‘Eindelijk heb ik een verklaring voor het onvoorspelbare, extreme gedrag van mijn moeder. Als ik jou zo hoor over borderline, dan valt alles op zijn plek.’
Een volwassen vrouw van middelbare leeftijd komt de praktijk binnen, omdat ze niet meer weet hoe ze om moet gaan met haar moeder. Zelf zegt ze een verknipte jeugd te hebben gehad. Ze was niet gewenst. Dit in tegenstelling tot haar zusje, die alles kreeg wat ze maar wilde. Nora was altijd de gebeten hond.
Nora kan zich vele bizarre situaties herinneren. Een keer wordt moeders zo boos, dat ze alle kleren van haar lijf scheurt. Razend is ze en niet meer te stoppen. De knoopjes van haar blouse vliegen in het rond.
Of die andere keer, dat moeders schreeuwt dat ze zichzelf gaat vergassen. De zusjes raken in paniek, waarna moeders ze opsluit op het toilet. Vervolgens loopt ze naar de badkamer, roept dat ze dood wil en spuit alle haarlakbussen, deosprays en anti-muggensprays leeg.
Nora heeft deze week weer een hatelijke mail met onwaarheden ontvangen. Ze is niet verder gekomen dan de eerste alinea. De mail is een herhaling van alle lelijke mailtjes daarvoor. Het doet Nora intens verdriet en veel pijn. ‘Al die kwetsingen! Hoe lang moet ik mij dit nog laten welgevallen?’
Moeders laat een spoor na van afgebroken vriendschappen en buitensporige ruzies. ‘Het ligt nooit aan moeders, maar altijd aan anderen.’ Zo kan Nora nog altijd niets goed doen. Hoewel het lastig is om iemand met borderline kenmerken daarvan bewust te maken, gaat het om het stellen van grenzen aan dit gedrag. Door haar moeder te laten weten welke gevoelens zij oproept bij Nora en te laten beseffen hoe destructief dat is voor hun contact, kan er verandering ontstaan. Ze wijst daarmee niet haar moeder af, maar slechts het gedrag. Op die manier kan Nora een prettige band aanhouden met haar moeder.
Ze beseft dat ze er niets tegen kan doen zolang moeders zelf geen hulp zoekt. Nora heeft het al eens voorgesteld, maar de enige reactie is: ‘Wie ik? Nee Nora, ben je gek geworden! Met mij is er niets aan de hand. Jij kwetst mij al vanaf je geboorte. Je had nooit mogen komen. Door jou is alle ellende begonnen. Ga jij maar in therapie, dat zal je goed doen.’
Voor haar eigen rust wil Nora het contact met haar moeder verbreken. Ze weet dat deze situatie niet snel zal veranderen, omdat haar moeder op korte termijn niet verandert. Afgezien van het feit dat moeders al op hoge leeftijd is… Aarzelend zegt ze: ‘En toch, borderline of niet, het blijft moeders hè…’
Marcella Hagenaar heeft sinds een aantal jaren een praktijk voor relatietherapie in Krommenie en Zwanenburg. Zij begeleidt mensen van chaos naar helderheid, zodat nieuwe structuren en hernieuwde liefde voor elkaar kan ontstaan. Via schematherapie worden patronen, die niet meer werken op een integere en liefdevolle wijze duidelijk en bewust gemaakt.
Klik hier om ook de andere artikelen van Marcella op Damespraatjes te lezen.
