Sinds ik vuur, roos en vis kan spellen, lees ik. Ik lees alles wat los en vast zit. Mijn en vader en ik zijn early birdies. Toen ik nog thuis woonde, zaten wij ‘s ochtends in alle vroegte te lezen aan de keukentafel. We bromden goedemorgen, pakten thee, ons boek en sloegen zwijgend de pagina´s om. Even geen boek? Dan lazen we het pak hagelslag. Een keer werd het zwijgen ruw verstoord doordat het oor van de mok afbrak, en mijn vader loeihete thee over zijn pyjamabroek kreeg. Mijn vader jodelde in de keuken terwijl ik met een theedoek zijn broek depte. Maar verder was het eten en lezen. Remco Campert bedacht de alleszeggende term Eetlezen. Dat was wat wij deden. Mijn vader en ik.
Ook toen ik uit huis ging verslond ik letters. Met Remco Campert als favoriete schrijver. Nog steeds. Ooit De Harm Miepje Kurk Story gelezen? H-i-l-a-r-i-s-c-h!
Een andere favoriete schrijver is Nescio. Zeventien waren we. Mijn vriendin en ik. Het was zondagmiddag en we waren bij haar vader. “Zal ik jullie voorlezen, meiden”, vroeg hij. En daar zaten we. Hij pakte De Uitvreter en las. Wij luisterden ademloos. Zijn stem werd dun toen hij las: Op een zomermorgen rond half vijf, toen de zon prachtig opkwam, is hij van de waalbrug gestapt. De wachter kreeg hem te laat in de gaten. ‘Maak je niet druk, ouwe jongen,’ had Japi gezegd, en toen was i er afgestapt met zijn gezicht naar het Noord-Oosten. Springen kon je het niet noemen, had de man gezegd, hij was er afgestapt.
Nog steeds, na al die jaren, krijg ik kippenvel als ik terugdenk aan die zondagmiddag. Ik kan me een leven zonder boeken niet voorstellen. Mijn hart maakt dan ook ieder jaar een extra sprongetje als het Boekenweek is. Zowel van Grote Mensen Boekenweek als Kinderboekenweek word ik meer dan zomaar blij. Sinds mijn boenders zijn geboren, mogen ze tijdens Kinderboekenweek een boek uitkiezen. De Boekenweekgeschenken die we daar bij krijgen, bewaar ik voor ze. Ik vrees dat ik dat leuker vind, dan zij, maar dat weerhoudt me nergens van.
Dit jaar heeft Tommy Wieringa het boekenweekgeschenk geschreven. Een mooie jonge vrouw. En damn! wat een fijn geschenk. Ik heb wel eens jaren gehad dat ik dacht: nou nou, wat een waardeloos boek. Maar Tommy snapt hoe je een groot publiek weet te boeien. Mooie woorden. Mooie zinnen. Mooi verhaal. Nou was ik al best fan van hem. Had ie het boek Joe Speedboot maar niet moeten schrijven.
In mijn huidige huis kan ik niet aan de keukentafel lezen. Mij uit het veld laten slaan daardoor doe ik allerminst. Terwijl mijn boenders mee tellen met Ernie van Sesamstraat zit ik, gewoon in alle vroegte, aan de grote tafel. Groene smoothie, kop thee en het boek Een mooie jonge vrouw. Eetslurpen. Domweg gelukkig aan de grote tafel.
Boekenweek 2014: 10 leuke weetjes en tips
Karin van Leeuwen (41) jaar is in between jobs, maar drukker dan ooit. Heeft twintig jaar voor kranten gewerkt en schrijft nog steeds veel. Ze woont samen met Robert Brekelmans en hun twee boenders Bob en Tom in ’t Gooi. Naast schrijven is lezen een grote hobby. De andere passie is sporten; heel wat uurtjes brengt zij door in de sportschool om een spinning-, pump-, of bodybalanceles te volgen. Sinds kort is ze regelmatig op het voetbalveld te vinden om het team van haar oudste te coachen.
De andere blogs van Karin op Damespraatjes vind je hier
Lees hier de persoonlijke blog van Karin: www.kaleeuw.blogspot.com
