Van 11 t/m 14 mei is het IJsheiligen. Maar wat is dat nou eigenlijk? Geen plantjes planten? Vier heiligen? Weerspreuken? Damespraatjes zoekt het voor je uit.
IJsheiligen
IJsheiligen is één van de oudste en wellicht bekendste begrippen uit de volksweerkunde. De eerste berichten over deze strenge heren dateren van rond het jaar 1000. De IJsheiligen zijn Mamertus, Pankratius, Servatius en Bonifacius. Zij vieren hun naamdagen op 11, 12, 13 en 14 mei (KNMI, 2012).
Na IJsheiligen is de kans op vorst nog maar héél klein en kun je met een gerust hart de plantjes in de tuin zetten.
Weerspreuken over IJsheiligen
“Pancraas, Servaas, en Bonifaas,
brengen sneeuw en ijs helaas!”
“Voor IJsheiligen de bloempotten buiten,
veelal kun je er dan naar fluiten,
wacht af tot de heiligen zijn voorbij,
de bloemen zijn u daarvoor blij.”
“Het kan vriezen tot in mei,
tot de IJsheiligen zijn voorbij.”
“Al is Mamertus oud en grijs,
houdt hij van vriezen nog en ijs.”
“Servaas moet verlopen zijn,
voor de nachtvorst goed en wel verdwijnt.”
“Wie zijn schaap scheert voor St. Servaas
houdt meer van wol dan van het schaap.”
Plantjes
IJsheiligen heeft niet alleen betrekking op heiligen en weerspreuken, maar ook op tuinierend Nederland. Bloemen als Vlijtige Liesjes en Margrietjes zouden niet geschikt zijn om voor IJsheiligen te plaatsen. Toch wordt het Nederlandse weer steeds zachter en wordt er steeds minder aan deze regel vastgehouden.
