fb
Damespraatjes Damespraatjes

Hansje: “Mijn man kan niet naar mij luisteren. Moet ik me zorgen maken?”

man kan niet luisteren

Hansje laafde zich aan de aandacht die haar man Erik aan haar besteedde. Ze voelde zich zeer gevleid dat een man met zo’n enorme persoonlijkheid zo geïnteresseerd was in haar. Inmiddels heeft ze haar twijfels over Erik en vraagt ze zich af of er misschien iets met hem aan de hand is. “Hij kapt mij continu af.”

Wat ’n charmante man

Toen Hansje Erik leerde kennen, had hij al een goede baan. “Erik heeft econometrie gestudeerd. Nou ik had er nog nooit eerder van gehoord en nog steeds weet ik niet zo heel goed wat hij nou precies doet. In elk geval doet hij in het dagelijks leven iets met pensioenen.” Naast een goede baan had hij ook al een prachtig mooi huis en hij vertelde haar de mooiste verhalen. “Je snapt: ik viel als een blok voor deze man. Ik gloeide van trots als ik hem voorstelde aan vriendinnen, ook omdat het zo’n charmante man is én zeer intelligent. Veel slimmer dan ik maar dat maakte me niet zoveel uit haha.”

Hij heeft overal verstand van

Overal heeft Erik interesses in. “Hij weet alles van de Formule 1 maar is ook een begenadigd vogelaar. Hij weet heel veel over vogels en kent bijna elk soort. Dat is grappig he, Erik is een vat vol tegenstellingen en praat heel makkelijk met iedereen. Hij voert moeiteloos gesprekken. Soms zou ik dat ook wel willen maar ik heb wat minder interesses en weet gewoon wat minder dan hij.” In het begin maakte de verliefdheid veel goed en waren de verschillen tussen Hansje en Erik geen probleem. Nu ze een paar jaar verder zijn, lopen de irritaties hoog op. Zo hoog dat Hansje zich afvraagt of er niet iets mis is met Erik.

Ik wil ook mijn verhalen vertellen

“Heb je haar weer, denk je misschien, maar ik ben oprecht. Ik vermoed dat Erik toch iets van het autistisch spectrum heeft. Want naar mijn verhalen luistert hij nauwelijks terwijl ik het ook fijn vindt om hem bij te praten. Toen ik hem net kende viel het me niet op dat hij niet zo geïnteresseerd was in wat ik te zeggen had, maar nu irriteert het me. Ik werk in de zorg en maak veel mee en ik moet af en toe ventileren en ik wil dan over mijn werk met Erik praten. Of ik wil het bijvoorbeeld hebben over mijn familie. Maar het lijkt erop dat het Erik niet kan schelen. Dan heb ik eindeloos naar zijn vaak ingewikkelde verhalen geluisterd en dan kapt hij mij af als ik iets wil delen. Dat klopt toch niet?”

Sorry schat, ik moet naar de wc

Maar het is telkens zo als zij net een verhaal begint dat hij zegt: ‘o, sorry schat, ik moet echt even naar de wc’ of hij moet opeens een appje sturen. Vermoeidheid gebruikt hij ook regelmatig als smoes om maar niet maar mijn verhalen te hoeven luisteren. En als hij dan eindelijk eens luistert, dan vindt hij mijn verhaal belachelijk. Of hij zegt: ‘Ach, kom nou Hansje, dat geloof je zelf toch niet’. Er is altijd wel iets en ik raak er gefrustreerd van. Ik wil ook mijn verhalen kwijt. Voorzichtig opperde ik laatst dat hij misschien lichtelijk autistisch was, nou dat heb ik geweten. Woest werd-ie. Zo’n intelligente man als hij kon toch geen autist zijn?”

