fb

Ik Laura, nymfomane #26: Het klopt wat ze zeggen over mannen met een kilt

Ik werd wakker van de deur die zachtjes werd dichtgetrokken. David was mijn huis uitgeslopen. Ik moest in slaap zijn gevallen want ik had hem niet horen douchen. Op de tast zocht ik mijn peuken. Een sigaret lang dacht ik na. Ik schrok. Ik had nog niet naar Cash gekeken. Ik sprong uit bed. Mijn doodzieke buldog lag in zijn mand. Bewoog nauwelijks. Munchkin lag er naast en begroette me toen hij me zag.

Een van de twee etensbakken die ik vulde, bleef onaangeroerd.

Pieter onderzocht Cash. Scheen met een lampje in zijn ogen, wat niet makkelijk was omdat het beestje ze niet kon openhouden. Hij keek op zijn laptop. “Ik zie dat je gisteren bij René bent geweest.” Ik knikte. Hoopte niet dat hij zag dat ik rood werd. Hij tuurde weer naar zijn scherm en tikte driftig. “Ik wil Cash hier houden. Wat onderzoeken doen en hem observeren.” Dankbaar keek ik hem aan. Hier was hij in goede handen.

Ik slenterde over de gracht terug naar huis, toen hij opeens als een ninja voor me sprong. Een grote kerel in een schotse rok. Ik deinsde terug. Hij pakte mijn hand en keek me lachend aan. Ik hield mijn hoofd schuin. Monsterde hem van top tot teen. Hij had een goede kop. Ruige, zwarte baard. Een zelfvoldane blik. “You’re the most beautiful girl I everrrr saw,” overdreef hij. Ook de geilste, maar dat kon dit heerschap niet weten. Galant gaf hij mij een arm en nam me mee. Opeens trok ik aan zijn arm zodat hij stilstond. Wees vragend op zijn kilt.

In zijn hotelkamer op de Dam ontdekte ik dat het klopte wat men beweerde over kilten en onderbroeken. Callum liet zich op het bed vallen en ik kroop onder zijn rok. Kneep met mijn nagels in zijn ballen, nam zijn lul in mijn mond. Al snel was hij staalhard. Ik kroop er onder vandaan en kleedde me uit. Mijn Schot zat op het randje van het bed. Ik ging met mijn rug tegen het hoofdeinde van het bed zitten, spreidde mijn benen. Ik hield mijn knieën vast en keek hem uitdagend aan. Hij dook tussen mijn gevarendriehoek en befte me lang. Zijn tong was warm en nat. Toen ik klaarkwam, trok hij me op mijn rug, legde mijn benen in zijn nek en neukte me hard en diep. Ik zag zijn kaak spannen toen hij bijna kwam. Hij zette zijn tanden op elkaar, siste hard. Mijn naam sprak hij uit als ‘Lowra’ wat me enorm opwond. Zijn zaad spoot hij op mijn buik. Ik wreef het uit en likte mijn hand af terwijl ik hem aankeek. Callum lachte. Zoende me. Vroeg of ik bleef slapen. Ik schudde mijn hoofd. Uit mijn handtas viste ik een geeltje. Ik krabbelde er mijn nulzes op.

In bed zette ik mijn bril op en las. ‘Smeek nooit om aandacht en liefde. De man die jou alleen maar bezoekt als hij je nodig heeft, verdient jou niet. Nooit. Zoek iemand die er voor je is als je hem nodig hebt en niet alleen als hij daar ook iets aan heeft. Als je teveel verwacht, word je alleen maar teleurgesteld en lijd je onnodig.’ Ik had me gestort op verschillende zelfhulpboeken. Ik wilde het contact met David verbreken. Het was niks en het zou nooit iets worden. Waarom aan een dood paard blijven trekken?

Omdat ik van hem hield. Omdat hij de ware was. Omdat hij onbereikbaar was. Ik zuchtte en pakte een sigaret. Ik blies rondjes met de rook en dacht na. Wat moest ik nou?

Lang kon ik daarover niet nadenken; mijn telefoon haalde me bruut uit mijn gepieker. Toen ik zag wiens naam er in het scherm verscheen, maakte mijn hart een sprongetje.

Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!

Laura (35 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.

Reageer ook