Door het dolle heen, was Geesje toen ze zeven jaar geleden hoorde dat ze oma zou worden. “Van dat plezier is nu weinig meer over. Door een vervelende ruzie tussen mijn dochter en mij, mag ik mijn kleinzoon niet meer zien. Zijn pasgeboren zusje heb ik ook nog niet in mijn armen gehad. Het is mijn dochter’s keuze dat ik niet welkom ben en ik ben het daar niet mee eens. Ik ga tijdens de pauze soms stiekem langs school om mijn kleinzoon te zien.”
Per ongeluk zwanger
Geesje weet nog goed hoe het voelde om moeder te worden. “Ik was pas 16 jaar oud en per ongeluk zwanger geraakt. Mijn vriendje ontliep alle verantwoordelijkheid en daarom zat ik als tiener alleen met een baby. Ik heb nog even bij mijn ouders gewoond, maar toen ik mijn middelbare schooldiploma op zak had, heb ik een huisje voor mij en mijn Kaylee gezocht”, vertelt Geesje. “Dat was heel zwaar. Ik werkte bij een grote bakkerij en verdiende net genoeg om van rond te komen. We hadden het niet breed, maar ik heb mijn dochter alles kunnen geven wat ze nodig had. Daar ben ik nog steeds trots op.”
Heftige puber
Als de dochter van Geesje in de puberteit komt, komt de relatie flink onder druk te staan. “Kaylee was een hele heftige puber. Ze begon op haar elfde al met roken, spijbelde regelmatig en dronk alcohol tijdens schooltijd. In die tijd is het zelfs een aantal keer ter sprake gekomen dat Kaylee misschien beter ergens anders kon gaan wonen. Uiteindelijk is ze wel gewoon bij mij blijven wonen, maar de grip op haar was ik snel kwijt.”
Geen optimale situatie
Het is Geesje haar grootste angst dat haar dochter ook jong moeder wordt. “Ik heb zo hard gewerkt om ervoor te zorgen dat zij niks tekort zou komen. Als geen ander weet ik hoe zwaar het is om als tiener een kind te krijgen”, zegt Geesje. “Maar door de levensstijl van Kaylee was ik als de dood dat ik zou horen dat ook zij vroeg zwanger zou worden.” De angst van Geesje blijkt gegrond: zeven jaar geleden raakt Kaylee zwanger van een man op vakantie. “Ze was net 19 jaar oud, woonde nog thuis en had geen werk. Niet bepaald een optimale situatie dus.”
Beste maatjes
Tegen alle verwachting in is Geesje tóch heel blij met het nieuws. “Heel gek. Enerzijds was het mijn grote angst, anderzijds is oma worden het mooiste wat er is. Samen met Kaylee besloten we er het beste van te maken.” Wanneer Kaylee bevalt van haar zoontje James, blijven ze samen bij oma wonen. “Wat was dat een heerlijke tijd! Kaylee kon weer snel aan het werk en ik paste op James. We waren beste maatjes en ik vond het heerlijk om dat jochie te verwennen. Des te pijnlijker is het dat ik hem nu niet meer zie…”
Stemmingswisselingen
Hoewel Kaylee geen puber meer is, heeft ze nog wel regelmatig flinke stemmingswisselingen en woede-uitbarstingen. “Dat was pittig. Voor mij, maar ook voor James. Zeker toen hij ouder werd, merkte je dat hij het moeilijk vond om met zijn moeders boze buien om te gaan. Je kon zien dat hij er alles aan deed om zijn moeder gelukkig te maken, maar vaak trok zij het gewoon niet. Hierdoor kon ze op belangrijke momenten de zorg voor James niet aan. Als oma spring je dan bij en neem je het over.”
Koffers gepakt
Toch komt er een punt waarop Geesje vindt dat Kaylee psychische hulp moet gaan zoeken. “Ik maakte me zorgen. Ze kon soms zo boos en neerslachtig zijn en dat is niet goed voor een kind. Toen ik dit bespreekbaar maakte is ze heel boos geworden. Ze vond dat ik me niet met haar leven moest bemoeien en was mij helemaal zat. Ter plekke besloot ze haar koffers te pakken, James mee te nemen en bij een vriendin te gaan wonen.”