Er zijn medicijnen voor

Hansje heeft er veel over gelezen en ziet overeenkomsten. “Er zijn medicijnen voor of therapieën. Maar ik durf het er niet over te hebben met Erik. Het is toch wel wat om te vragen of hij zich wil laten onderzoeken? Een vriendin van me suggereerde dat hij misschien last heeft van gespreksnarcisme. Dat zou natuurlijk ook kunnen. Soms vraag ik me af wat erger is: of hij misschien gewoon geen interesse in mij heeft of dat hij een gedragsprobleem heeft. Ik vind het lastig en weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken…”

Heb jij mensen in je directe omgeving die niet naar je kunnen luisteren? Hoe ga jij met ze om? Snap je de frustratie en verwarring van Hansje? Wat raad je haar aan? Wat kan ze doen? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door SHVETS production via Pexels

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

6 reacties

Bianca -

Misschien is hij autistisch, misschien is hij gewoon een arrogante lomperik en jij een beetje timide of onzeker, misschien een combinatie van factoren. In ieder geval is de oplossing om wat meer voor jezelf op te komen. Als je uit je werk komt, neem dan het woord. Als hij dan net een appje moet sturen zeg je “nee hoor, dat kan wachten. Het is een beetje onbeschoft om met je telefoon bezig te zijn als iemand tegen je praat” als hij naar de wc moet zeg je “ik wacht wel, dan pak ik de draad weer op zodra je weer terug bent.” Als hij gelijk over zichzelf begint, zeg je “Ik wil graag ook een keer als eerste iets vertellen, dan kun jij daarna.”. Daarnaast is er ook niks mis mee om eerlijk te zijn tegen je partner dat sommige onderwerpen je gewoon niet zo veel interesseren. Mijn man houdt van voetbal, ik wil daar best naar luisteren als er iets gebeurd wat hem heel erg bezig houdt, maar als hij verzandt in de bekerfinale van VV Lutjebroek vs FC Diepenveen uit 1978 dan zeg ik best weleens “Sorry lieverd, maar je bent me nu een beetje kwijt”. Dat is wel iets anders dan zeggen dat een verhaal belachelijk is of suggereren dat je naïef of dom bent omdat je iets gelooft. Dat moet je niet accepteren. Eerlijk gezegd denk ik dat je je man een beetje op een voetstuk hebt geplaatst en jezelf hebt wijsgemaakt dat je zo’n intelligente, succesvolle man niet verdiend. Is dat wel zo? Zo leuk klinkt hij namelijk niet.

Sanderien van Mul -

‘Ik heb een lul van een vent die me afkapt, bot behandelt, mij niet interessant vindt en niet naar me luistert. Moet ik me zorgen maken?’ Ja, om je eigen absolute deurmatgedrag en dat je naar allerlei redenen zoekt (autisme, narcisme) en naar anderen luistert (je vriendin) i.p.v. voor jezelf op te komen en een besluit te nemen. Mensen gaan niet meer veranderen. Kijk naar zijn gedrag, niet naar zijn woorden. Wil je echt nog tig jaar met iemand leven die je zo behandelt? Daar kan geen therapie of medicijnen tegenop. Dit is gewoon kutgedrag, wat er ook achter zit. Aan jou de vraag of je hier mee wil leven, of een andere partner wil zoeken die wél in je geïnteresseerd is en je volwaardig behandelt. Maar waarschijnlijk wil je, net als zoveel andere dames in dit soort verhaaltjes, je man niet kwijt omdat hij nog zo lief is, je bang bent om alleen (achter) te blijven of wat voor kulsmoes dan ook. Tja, als je dan geen actie wil ondernemen en je eigen leven wil leiden, dan moet je hier ook niet komen janken.

Joop -

En weer lees ik : ” een vriendin ” suggereerde…………!!!

Rita Vanhemel -

Zeer herkenbaar voor mij…eindigde met niet meer met elkaar communiceren..gescheiden na 25 jaar huwelijk

Margreet -

Nou is het vaak zo dat een van de partners vaker aan het woord is dan de ander, denk dat mensen elkaar erop uitzoeken. Lastig als een partner dan verandert. De vraag is hoe jij aan je trekken kan komen. Een diagnose helpt niet hoor, er zijn geen pillen voor autisme of narcisme. Ik denk aan het laatste omdat hij ook manipulatief is. Je zou je kunnen oriënteren hoe ermee om te gaan. Ik ben bang dat het wel eenrichtingsverkeer blijft. Narcisten doen niet aan zelfreflectie. Ik denk niet dat hij het expres doet. Het is een beperking.

Joris -

“Zo’n intelligente man als hij kon toch geen autist zijn” is wel een héél domme uitspraak voor iemand die zo intelligent is en overal verstand van heeft. Er zijn veel bovengemiddeld intelligente autisten.

Reageer ook