Moedeloos wordt Hanna ervan, ze doet zo haar best, maar ze valt maar niet af. Sinds een half jaar krijgt ze niet meer dan 1.500 calorieën per dag binnen, maar ze valt geen gram af. “Ik snap er helemaal niks van, ik lees overal dat de kilo’s eraf moeten vliegen als je veel minder eet, waarom gebeurt dat dan niet bij mij?”
Het laatste jaar kwam Hanna tien kilo aan. “Dat was niet zo heel gek, want ik heb het er ook echt lekker van genomen als ik er op terugkijk. Mijn relatie met Dirk, met wie ik vijf jaar omging, eindigde en ik had daarvan veel verdriet. Ik at dat niet weg, maar hongerde mezelf uit. Ik kreeg gewoon geen hap door mijn keel, ging stuk van ellende. Het was dan ook niet mijn keuze om met onze relatie te stoppen. Maar Dirk was verliefd geworden op een ander en woont nu met haar samen.”
Het zit op mijn heupen
Na het ergste verdriet staat Hanna weer open voor een nieuwe man. “Ik ben gewoon niet gemaakt om alleen te zijn. Ik vind het saai in mijn eentje. Ik vind het veel gezelliger om samen op de bank te zitten, lekker samen wakker te worden, te seksen maar ook houd ik van lekker eten en een goed glas wijn.” Dat trof want Ivar, haar nieuwe liefde, is ook een echte Bourgondiër. Bovendien houdt hij van koken dus Hanna wordt op haar wenken bediend. Maar al dat lekkere eten gaat inmiddels op haar heupen en buik zitten en dat wil Hanna niet. “Ik dacht: ik moet even pas op de plaats maken. Ik moet op de rem voordat ik helemaal dichtgroei. Ik ben van nature al niet echt een heel slanke den, maar het werd nu een beetje te gek.”
Wortels knagen
Geen probleem, dacht Hanna, die gelijk op het internet op zoek naar tips en tricks ging. Ze vond prima weekmenu’s en was supergemotiveerd. Ivar moest er even aan wennen dat zijn vriendin vaker op een wortel zat te knagen in plaats dat ze genoot van zijn smakelijke toastjes, “Sterker: hij doet met me mee. Hartstikke leuk hoor, maar hij valt wel af en ik dus niet.”
Ik wil niet sporten
Een bevriende diëtiste raadt Hanna aan om te gaan sporten, maar daar moet ze niet aan denken. “Ik haat sporten. Ik heb dat nooit leuk gevonden en het idee dat ik naar een sportschool moet en ik sta te ploeteren tussen die zweterige en protserige sportschooltypes vind ik weinig aantrekkelijk. Nee, ik wil niet bewegen, ik wil gewoon minder wegen door minder te eten. Het frustreert me zo dat het niet lukt. Misschien smokkel ik heel soms, maar niet vaak. En dan heb ik gelijk het volgende probleem: ik ben als de dood dat ik een ziekte heb. Dat mijn schildklier bijvoorbeeld te traag werkt. Ivar vindt dat ik moet stoppen met dat doemdenken en dat ik niet zo bezig moet zijn het verliezen van gewicht.”
Gezellige Hanna
Ivar zegt dat hij Hanna prachtig vindt, ook met die extra kilootjes. Ze vindt dat maar moeilijk te geloven en vermoedt dat hij dat zegt om haar rustig te houden. “Ik word strontchagrijnig van het niet afvallen en ja, dat reageer ik soms af op hem. Hij zegt dat hij me mooi vindt zoals ik ben, ook als ik wat zwaarder ben. Ik geloof hem niet, ik heb het idee dat hij dat alleen maar zegt in de hoop dat ik stop met dat diëten en weer de oude gezellige Hanna wordt. Dat snap ik heel goed. Misschien moet ik dat ook maar gewoon doen, maar dan ben ik zo bang dat ik nog veel dikker word. En of hij me dan nog steeds zo mooi vindt, vraag ik me af.”
Ken jij het 1.500 calorieën dieet?
Herken je het verhaal van Hanna? Heb jij het 1.500 calorieën dieet ook wel eens gevolgd? Wat raad je Hanna aan? Praat mee in de comments onder dit artikel.
Foto door RODNAE Productions via Pexels
Mik -
Ik denk dat het belangrijk is dat je jezelf niet zielig vindt dat je van 1500 calorien niet afvalt. Als je het gevoel hebt dat je te kort gedaan wordt dan houd je het nooit vol. 1500 calorien is niet heel weinig. Als je klein bent, wat ouder of als je niet beweegt dan is dat al snel genoeg. Op https://www.caloriecalculator.nl/afvallen-caloriebehoefte/ kan je uitrekenen hoe veel of weinig calorien je zou moeten eten om hetzelfde te blijven of af te vallen. Bij mij is het 1500 om hetzelfde te blijven. Dat moet ik gewoon accepteren en mijn leven daar op aanpassen. En ik kan best lekker eten hoor! Als je wat speelruimte wil kan je toch wat bewegen.Een half uur wandelen per dag scheelt alweer. De meeste mensen willen dit niet accepteren en denken dat ze recht hebben op minimaal 2000 caloriën per dag. Maar iedereen is anders. Daarom zijn zoveel mensen te dik. Ik accepteer dat ik niet zoveel nodig heb en ben eind 50 en nog heel slank. Niks geen ‘magische diëten’. Ik kan best wel iets lekkers eten maar natuurlijk geen zak chips/koek wegwerken. Zo simpel werkt het.