Toen ik zwanger was van Bob zat ik binnen no time op mijn roze wolk. Ik keek uit naar de komst van dat kleine mensje. Het leek me geweldig om dat samen met Robert op te voeden. Om hem van alles te leren. Om leuke boeken met hem te lezen, te sporten tot we er bij neer zouden vallen, om hem te laten zien hoe mooi de natuur is. Voor het zover was, moest ik eerst even een tijdje zwanger zijn.
Ik schoof langzaam doch gestaag steeds verder naar het randje van de roze wolk. De laatste maanden van mijn zwangerschap werden steeds zwaarder. De nagels van mijn tenen kon ik niet meer zien, mijn hormonen gierden door mijn lijf, ’s nachts lag ik wakker van het maagzuur. Ik hield vol. Want als Bob er eenmaal was, kwam alles goed.
Avontuur
Toen ik Bob in mijn armen hield, zijn piepende geluid hoorde, hem zag zoeken naar mijn borst was ik mama. Moeder. Voorgoed. Nooit zou ik een grotere liefde voelen voor iemand als voor hem. Mijn kind. Mijn zoon. De bevalling was een prachtig avontuur dat we samen hadden gefikst. Niks met behulp van de gynaecoloog, de verpleegkundige of Robert. Bob en ik. Wij hadden het gedaan.
Aanvaringen
Enfin. Inmiddels zijn we tien jaar, nog een zoon en de nodige aanvaringen over opvoeding verder. Want opvoeden, lieve mensen, dat is nog een hele klus. Dan pas merk je dat je niet helemaal op een lijn met je partner staat. Dat hij er heel anders over denkt. Andere normen en waarden heeft. De kunst is dan toch om zo dicht mogelijk bij elkaar te komen. Dat betekent regelmatig een flinke scheut water bij de wijn doen.
Tips
Hoe ga je ermee om als je partner vindt dat je het helemaal verkeerd aanpakt? Of ja tegen je kinderen zegt, als jij net nee had geroepen? We kwamen een paar goede tips tegen op Loes.nl die we graag met jullie delen:
- Blijf met elkaar praten en steun elkaar. Het is gebleken dat als ouders een geolied team zijn het effect heeft het goed voelen van ouders en kinderen.
- Fantaseer als je zwanger bent al over het ouderschap. Praat met elkaar over hoe je dat voor je ziet.
- Soms neemt je partner een beslissing waarvan je denkt: huh? waar maak je je nou druk om? Probeer hem of haar te begrijpen. Vraag waarom het voor hem belangrijk is om die regel te handhaven.
- Natuurlijk heb je regelmatig een verschil van mening. Maakt helemaal niet uit, dat is normaal. Belangrijk is wel dat je er samen weer uitkomt en dat de kinderen dat zien.
- Tenslotte: geef je partner regelmatig een schouderklopje. Zeg: ik vind het zo leuk dat jij altijd vol enthousiasme de kinderen aanmoedigt als ze voetballen. Dat doe je echt goed. Elkaar complimenten geven, geeft vertrouwen en verstevigt jullie band.
Hoe ga jij om met verschil van mening over opvoeden? Houd je voet bij stuk en of buig je? Laat het ons weten, we zijn heel benieuwd. Praat mee in de comments onder dit artikel.
