David leunde achterover op zijn stoel, de voorste twee poten van de stoel zweefden boven de vloer. Uitdagend keek hij me aan. Wist hij waar ik het over wilde hebben? Ik peilde zijn ogen. Er zat een twinkeling in. Hij liet me zwemmen, ik kende die blik. Hij zou me nu niet helpen, ik moest het zelf doen. Ik tikte een sigaret uit mijn volle pakje. Zocht een aansteker. Voordat ik die had gevonden, werd er al een vlammetje onder gehouden. De brandende peuk pakte hij grijnzend uit mijn mond, inhaleerde diep.
Ik blies rondjes, voelde een steek in mijn buik. Had in de folder die ik meekreeg van de abortuskliniek gelezen dat dat erbij hoorde. “Na de ingreep kunt u last hebben van krampen en bloedingen.” Ik schraapte mijn keel. “Come on, lil’fucker, voor de draad ermee.” Hoe ging je iemand die je al jaren kent en waarmee je al jaren neukt, vertellen dat je verliefd op hem was? Ik had geen idee. Ik was nu zover gekomen, ik moest niet opgeven.
Ik keek hem niet aan toen ik het zei. “Lau, wat zeg je? Ik kon je niet verstaan.” Ik zuchtte. Kon wel huilen. De emoties gierden door mijn lijf. Dat ik het kindje had laten weg halen, was een juist besluit. Dat vond mijn hoofd. Mijn hart dacht daar nog anders over. En dan David, die bij uitgang van de kliniek stond.
Lachend trok hij mij naar zich toe. Kuste mijn tranen van mijn wangen, streelde mijn haar. “Meisje toch. Je bent in de war. Een abortus is ook niet niks.” Hij trok me op zijn schoot, mijn benen aan zijn rechterkant. Zijn tong likte langs mijn lippen en zacht dwingend opende hij mijn mond. Ging langs mijn tanden, zocht mijn tong. Zijn hand masseerde mijn tiet, zijn vingers trokken aan mijn tepel. Ik sloot mijn ogen en kreunde.
Ik ging op mijn knieen voor hem zitten. Zijn lul zat diep in mijn mond. Nog net niet zover dat ik moest kokhalzen. Met mijn hand graaide ik in zijn zak, voelde zijn ballen. Zijn eikel schoot in mijn wang waar het nat en warm was. “Mag ik je wel likken?” hijgde hij. Ik knikte. Hij tilde me op en zette me op de stoel. Spreidde mijn benen en befte me. Ik sidderde. Mijn onderlijf beukte op en neer. Huilend kwam ik klaar. Nog maar een paar uur geleden was daar in gewroet om een zwangerschap af te breken en nu trok mijn baarmoeder samen van genot.
Het was teveel. We verlieten de stoel en lagen in bed. David wiegde me in zijn armen. Beloofde dat alles goed kwam. Ik snoot hard mijn neus. Droogde mijn tranen en stak een sigaret op. Wist het zeker. Het was een jongetje geweest. Ik had moeder geworden van een zoon. Ik zei het niet hardop.
Ik hoorde hem neuriën onder de douche. In de slaapkamer droogde hij zich verder af. “Wat heb jij een afschuwelijk lekkere kut,” lachte hij zijn tanden bloot. Ik grinnikte.
Hij ging op de rand van het bed zitten. Streek een lok haar achter mijn oor. “Je bent echt een lekker wijf, Lau.” Hij zei niet wat ik wilde horen. Hij zij niet: je bent het enige lekkere wijf en ik wil oud met jou worden. David zweeg. Keek me alleen maar aan. “Gotta go,” zoende hij me. Ik liet me vallen op bed, huilde mijn hoofdkussen nat. Vandaag mocht ik zwelgen in zelfmedelijden.
Morgen zou ik me herpakken. En David de waarheid vertellen.
Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!
Laura (35 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.
