“Ben je ook zo zenuwachtig?”, grijnst Ratna als ik op mijn weegdag de sportschool binnenloop. Op weg naar Health Works Fitness, overdacht ik de afgelopen vier weken na mijn eerste weegbeurt.
82,9 kilo schoon aan de haak. Teveel lichaamsvet, te hoge BMI, te weinig vocht en mijn visceraal vet is oké. Dat laatste verbaast me. Want ik verwachtte dat ik hier en daar echt wel teveel vet meezeul. “Wat is visceraal vet?”, vraag ik Ratna. Ze legt uit dat visceraal vet vet is dat rondom je organen is opgeslagen. “Het kan dus zomaar dat een slank persoon veel visceraal vet heeft. Dat zie je niet. Maar ongezond is het zeker.”
Dat verklaart ook waarom het aantal kilo’s niets zegt. “Welnee”, beaamt Ratna, “kilo’s zeggen niet zoveel. Het gaat om de samenstelling van je lichaam.”
Dit alles bespraken we vier weken terug. Sindsdien ben ik aan de slag gegaan. Elke ochtend vul ik een tweeliter fles met water. De opdracht: aan het eind van de dag moet deze leeg zijn. “Echt, je moet veel water drinken. Je vocht goed op peil houden”, waarschuwde Ratna mij immers. Dagelijks bied ik weerstand aan talloze verleidingen. Als ik de koeklade opentrek, kijk ik. De koekjes met chocolade zwaaien naar mij, de rijstwafels met yoghurtcoating fluiten, de droppot rammelt zijn deksel los. En opeens zie ik Ratna. Ze zegt niets. Trekt een wenkbrauw op en schudt haar hoofd. Met een zucht schuif ik de la dicht en pak een mandarijn. Het werkt!
Dan word ik ziek. Griep. En een beste griep ook. Mijn sportmaatje Josefien stuurt me een kaart. “Van ziek zijn val je lekker af”, schrijft ze erin. Twee zielen, een gedachten, grijns ik. Tuurlijk weet ik dat die kilo’s niet tellen en dat het voornamelijk vocht betreft, maar toch is het even lekker. Nadeel van ziek zijn, is dat ik niet kan sporten. En dat is nu wel van belang.
Na een week sleep ik mezelf weer naar de sportschool en ga er met Josefien flink tegen aan. We spinnen het snot voor onze ogen. Planken alsof ons leven ervan afhangt. Wat planken is? De hel! De plank is een oefening die niet alleen de buikspieren onder handen neemt, maar ook andere spiergroepen zoals de rug, schouders en billen. Je wordt er lekker strak van zeg maar, maar moet er zeker wat voor doen.
Dat was allemaal de afgelopen vier weken. Ik trek mijn sokken uit en stap op de weegschaal. “Daar gaan we”, joelt Ratna. Ik ben benieuwd. “Hopsa! Kijk eens even, dat gaat goed”, vindt Ratna. Mijn gewicht is nu 81,4. Mijn lichaamsvet, BMI en tailleomtrek zijn omlaag gegaan. Mijn vocht omhoog maar mijn visceraal vet is lekker blijven zitten. Gewoon gelijk gebleven.
Ratna klopt me op mijn schouders. “Ik ben trots, Ka. Maarre, ik wil dat je meer spieren gaat trainen”, wijst ze op een rijtje apparaten. “Daar ga jij vanaf nu vaker aan hangen”, zegt ze streng. Weigeren lijkt geen optie…
Karin van Leeuwen (42 jaar) is in between jobs, maar drukker dan ooit. Heeft twintig jaar voor kranten gewerkt en schrijft blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met Robert Brekelmans en hun twee boenders Bob en Tom in ’t Gooi. Naast schrijven is lezen een grote hobby. De andere passie is sporten; heel wat uurtjes brengt zij door in de sportschool om een spinning-, pump-, of bodybalanceles te volgen. Sinds kort is ze regelmatig op het voetbalveld te vinden om het team van haar oudste te coachen. De andere blogs van Karin op Damespraatjes vind je hier
Lees hier de persoonlijke blog van Karin: www.kaleeuw.blogspot.com
Foto Karin: gemaakt door Tom Brekelmans
