Dolgelukkig is Ulli met Petter. Na een moeizame relatie, zette Ulli een punt achter haar huwelijk en een jaar later ontmoette ze Petter. “Een verademing die man,” vindt ze. Met wie ze minder blij is, is haar schoonmoeder die ze gratis en voor niks bij Petter kreeg.
“Petter is de liefste man die ik ken en echt de liefde van mijn leven. Mijn ex is een heel passieve man en weinig creatief. De katalysator van ons gezin, dat was ik, maar dat werd op een goed moment heel vermoeiend. Ik ging er zo ongeveer aan onderdoor en mijn ex keek naar me, maar deed niets. Mezelf raakte ik beetje bij beetje steeds meer kwijt en werd geen leuke versie van mijzelf. Ik vond niet dat ik mijn twee kinderen dat kon aandoen en ik besloot te scheiden.”
Heerlijke man
De scheiding was pittig maar na een jaar krabbelde Ulli er bovenop. Ze had inmiddels een leuke woning waar ze met haar kinderen kon wonen en voorzichtig begon ze te daten. “Petter was mijn derde afspraakje en ik viel gelijk als een blok voor hem. Wat een heerlijke man.” Tot haar grote vreugde was Petter ook zeer gecharmeerd van haar en al snel waren ze een stel. “De twee zonen van Petter kunnen het heel goed met mijn dochter en zoon vinden. Ze zien elkaar regelmatig en dat is erg gezellig.”
Ze praat enorm bekakt
Minder gezellig is de nieuwe vrouw van Petters vader. “Een paar jaar geleden overleed Petters moeder en Wim, de vader van Petter, wilde niet alleen blijven. Daar is het de man niet voor. Al snel verscheen Ludwina op het toneel. Zij was een vriendin van Petters ouders en ze zag na het overlijden van Petters moeder haar kans schoon.” Fijn voor Wim, maar minder fijn voor Petter en Ulli. “Ik heb echt moeite met Ludwina. Ze is van goede komaf en ik vind dat ze het erg hoog in haar bol heeft. Ze praat enorm bekakt en heeft continu het hoogste woord. Ze praat aan één stuk door en geeft anderen nauwelijks de kans ook iets te vertellen. Sterker: ze eist dat anderen naar haar luisteren.”
Dat wapperende handje
In het begin moest Ulli nog wel een beetje lachen om Ludwina maar dat lachen vergaat haar nu wel. “Ze weet alles beter. Als ik iets over mijn werk als verpleegkundige vertel, onderbreekt ze me en gaat me allerlei tips geven die nergens op slaan. Als ik dan voorzichtig zeg dat het niet zo werkt, wordt ze boos. Want in haar tijd ging het allemaal wel anders. En dat terwijl ze nog nooit een dag heeft gewerkt. Zo vermoeiend.” Ook het delegeren wordt Ulli knap zat. Niks doet Ludwina zelf, ze geeft anderen graag opdracht om iets voor haar te doen. “Praat ik even met Wim in de keuken, dan komt ze er al weer aan en wappert met haar hand. Dat we de drankjes wat sneller moeten inschenken. Wim zegt er niets van en dat stoort me soms wel een beetje.”
Ho ho, ik was aan het vertellen
Over haar kleindochters raakt Ludwina niet uitgepraat. “Ze heeft vier kleindochters die natuurlijk heel knap, slim en grappig zijn. Als ik iets over mijn dochter vertel, gaat ze er gelijk overheen met een anekdote over een van haar kleindochters. Wim probeert dan nog om mij door te laten vertellen, maar dan zegt ze: ‘Nee, Wim, ik was even aan het vertellen’ en hop daar gaat ze weer. Soms kijk ik naar haar gezicht en dan zie ik alleen maar haar mond bewegen en ik hoor nauwelijks wat ze zegt.”
Is je kapper ziek?
De fantastische kleindochters van Ludwina zijn regelmatig bij Wim en dus zien Ulli en Petter ze ook. “Die meiden kunnen er niks aan doen maar ik vind ze vreselijk. Ze zijn over het paard getild en zijn al net zo erg als hun oma. Arrogant en onaardig. Laatst zei er eentje tegen mij: ‘Hey Ulli, is je kapper ziek, je haar ziet er niet uit’. Ik verslikte me haast in mijn koffie en was zo verbouwereerd dat ik niet wist wat ik moest zeggen. Ik voelde me zo voor paal staan en had gehoopt dat Wim er iets van zou zeggen, maar hij keek de andere kant op. Petter had het niet gehoord want die moest koffie zetten van Ludwina.”
Ik trek het niet meer
Ulli is klaar met Ludwina en wil eigenlijk niet meer op bezoek bij Wim en Ludwina. Petter vindt dat geen goed plan en wil contact houden met zijn vader. “Hij vindt dat ik me er maar even doorheen moet slaan, maar ik kan niet meer. Ik word helemaal leeggezogen door Ludwina. Ik kan nauwelijks meer aardig doen en erger me vreselijk aan dat mens. Maar als ik niet meer ga, dan zie ik Wim ook niet meer. En dat vind ik geen fijn idee want Wim is een schatje.”
Wat raad jij Ulli aan? Ludwina flink de waarheid zeggen en haar op haar nummer zetten? Of zoals Petter voorstelt haar gewoon maar een beetje negeren? Wat zou jij doen? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door David Garrison via Pexels
Katinka wil niet op haar kleinkinderen passen: “Ik wil me daar niet door laten beperken”
Katinka, die moeder van drie kinderen en oma van vier kleinkinderen is.:“Ik ben een van de weinige oma’s uit mijn vriendinnengroep die niet op haar kleinkinderen past en daar heb ik hele goede redenen voor ….. Verder lezen”
Luna -
Herkenbaar; mijn schoonmoeder bepaalde altijd dat ik en haar zoon op 1e kerstdag voor iedereen moesten koken, want wij kwamen maar 1 dag en 1 nacht langs in het door hen gehuurde huisje, en omdat zij ieder van haar kinderen met partner beval 1 avondmaaltijd te bereiden, deelde zij de orders uit dat wij dan “overbleven” voor het 1e kerstdag-diner. Dit is een greep uit vele dominante orders. Het toppunt was dat toen ik om medische redenen stopte met de pil en sterilisatie overwoog, zij riep; “Maar ooh Luna, dan hoop ik wél dat jíj́ dat laat doen, en niet mijn zoon!!”
Pff, ze hoopt nog steeds dat het uitgaat tussen ons en hij nog kleinkinderen produceert. Ik kon de vernederingen niet meer aan en heb inmiddels al het contact verbroken.