Mijn bevallingen vond ik de mooiste, pijnlijkste, gelukkigste en meest kwetsbare gebeurtenis uit mijn leven. Op allebei kijk ik met plezier terug, maar ben ook blij dat ze achter de rug zijn. Haha! Al met al ben ik blij hoe het toen is gelopen en werd en goed naar mijn wensen geluisterd. Helaas gaat het vaak anders en wordt er tijdens de bevalling minder goed geluisterd naar de wensen van de moeder. Zo ook bij Sarah.

Hoteldebotel verliefd waren Sarah en haar vriend Roald toen ze ontdekten dat Sarah in verwachting was. “Dat we elkaar pas een paar weken kenden deed er voor ons niet toe op dat moment. We waren verliefd, wilden de rest van ons leven samen doorbrengen en het kindje was dan ook meer dan gewenst”, vertelt Sarah. Wanneer Sarah en Roald de eerste echo hebben laten maken, nemen ze vol trots de zwart-witte foto’s mee om hun familie en vrienden te verrassen met het bijzondere nieuws.

Familiemens

De vrienden en familie van het stel reageren blij, maar ook wel een tikkeltje verrast. “Roald en ik gingen nog geen drie maanden met elkaar. Het is niet gebruikelijk om al zo snel een kindje te verwachten samen. Gelukkig waren de reacties overwegend positief. Roald is een echt familiemens en komt uit een hecht gezin. Hier werd ik de weken daarvoor al fijn ontvangen, maar toen ze hoorden dat we een kindje zouden krijgen, werden ze allemaal nóg liever.”

Post op Facebook

De eerste weken van de zwangerschap vindt Sarah het heerlijk dat de familie van Roald zo betrokken is. “Maar toen zijn zus Ramona onze zwangerschap eerder op Facebook aankondigde dan wijzelf, ontstonden de eerste barstjes. Vol trots postte Ramona dat ze tante zou worden en deelde hier een foto van mij en de echo bij. Natuurlijk goed bedoeld, maar ik had het graag zelf als eerste op social media willen delen. Toen ik hier met Roald over sprak vond hij dat ik me niet zo aan moest stellen. Zijn zus was gewoon trots en had dit gedaan vanuit enthousiasme.”

Moeder altijd mee

Ook dat Roald bij elke echo zijn moeder meeneemt, zit Sarah niet lekker. “Prima als ze mee was gegaan bij mijn pretecho, maar nu zat ze er elke keer bij. Ik vond dat bloed irritant, vooral omdat ze zich overal mee bemoeide. In de eerste maanden leek het kindje wat minder goed te groeien en er werden dus meer echo’s gemaakt. Elke keer zat zij erbij en elke keer voerde zij het hoogste woord. Roald vond dat fijn, maar ik helemaal niet.”

Meer familieleden

Tijdens de zwagerschap hebben Sarah en Roald meerdere gesprekken over de bevalling. “Het feit dat mijn schoonmoeder hier bij zou zijn, had ik inmiddels geaccepteerd. Maar elke keer als de bevalling ter sprake kwam, werden er meer mensen aan toegevoegd. Twee maanden voor de bevalling stond de teller al op vijf: zijn ouders, beide oma’s en zus.”

Pottenkijkers

Wanneer Roald een keer niet mee kan naar de verloskundige, ziet Sarah haar kans om alle toeschouwers tijdens de bevalling aan te kaarten. “Het is goed dat je mij dit vertelt. Het is namelijk helemaal niet de bedoeling dat er zo veel mensen bij de bevalling aanwezig zijn. Het draait om jou en de baby en we doen wat goed is voor jullie”, zei de verloskundige. “Ze beloofde dat ze alle pottenkijkers gewoon zou wegsturen als ik daar geen zin in zou hebben.”

Begin van de bevalling

Op 13 mei 2017 is het zover: Sarah krijgt weeën. “Ik wilde graag thuis bevallen en volgens de verloskundige leek het erop dat dit gewoon kon. De eerste uren waren magisch. Ik lag lekker in ons eigen bed en stapte regelmatig onder de douche. Met de verloskundige hadden we afgesproken dat we haar weer zouden bellen als de weeën heftiger zouden worden.”

Kom binnen

Net als Sarah een pijnlijke wee aan het opvangen is, gaat de deurbel. “En daar had je de ellende al; Roalds ouders en zus stonden voor de deur. ‘Kom binnen, goed dat jullie er zijn!’ riep hij nog naar ze. In de uren die volgen worden de weeën steeds intenser en de woonkamer voller. Toen neef nummer zoveel binnenkwam ben ik naar boven gegaan en heb huilend de verloskundige gebeld.”

Woonkamer vol

Wanneer de verloskundige weer bij het jonge stel binnenkomt, weet ze niet wat ze ziet. De hele woonkamer zat vol met familie en Sarah ligt boven op bed. “Ze merkte duidelijk dat ik het niet prettig vond, maar in ieder geval bleven ze beneden. Bij het toucheren bleek ik tien centimeter ontsluiting te hebben en mocht ik beginnen met persen. Nog snel belde de verloskundige de kraamhulp en riep Roald naar boven. Ineens ging het heel snel.”

Onder het toeziend oog

Tijdens het persen komen er steeds wat meer mensen de slaapkamer in. “Het begon alleen met Roald en zijn moeder, maar het werd steeds drukker in de kamer. Elke keer vroeg de verloskundige of iedereen beneden wilde wachten, maar steeds kwamen er toch meer mensen de slaapkamer in. Op dat moment was ik er helemaal niet mee bezig, ik wilde gewoon die baby eruit hebben. Ik perste alsof mijn leven er vanaf hing en onder het toeziend oog van de complete familie van Roald kwam ons dochtertje Julia ter wereld.”

Iedereen naar huis

Na de bevalling stuurt de kraamverzorgster iedereen weg. “De verloskundige was te druk met mij en de baby. Zij had geen tijd om voor politieagent te spelen. De ervaren kraamhulp deed dit wel en sommeerde het bezoek om naar huis te gaan. Wonder boven wonder werd hier gehoor aan gegeven. Pas op dat moment realiseerde ik me dat ik net moeder was geworden. De eerste uren met Julia waren heerlijk en ik ben de kraamhulp nog steeds dankbaar dat ze iedereen heeft weggestuurd.”

Altijd ergens terecht

Julia wordt in mei 4 jaar oud en gaat dan naar de basisschool. “We zijn een gezegend gezin, mét een hele betrokken familie. Soms vind ik het nog lastig dat iedereen overal bij wil zijn, maar meestal is het gewoon heel erg fijn. Julia kon altijd ergens terecht en heeft een hele sterke band met de hele familie. Er zijn momenten waarop ik even geen zin heb in de hele club. Dan trek ik me terug op onze slaapkamer. Ik mag niet zeuren. Liever een té betrokken familie dan helemaal géén familie.”

De 51-jarige Monique is zwanger van haar tweede kind: “Er is een grote kans dat het gehandicapt is”

Ik ben 26 jaar en zwanger van mijn tweede kind. Tegenwoordig wordt dat als vrij jong gezien en zo ervaar ik het zelf ook. Jong zwanger en moeder zijn vind ik heerlijk, vooral omdat het risico op afwijkingen veel kleiner is en ook het zwanger worden zelf erg makkelijk ging. Maar het kan ook anders, namelijk op latere leeftijd moeder worden. Zo sprak ik de 51-jarige Monique, die momenteel 36 weken zwanger is van haar tweede kind…. Lees verder