Slechte moeder
De toen vierjarige James was in complete paniek toen zijn moeder hem zonder pardon al zijn spulletjes liet pakken. “Hij schreeuwde ‘oma, ik wil bij jou blijven!’, maar mijn dochter nam hem gewoon mee. Ik heb na dit moment zo vaak geprobeerd contact op te nemen met Kaylee, maar ze heeft mijn nummer geblokkeerd. Wel heeft ze mij een mail gestuurd waarin ik overal de schuld van krijg. Zo zou ik een slechte moeder zijn geweest, waardoor zij nu met zichzelf in de knoop zit. Ze neemt het mij allemaal zo kwalijk, dat ze me niet meer wil zien. En ook James wil ze niet meer in mijn buurt hebben.”
Stiekem naar school
Geesje is er helemaal kapot van. Om James toch nog te zien, gaat ze daarom stiekem langs het plein van zijn school. “Het ventje is inmiddels 6 jaar oud en zit in groep drie. Onze band is zo sterk, dat ik hem gewoon móét zien. Tijdens de pauzes loop ik daarom stiekem langs het schoolplein. Ik weet precies op welke tijd ze naar buiten gaan en sta dan klaar. James komt altijd heel blij naar me toe. We geven elkaar een dikke knuffel, hij vertelt over school en hoe het thuis gaat en soms geef ik hem een cadeautje.”
Hoop op verzoening
De stiekeme ontmoetingen doen Geesje goed, maar het confronteert haar ook extra met het feit dat de band met haar dochter zo slecht is. “Ik wil niets liever dan weer contact met Kaylee. Zeker na een hele belangrijke ontwikkeling: ze heeft namelijk een tweede kindje gekregen. James vertelt op het schoolplein veel over zijn zusje, maar ik heb haar nog nooit in mijn armen kunnen houden. Ik wil zo graag dat Kaylee en ik tot een verzoening komen, maar ik weet gewoon niet hoe ik het moet aanpakken.”
Wat moet ik doen?
Zo lang Geesje haar kleinzoon niet mag zien, is ze van plan om langs het schoolplein te blijven gaan. “Tot nu toe heb ik er vanuit de school nooit klachten van gehad. Ze weten dat ik zijn oma ben en dat ik soms ’toevallig’ tijdens de pauze langsloop. Als Kaylee er ooit achterkomt, weet ik zeker dat ze er alleen maar bozer van wordt. Maar wat moet ik dan? Mijn kleinzoon niet zien is geen optie.”
Afbeelding: Unsplash+
L van Beers -
En jij denkt dat je James zich nooit zal verspreken tegen zijn moeder over het feit dat hij jou ziet? En jij geeft hem cadeautjes? Wat slim zeg, waar moet hij die verstoppen voor zijn moeder? vind je dat hij het nog niet moeilijk genoeg heeft zo?
Wat er ook wel of niet gebeurd is tussen jou en je dochter: je zult meer afstand moeten bewaren, hoe ,oeilijk dat ook voor je is.
En een melding doen bij veilig thuis, zoals iemand voorstelde? Op grond waarvan? Je hebt geen flauw idee hoe het nu gaat bij je dochter thuis, dus dat kun je helemaal niet doen.
Ze heeft een tweede kindje, misschien heeft ze nu een partner.
Gun haar haar geluk en wring je niet haar leven in.
Je zou brieven kunnen schrijven voor je dochter, kleinzoon en kleindochter. Niet versturen, maar voor ze bewaren in een album. Misschien zul je ze een keer kunnen geven.
En de verjaardagen van Kaylee en James weet je toch? Voor die dagen zou je ze post kunnen sturen: een kort briefje of een kaart. Met Kerst en Oud en Nieuw zou ook kunnen. Gewoon om ze te laten weten dat je aan ze denkt.