De kerstdagen zijn inmiddels alweer even geleden, maar Kim zit er nog steeds flink mee in haar maag. “En dat terwijl dit juist een kerst was waar ik zo naar had uitgekeken. Voor het eerst in jaren was ik niet meer zonder partner, en ik vond dat zo’n opluchting. Max en ik zijn nu bijna een jaar een setje en wonen sinds kort samen. We zijn dol op elkaar, en hij kent me best goed al. Althans, dat dacht ik. Na zijn kerstcadeau twijfel ik daar toch aan…”
Niet echt gelukkig
Toen de kinderen van Kim en haar vorige partner, André, allebei uit huis waren, besloten ze om uit elkaar te gaan. “We waren al langer als broer en zus. Ruzie was er nauwelijks, maar we wisten wel dat we niet écht gelukkig oud zouden worden samen. Toch viel de scheiding me heel erg zwaar. André was er altijd, en nu was ik ineens helemaal alleen. Ik miste de kinderen en het gezelschap. Even heb ik erover getwijfeld om te vragen of André het toch nog wilde proberen, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan.”
Rollercoaster
Na twee eenzame jaren ontmoette Kim via een app de goedlachse Max. “Dankzij Max weet ik hoe liefde ook kan voelen; mijn wereld stond compleet op z’n kop. Waar ik me bij André vooral op m’n gemak voelde, voel ik bij Max ook dingen als spanning, nieuwsgierigheid en onzekerheid. Een soort rollercoaster waar ik me heerlijk in heb laten meevoeren. Nu we elkaar een jaar kennen, neemt de spanning wat af en gaat de verliefdheid langzaam over in houden van. En waar ik een jaar geleden alles aan Max geweldig vond, begin ik nu ook de eerste tekortkomingen te zien.”
Mega irritant
Het eerste puntje van kritiek op Max is voor Kim dat hij nooit zijn spullen opruimt. “Zijn vorige vriendin was supernetjes en georganiseerd. Als hij iets liet slingeren, ruimde zij het voor hem op. Dat ging hen allebei irriteren, en uiteindelijk hield die relatie geen stand. Toen hij bij onze ontmoeting vertelde dat hij een behoorlijke sloddervos is, kon ik me niet voorstellen dat ik het van hem ooit vervelend zou vinden. Nu we samenwonen vind ik het mega-irritant, maar ik zie ook wel in dat ik het gewoon moet accepteren.”
Liefdesbaby
Iets wat Kim maar moeilijk kan accepteren, is het cadeau dat ze van Max voor kerst kreeg. “Je gelooft het niet, maar ik kreeg een kitten. Het cadeau stond niet ingepakt onder de kerstboom, maar op kerstavond stond hij er ineens mee voor mijn neus. ‘Surprise! Onze liefdesbaby!’ riep Max enthousiast toen ik de reismand openmaakte. Ik dacht eerst dat het een grapje was, maar toen ik vroeg of de kitten écht van ons was en hij bleef volhouden van wel, schrok ik toch wel even…”
Iets om voor te zorgen
Max heeft nooit kinderen gekregen. “En dat vindt hij heel erg, want hij was graag vader geworden. Mijn kinderen zijn het huis uit, en daar hoeft ook weinig voor gezorgd te worden. Ik heb ze in het begin flink gemist, maar tegenwoordig vind ik het stiekem wel lekker dat ik weer kan gaan en staan waar ik wil. Spontaan een lang weekend naar Texel, een nacht niet thuiskomen of pas heel last minute nadenken over het eten van die avond; ik zie er de voordelen wel van in. Maar Max wil zo graag iets om voor te zorgen… En dat is dus die kat geworden.”
Niet zo leuk
Nu Max en Kim samenwonen, is de kat ook echt van hen samen. “Ik heb meteen laten merken dat ik er niet echt heel blij mee was. ‘Wat is hij schattig en wat superlief dat je mij zo’n groot cadeau geeft! Alleen moet ik eerlijk bekennen dat ik er wel een beetje door overrompeld ben…’, zei ik met een zacht stemmetje tegen Max. Hij pikte niet helemaal op dat ik het eigenlijk echt niet leuk vind. Alleen, durf ik daar nu na een paar weken niet meer over te beginnen.”
Geen zin om me daar mee bezig te houden
Hommel, de inmiddels flink grotere kitten, trippelt elke dag vrolijk door het huis van Max en Kim. “Max is dol op het beest. De hele dag maakt hij filmpjes van hem, speelt met hem en zorgt ervoor alsof het zijn eigen kind is. ‘Waarom speel jij niet wat meer met hem? Het is jouw kat!’ zei hij van de week. Maar ik heb daar gewoon geen zin in. Ik vind Hommel schattig, maar ik voel totaal niet de behoefte om me met dat beest bezig te houden. En ook moeten de eerste vakantieoppassen al gevonden worden. Eind februari gaan we een lang weekend naar Barcelona en in de zomer vier weken met een camperbusje door Zweden en Noorwegen trekken. Dan kan Hommel niet mee.”
André oppassen
Max stelt voor dat André, de vader van mijn kinderen, dan misschien in ons huis op Hommel kan passen. “André is een schat en zou zeker ‘ja’ zeggen. Maar heel eerlijk: ik wil hem niet in ons huis hebben. Dat is toch een gek idee? Ik wil liever dat Hommel gewoon naar een dierenpension gaat, maar Max vindt dat zielig. ‘En André vindt dat vast leuk,’ opperde Max. Echt, ik moet er niet aan denken om André in ons huis als oppas voor die kat te hebben. Dat zie ik niet zitten! Ik vraag me steeds vaker af of Max en ik wel een goede match zijn. Hij ziet dit soort dingen zo anders dan ik…”
Afbeelding: Unsplash+
Joris -
Ik heb ook ooit 2 kittens cadeau gedaan. Het moment was een verrassing, maar de katten op zich natuurlijk niet. Zoiets ingrijpends geef je alleen als je daar allebei achter staat. Ze kunnen 20 jaar meegaan. Zodra het beest kitten-af is werkt een grote bak water en een automaat die een paar keer per dag brokjes geeft i.c.m. een buurmeisje die om de paar dagen even langskomt om te kijken of alles goed gaat helemaal prima (en een luikje, zodat het beest eropuit kan).