Ik werd wakker door de heerlijke geur van versgezette koffie. Paul duwde met zijn voet de slaapkamerdeur open en zette het dienblad met ontbijt op zijn nachtkastje. Hij kroop weer naast me in bed.
“Lekker geslapen?” Nou en of. Eigenlijk in tijden niet zo goed. Ik merkte dat ik moe was van het hele gedoe met David. Het was niks en het werd niks. En toch liet ik hem maar niet los. Ik zette mijn tanden in een warm croissantje kaas. Paul gaf me mijn koffie aan. David maakte nooit een ontbijt voor me. Ik wel voor hem. Ik zorgde graag voor hem. “Je bent lief, Paulus, je hebt me echt enorm geholpen.” Ik wreef met mijn duim in zijn nek. Voelde hoe hij ontspande. Ik dronk mijn koffie.
Hij lag op zijn buik. Ik masseerde zijn rug stevig. Duwde met de muizen van mijn handen over zijn ruggengraat terwijl ik op zijn billen zat. Zonder slipje. Ik wreef met mijn onderlijf over het zijne. Hij kreunde. Ik duwde op de punten net boven zijn billen. Ging met mijn duim door zijn spleet. Hij kronkelde. Ik gebood hem om te draaien. Zijn lul stond fier omhoog. Ik nam hem in mijn mond, pijpte hem langzaam terwijl ik zijn ballen masseerde. Zijn heupen stootte ‘ie zachtjes omhoog. Plotseling pakte hij mij bij mijn schouders, draaide me om en ramde zijn stijve naar binnen. Hij pompte als een wild beest in en uit me. Ik vingerde mezelf. Hij trok mijn schouders omhoog, kneedde mijn tieten en spoot me vol. Ik liet me voorover vallen en terwijl zijn vingers in mijn kut bewogen, kwam ik klaar.
Uitgeput rolde we ieder naar onze eigen kant van het bed. “Goedemorgen,” lispelde ik in zijn oor. “Die David is gek. Hij zou je verdorie in een doosje moeten doen.” Paul maakte zich echt boos. Was het nou de tweede of derde keer dat we het hadden gedaan? Het maakte niet uit. Het was bestie-seks waaraan we allebei veel behoefte hadden. Uit de thermosfles schonk hij koffie in de bekers. “Hé hé, daar waren we kennelijk even aan toe.” Triomfantelijk keek hij mee aan. Hij had de Grote David verslagen. Ook al was het maar voor één dag, deze overwinning kon hij achter zijn naam zetten.
Nadat ik mijn koffie op had, sprong ik uit bed onder de douche, ik kleedde me aan en zoende Paul gedag. Toen ik de trap naar mijn huis oprende zag ik hem al zitten. David. Zijn gezicht stond op onweer. “Waar was je nou lil’ fucker? Ik zit hier al uren te wachten. Ik wil mijn telefoon terug.” Woest was hij. Voor het eerst sinds ik hem kende deed het me niets. Zwijgend deed ik de deur open en liep door naar de slaapkamer. Ik raapte zijn mobiel van de grond en zag de enorme bast in het scherm. “Voila. En nu mijn huis uit.” Met open mond keek hij van het scherm naar mij. “Misschien heeft Marte nog een reservetelefoon voor je liggen, geile beer,” zei ik overdreven.
Met afhangende schouders liep hij de trap af. De boodschap was aangekomen. Ik was er echter niet gerust op dat hij het hierbij zou laten en zette me schrap voor wat nog zou komen.
“Kom je snel weer bij me logeren? Kusje…” Ai. Een appje van Paul. Ik moest het doen niet. Ik moest hem niet gebruiken als ik niet goed in mijn vel zat. Opeens werd het me allemaal te veel. Huilend zat ik op de bank. Mijn leven was een puinhoop. Ik snikte zo hard dat ik niet hoorde dat er op de deur werd geklopt.
“Meisje. Doe de deur eens open…”
Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!
Laura (35 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.
