Toen de kinderen zelfstandiger werden en Berber minder ging werken, had ze ineens zeeën van tijd. “We hebben drie kinderen; twee meiden en een jongen. Ze zijn nu 21, 19 en 17 jaar oud en doen alles zelf. De oudste woont sinds vorig jaar op kamers in Maastricht, de middelste zoekt een kamer en de jongste doet dit jaar eindexamen. Als moeder zit mijn taak er wel een beetje op, heb ik soms het idee; ze kunnen alles zelf, zeker de oudste twee. Het zijn drie heerlijk zelfstandige kinderen waar ik weinig omkijken naar heb. Ik heb daarom weer mijn oude hobby opgepakt. Alleen is mijn man daar minder blij mee…”
Tijd voor hobby’s
Jarenlang werkte Berber vijf dagen per week. “In de zorg. Hard werken, veel voldoening. Financieel is het inmiddels niet meer nodig dat ik zo veel werk. Eerst stopte ik met de diensten en nu werk ik op oproepbasis. Als er iemand ziek is, dan val ik in. Echt heel prettig, want ik heb nu meer tijd voor mijn hobby’s. Ik schilder veel, teken in kleurboeken voor volwassenen, werk in de tuin en ben sinds een paar maanden ook weer veel aan het fietsen.”
Fietstochten
Op een elektrische fiets zul je Berber nooit zien. “Dat gaat niet gebeuren! Ik fiets om fit en moe te worden en dat gaat beter op een ouderwetse trapfiets. Heel ouderwets is hij overigens niet, het is een gloednieuwe trekkingfiets. Nu maak ik vooral tochten door Nederland en soms een stukje Duitsland of België. Zomers met een tentje achterop en in het na- en voorjaar overnacht ik in hostels. Het is zo lekker om langere tochten te maken en ik ben regelmatig wel een week op pad. Het is mijn droom om ook langere tochten te gaan maken. Zo zag ik dat Sandra (van Damespraatjes) ooit in haar eentje naar Rome fietste. Dat is mij nog een brug te ver, maar het lijkt me zo gaaf!”
Alleen maar positieve ervaringen
Berber voelt zich zo vrij als een vogeltje als ze aan het fietsen is. “Een plan heb ik meestal niet, ik doe wat mijn hart me ingeeft. Soms plan ik mijn overnachting, maar meestal kijk ik op de dag zelf waar ik terechtkom. Zo kom ik altijd weer op de leukste plekjes, maak ik bijzondere dingen mee en ontmoet ik inspirerende mensen. Eigenlijk alleen maar positieve ervaringen dus! Alleen gebeurde er laatst iets wat een diepe indruk op mijn man heeft achtergelaten…”
Helemaal open
Toen Berber een paar weken geleden een paar uur ging fietsen, gebeurde er iets naars. “Ik reed op een rotonde en werd geraakt door een auto. De automobilist zag mij niet en raakte mijn voorwiel. Gelukkig reed hij niet hard, maar als je zo van je fiets op de grond gesmeten wordt, doet dat heel veel pijn. Mijn rechterarm en -been lagen helemaal open en ondanks de adrenaline had ik veel pijn. Ik heb toen meteen mijn man gebeld om mij op te halen. Mijn fiets was kapot en het leek me niet verstandig om met het openbaar vervoer naar huis te gaan.”
Viel mee
De man van Berber schrikt en rijdt meteen naar haar toe. “Met tranen in zijn ogen hielp hij me in de auto en legde mijn fiets achterin. Hij wisselde gegevens uit met de automobilist en we reden naar de huisarts. Zij heeft me onderzocht en concludeerde dat het, op wat wonden en beurse plekken na, meeviel. Ik mocht lekker naar huis en ben op de bank gaan liggen. Het ongeluk heeft er behoorlijk ingehakt; zowel bij mij als bij mijn man. Het is inmiddels een tijdje geleden en ik ben voorzichtig weer aan het fietsen. Alleen is mijn man helemaal niet enthousiast.”
Wind door mijn haren
Als Berber weer voor het eerst op de fiets stapt, staat haar man in de garage naast haar. “Hij zei dat hij niet wil dat ik nog ga fietsen zonder helm. Ik vind dat totaal overdreven: waarom zou ik nu ineens een helm dragen? Ik fiets al mijn hele leven zonder en dat vind ik fijn. De wind door mijn haren is juist een van de redenen waarom ik het fietsen zo heerlijk vind. Een helm doet die ervaring teniet en ik heb hem verteld dat ik het niet ga doen.”
Helm dragen
Maar Berbers man houdt voet bij stuk: hij wil dat ze een helm gaat dragen. “Hij is geschrokken van die aanrijding. Het was helemaal geen groot ongeluk, maar vooral een heel onhandig ongeluk. De kans dat dit nog een keer zo gebeurt, is heel klein. Ik let altijd goed op en in al die jaren dat ik fiets, is het – op één keer na – altijd goed gegaan. Mijn man denkt daar anders over. Hij wil dat ik altijd een helm draag. ‘Ik wil je niet kwijt en een helm kan je leven redden bij een ongeluk,’ dringt hij aan. ‘Ik eis dat je hem opzet, anders is het klaar met je fietsvakanties,’ zei hij uiteindelijk.”
Zie het niet zitten
Berber vindt het oneerlijk dat haar man dit van haar eist. “Ik ben geen klein kind. Ik beslis zelf hoe ik het doe. Natuurlijk wil ik hem beloven om voorzichtig te doen en extra goed op te letten, maar een helm zie ik gewoon niet zitten. Ik ben een volwassen vrouw die haar eigen keuzes maakt. Bovendien draagt hij zelf ook geen helm wanneer hij als een malle op zijn elektrische fiets door de stad fietst. Ik let een stuk beter op dan hij!”
Bovenste afbeelding: Freepik
Sandra -
Ik zeg:helm op. Ons gezin heeft hersenletsels die helaas blijvend zijn na een ongeluk gekomen door een verkeerde inschatting van een ander of door diegene zelf. Mijn zusje fietste weg en klapt op de grond door een keitje die ze niet zag en heeft blijvend hersenletsel en al 4,5 jr Heliomare traject.Afgekeurd voor werk voorlopig en heeft constant de dosering nodig van prikkels en afsluiten met oordoppen. Mijn zoon een bochtje en losliggende tegels en voortanden eruit en hersenschudding en blijvend hersenletsel verminderde concentratie,hoofdpijn en niet volledig werk inzetbaar. Mijn vader 2x aangereden en op het hoofd gevallen en blijvende hersenschade. Mijn moeder aangereden en rugwervel gebroken en blijvende rugklachten. Dussssss…. Kleine moeite: helm op. Zou verplicht mogen worden voor alle fiets en brom voertuigen. Zowel elektrisch als non elektrisch. Je doet het voor jezelf en natuurlijk is de kans klein. Maar ja…het woord zegt het al: ongeluk is ongeluk 🍀