Ontkenning, woede, onderhandeling, verdriet en acceptatie… Dat zijn de vijf fasen van rouwverwerking, zoals psychiater Elisabeth Kübler-Ross ze heeft omschreven. Hoewel iedereen deze fasen op zijn eigen tempo en volgorde doorloopt, krijg zo goed als iedereen er op een moment in zijn leven mee te maken. De 45-jarige Jessie verloor twee jaar geleden tijdens een gezinsvakantie haar man. Hij kwam om het leven bij tijdens een nachtduik.
Na een jaar hard werken, waren Jessie, haar man Eduard en hun twee kinderen klaar voor een welverdiende vakantie. “We gaan twee keer per jaar weg. Zomers naar een zonnige bestemming waar de kinderen lekker op het strand kunnen spelen, ’s winters een skivakantie waarbij we de hele dag de bergen ingaan. Onze wintervakantie was twee en een half jaar geleden nogal in het water gevallen omdat de jongste al op de eerste dag zijn been brak. We hebben de vakantie niet afgemaakt en besloten direct het in de zomervakantie goed te maken.”
Duiken in Mexico
Een half jaar na de mislukte ski-vakantie, zit het gezin in het vliegtuig naar Mexico. “Het is een heerlijke bestemming voor iedereen. De kinderen kunnen eindeloos spelen, ik lig dagen te lezen op het strand en Eduard geniet van het zeilen en duiken. We deden overdag veel voor onszelf, maar kwamen tijdens de maaltijden altijd samen. Tijdens de uitgebreide lunches en diners, vertelde iedereen over zijn belevingen van die dag. Als moeder zat ik altijd heerlijk te genieten van alle verhalen.”
Tijdens één van de lunches, vertelt Eduard dat hij tijdens het zeilen een Britse man heeft ontmoet die de volgende avond een nachtduik zou gaan maken. “Eduard dook al lang en het ging altijd goed. Natuurlijk leek het ons allemaal een leuk idee dat hij samen met deze man de duik ging maken.” Zo gezegd, zo gedaan. De volgende avond vertrekken Eduard en de man voor hun duik.
‘Something happened to you husband’
“De kinderen en ik gingen naar het buffet zoals elke avond. Eduard zou alles bij elkaar twee uurtjes weg zijn, maar dat was precies tijdens etenstijd. Toen we na het eten naar de show van het animatieteam zaten te kijken, kwam de vrouw van de Britse man met wie Eduard aan het duiken was naar me toe. ‘Can you please go to the dive shop? Something happened to your husband. I’ll watch your kids’ fluisterde ze in mijn oor. Ik wist meteen dat het mis was, maar probeerde niks aan de kinderen te laten merken. ‘Ik ben heel even weg, deze mevrouw past op jullie’ zei ik terwijl ik mijn spullen pakte.”
Als Jessie bij de duikwinkel aankomt, ziet ze de Britse man staan. “Hij was lijkbleek en begon te huilen toen hij mij zag. Eén van de medewerkers van de duikwinkel vertelde me dat de Brit Eduard in het donker is kwijt geraakt op zee. Hij heeft ruim een uur rondjes gezwommen om Eduard te zoeken, maar heeft toen het besluit genomen hulp te halen. Inmiddels was een team duikers en boten naar hem op zoek, maar ze hadden nog niks gevonden.”
Dood in zee
Jessie wordt geadviseerd om met de kinderen naar de hotelkamer te gaan en nog even niks te vertellen. “Het was de langste nacht van mijn leven. De kinderen wisten van niks en zijn gewoon gaan slapen. Die dachten dat hun vader nog aan het duiken was. Ik heb de hele nacht in de badkamer zitten huilen.” De volgende ochtend klopt de manager van het hotel op de deur. “Ik zag meteen aan zijn gezicht dat hij slecht nieuws kwam brengen. Ze hadden Eduard die ochtend dood in zee aangetroffen…”
De moeder en zus van Jessie zijn direct op het vliegtuig gestapt. “Ik was niet in staat om zelfstandig met de kinderen terug naar Nederland te komen. Mijn moeder en zus hebben mij overal bij geholpen.” Ook thuis verkeerd Jessie nog dagen in een staat van shock. “Pas toen zijn lichaam in Nederland aankwam en we hem in besloten kring hebben begraven, realiseerde ik me dat ik mijn man kwijt was.”
Kapotte lampen
“Ik heb het eerste jaar niet willen horen wat er precies met Eduard is gebeurd. Pas een paar maanden geleden heb ik voor het eerst afgesproken met de Britse man met wie hij die avond was gaan duiken. Eduard’s duiklampen zijn er waarschijnlijk allebei mee opgehouden. Zo zijn ze elkaar in het donker uit het oog verloren. Uiteindelijk is Eduard verdronken op zee. Ook de Britse man had het er nog steeds erg moeilijk mee en voelde zich nog steeds schuldig.”
Het gaat steeds beter met Jessie en haar kinderen. Met het Britse echtpaar hebben ze nog steeds intensief contact.
