Op de basisschool had ik een aantal kinderen met dyslexie in de klas. Een van deze kinderen was Jonas*, een speelse blonde jongen die naast me zat. Jonas was altijd goed in sport, tekenen en rekenen, maar taal en begrijpend lezen gingen hem slecht af. Toen hij een jaar om 9 was, kreeg hij de diagnose dyslexie. Het bleef niet alleen bij Jonas, ook Philip en Anna kregen dezelfde diagnose.
Het gevolg van slecht onderwijs
Steeds meer kinderen worden gediagnosticeerd met dyslexie en dyscalculie. Tot nu toe werd er gedacht dat dit vooral aan het kind lag, maar drie hoogleraren stellen nu dat het anders is: dyslexie is het gevolg van slecht onderwijs. Er wordt te weinig gestampt en geoefend, hier gaat het mis. “Kinderen moeten de spellingregels goed in hun hoofd hebben. Bijvoorbeeld dat een g-klank voor een ’t’ vrijwel altijd een ‘ch’ is en geen ‘g'” zegt dyslexiehoogleraar Anna Bosman van de Radboud Universiteit in Nijmegen in een artikel van het AD.
Ouderwets stampen
De oplossing ligt in het ouderwets stampen van regeltjes, waarbij er elke dag een dictee wordt afgenomen. En niet alleen op het gebied van taal, maar ook op het gebied van rekenen. De basisvaardigehden als optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en het kennen van de tafels ontbreken. Terwijl volgens Bosman zo goed als alle leerlingen in staat zijn om deze basisvaardigheden te verwerven, blijkt uit de onderzoeken van Bosman. Ze vraagt zich zelfs af of dyslexie wel bestaat.
Meer oefenen
Hoogleraar Ben Maassen, ook een autoriteit op het gebied van dyslexie, in het AD artikel: ,,De praktijk is nu dat kinderen met dyslexie minder hoeven te lezen en te spellen, terwijl ze juist méér moeten oefenen.”
Heb jij een kind met dyslexie en ook het vermoeden dat dit kom door slecht onderwijs? Laat het ons dan weten in de comments onder dit artikel!
*Omtrent privacy redenen is deze naam aangepast
