De switch van het bedrijfsleven naar het onderwijs maakte ze een paar jaar geleden. “Ik schuurde tegen een burn-out aan en toen ik shakend op de bank zat, dacht ik: ‘waar ben ik nou mee bezig? Ga ik dit werk doen tot mijn pensioen?’” Nee dus. Ze liet zich omscholen tot docent economie en werd gelijk aangenomen op een scholengemeenschap. Vol goede moed begon ze aan het nieuwe schooljaar. “En toen zag ik Sanne. Omvergeblazen door haar schoonheid werd ik verliefd. Op een leerlinge van zestien jaar.”
Misschien wel de verwarrendste periode van haar leven is aangebroken. Blij is Marije dat het zomervakantie is zodat ze in elk geval even los van school is. In de tuin, onder de parasol schenkt ze een rosétje in. Ze verontschuldigt zich ervoor. “Ik ben zo nerveus dat ik soms even een drankje nodig heb.” Ze staart naar haar glas. Voelt zich rot en onbegrepen. “Het water staat aan me lippen en ik kan er met niemand over praten. Ik ben getrouwd met John, al tien jaar en we hebben twee zoontjes. Ons huwelijk is niet spectaculair, maar vertrouwd en we hebben respect voor elkaar. Een keer in de twee weken hebben we seks en voor de rest kabbelt ons leven vredig verder.”
Reddeloos verloren
Hoewel ze in het verleden wel eens vlinders voelde voor een vrouw, deed ze daar niets mee. “Ik dacht dat ik me vergiste en dat ik vriendschap verwarde met verliefdheid. Ik had immers altijd mannen gehad en ik onderdrukte het gevoel. Maar toen ik Bianca op een feestje ontmoette en zij me een hand gaf en me aankeek gebeurde er iets met me. Ik kreeg een warm gevoel in mijn buik en wilde de hele avond in haar buurt zijn. Heel verwarrend vond ik dat.” Bianca gaf haar nummer maar Marije durfde nooit te bellen. “Zo vaak stond ik met de telefoon in mijn hand vast van plan haar te bellen, maar ik deed het niet.” Na Bianca kreeg Marije nog wel eens vlinders in haar buik van een vrouw, maar nooit meer zo erg als op het feestje. Tot vorig jaar.
Mentor leerlinge
De directeur van de school vindt Marije geschikt als mentor en op haar eerste werkdag maakte ze kennis met haar mentorleerlingen. Leuke jongens en meiden met wie ze onmiddellijk een klik heeft. Tijdens de kennismaking stellen de leerlingen zich voor en als laatste is Janna aan de beurt. “Ze zei haar naam en toen gebeurde het…. Met open mond keek ik haar aan en voelde ik kriebels in mijn buik. Ik herpakte mezelf en deed net of er niets aan de hand was.” Maar dat is er wel degelijk. Marije valt als een blok voor het prachtige meisje met blauwe ogen en lang blond haar.
In de zevende hemel
“De weken ernaar zweefde ik gewoon. Niets of niemand kreeg me uit mijn humeur. Als ik Janna had gesproken was ik in de zevende hemel. Ik at nauwelijks meer, viel af waardoor ik me prachtig voelde. Ik kon de wereld aan.” Dit alles duurde tot het besef doordrong dat het nooit iets zou kunnen worden tussen haar en Janna. Dat de liefde onbeantwoord blijft. “Ineens realiseerde ik me dat en ik ben daardoor zo van slag. Het is een onmogelijke liefde en ik weet niet eens of het wederzijds is. Ik houd van dat meisje en dat is zo vreselijk verwarrend. Temeer ik mijn verhaal aan niemand kan vertellen. Er is wel een vertrouwenspersoon op het werk, maar ik vrees voor mijn baan als ik opbiecht dat ik verliefd ben op een leerlinge. Dit is misschien wel de eenzaamste en meest verwarrende periode uit mijn leven. Het besef haar nooit te krijgen voelt als rouwen om een dierbare die is overleden. Zo zwaar voelt het. Zo zwaar is het.”
In verband met de privacy zijn de namen gefingeerd maar bekend bij de redactie.
