg. Word je een stuk rustiger van.
- Ik kook regelmatig ‘uit de kast’. Dat betekent dat ik in de kast en vriezer kijk wat ik nog allemaal in huis heb. Ik zet mijn ingrediënten in Google en kijk wat er uit komt. Vaak verrassende recepten.
- Zorg ervoor dat er geen kinderen voor je voeten lopen. Waar ik onrustig van word is als Bob en Tom ijsberen in de keuken. Zeggen dat ze honger hebben. Jahaa. Ik ben bezig. Ik maak dan voor ieder een bakje met komkommer, nootjes en appel en zet ze voor de televisie. Kan ik rustig koken en zij stillen de ergste honger vast.
- Muziek is van levensbelang in de keuken. Als ik eenmaal weet wat ik ga koken, vind ik het eigenlijk wel leuk. Wel zorg ik voor een gezellig muziekje in de keuken zodat ik lekker kan meeblèren als ik een leuk liedje hoor.
En hoera, elke dag flans ik weer een maaltijd in elkaar. Hoe doen jullie dat? Tips? Ze zijn welkom! Deel ze in de comments onder dit artikel. We zijn benieuwd!
