Maar liefst 105.918 personen vinden de Facebookpagina van Martin Gijzemijter leuk en lezen sinds 2014 dagelijks een nieuw gedicht van de schrijver. Altijd vier regels. Niet langer, niet korter. “Dat format zat er altijd al in. Ik schrijf ze sinds mijn achtste, ontdekte ik vorig jaar tijdens de verhuizing,” vertelt Martin. Zijn rijmende gedachten bieden troost, zorgen voor een glimlach of zijn stof tot nadenken.
Van kinds af aan schrijft Martin gedichten, maar met tussenpozen. “Het kwam er soms niet meer van. Druk met werk en gezin. Ik heb het dichten weer opgepakt in verband met mijn release van mijn roman Dansen met Herinneringen.” Maar nu heeft hij het tempo weer te pakken en plaatst elke dag op zijn Facebookpagina een gedicht. Een dag overslaan zit er niet in. Want, redeneert de schrijver, zodra je een dag mist, is de volgende dag ook snel gemist en voor je het weet ben je half gestopt.
Pittig
De gedichten die hij schrijft confronteren hem met zijn eigen gedrag. Eigenlijk schrijft hij ze helemaal niet voor anderen, maar zijn ze gericht aan hemzelf. “Dat moet ook, want wie ben ik om jou te vertellen hoe je wel of niet moet leven? Dus als ik het heb over oordelen, dan kun je er zeker van zijn dat dát is waarmee ik me die dag heb bezig gehouden. Wanneer ik vervolgens gedichten moet selecteren voor een bundel, word ik geconfronteerd met zwakke punten van mezelf. En dat is soms best pittig.”
Mooiste gedicht
Zijn fans waarderen zijn pennenvruchten. Dat weet hij omdat hij dagelijks mailtjes en berichten ontvangt waarin hem wordt verteld wat de gedichten met hen doen. Die feedback doet hem goed. “Boeken verkopen is leuk, maar fijner is het als iemand je vertelt dat wat jij hebt geschreven hem weer op de rit heeft geholpen.” Hij ontdekte door zijn eigen pagina dat veel mensen moeite hebben een bepaald verdriet te verwerken. Vandaar dat hij met liefde zich elke dag stort op een gedicht. Vanzelf heeft hij er een die belangrijk voor hem is. Het is het eerste gedicht dat hij publiceerde.
Nooit geloofde ik in een hemel,
Dat er iets is waarheen je gaat.
Maar nu ik jou voorgoed moet missen,
Hoop ik oprecht dat ze bestaat.
Hij schreef het voor zijn moeder nadat ze overleed. “Ineens realiseerde ik me hoe graag ik wilde geloven in een hemel, want als die er niet was waar ze dan nu?” vraagt de schrijver zich af, “en zo zie je: mijn gedichten confronteren mij met mijn gedrag. Die conclusie kan ik eruit trekken.”
Wie geen genoeg kan krijgen van de vierregelige gedachten van Martin Gijzemijter kan verder lezen in het boek Dichtgedachten dat een onlangs verschenen is bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff. Het boek kost € 9,99 en is onder meer te bestellen via www.bol.com .
Like Damespraatjes op Facebook
Like Martin Gijzemijter op Facebook
De foto die bovenaan dit artikel staat is van de Instagram van Gijzemijter. Vraag je je af wie die leuke jongedame is? Dat is Lisette Jonkman, nog niet zo lang geleden verscheen haar nieuwe boek Helemaal het einde, waar binnenkort de recensie van op Damespraatjes verschijnt.
Karin van Leeuwen (44 jaar) schrijft vanuit haar eigen bedrijf De Gooise Pen en is drukker dan ooit. Heeft twintig jaar voor kranten gewerkt en schrijft blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met Robert Brekelmans en hun twee boenders Bob en Tom in ’t Gooi. Naast schrijven is lezen een grote hobby. De andere passie is sporten; heel wat uurtjes brengt zij door in de sportschool om een spinning-, pump-, of bodybalanceles te volgen. Sinds kort is ze regelmatig op het voetbalveld te vinden om het team van haar oudste te coachen.
