fb
Damespraatjes Damespraatjes

Estelle: “Het gaat slecht met mijn vriend en mijn schoonmoeder neemt mij dat kwalijk”

gaat slecht met mijn vriend

Estelle snapt er niks van. Het gaat helemaal niet lekker met Rudy, met wie ze nu meer dan vier jaar een relatie heeft “Het gaat slecht met mijn vriend. Dat vind ik al lastig te bevatten, maar waarmee ik helemaal niet kan omgaan is mijn schoonmoeder. Zij zegt dat het mijn schuld is dat haar zoon in de put zit. Hoe dan?”

Snelle schakelaar

Ze viel op zijn rustige en stabiele aard. “Rudy is een heel lieve man en ingetogen. Het tegenovergestelde van wat ik ben. Ja, lief ben ik wel, maar ingetogen kun je me niet echt noemen. Ik ben altijd te porren voor een feestje en je kunt me altijd bellen als je hulp nodig hebt.” Estelle is een gezelligheidsdier en een snelle schakelaar. Barst van de vriendinnengroepjes en doet overal aan mee. “Mijn vriendinnen zijn heilig. Ik heb drie verschillende groepjes: eentje met meiden van de lagere school, de tweede vriendinnengroep is van het volleyballen en de laatste van mijn studietijd. Daarnaast heb ik twee heel goede vrienden met wie ik graag afspreek. Soms gaat Rudy mee, maar meestal ga ik alleen.”

Ga toch lekker mee!

Voor Estelle was het nooit een punt van discussie dat ze haar vrienden en vriendinnen blijft zien, relatie of niet. “Toen ik Rudy leerde kennen heb ik hem gelijk gezegd dat ik een druk sociaal leven heb en dat ik dat graag wil houden. Dat betekent niet dat hij niet mee mag of dat ik altijd maar weg ben, maar ik wil er geen gezeur over. Mijn vriendinnen en vrienden betekenen veel voor me en die laat ik voor niets of niemand vallen.” Rudy vond het in het begin lastig dat Estelle vaak op pad was. “Ik vroeg hem vaak mee, zeker als we naar de kroeg gingen en de mannen van mijn vriendinnetjes ook mee gingen, maar hij wilde liever thuis blijven. Dat vond ik soms jammer, maar ik begreep het wel. Ik leef in de hoogste versnelling en wil harder terwijl hij in zijn twee leeft en het prima vindt.”

Hobby’s heeft hij niet

Als Estelle een weekje wilde wintersporten, at Rudy bij zijn moeder of bestelde eten. “Hij zei dat hij het heerlijk vond om ook even alleen te zijn. Ik dacht: das een win-winsituatie! Hij blij ik blij.” Maar sinds een jaar loopt het allemaal niet zo soepel. Estelle ontdekt dat Rudy eigenlijk alleen maar werkt omdat het moet en omdat je nou eenmaal geld moet verdienen, maar dat hij niet tevreden is over zijn baan. “Hij werkt bij een ICT-bedrijf met allerlei nerds en verdient goed geld. Ik dacht dat hij het ook leuk vond, maar sinds kort weet ik dat hij zijn werk helemaal niet leuk vindt. Hobby’s heeft hij ook niet, ja Netflixen. Dat kan hij uren, wat zeg ik, dagen doen. Ook dat vind ik niet erg: als hij dat graag wil, prima toch?”

Wat je zaait zul je oogsten

Een steeds terugkerend discussiepunt is het gebrek aan vrienden. Rudy heeft nauwelijks vrienden en Estelle vermoedt dat hij een beetje jaloers is op haar rijke sociale leven. “Wat hij vergeet is dat dat hard werken is om die vriendschappen en contacten te onderhouden. Als je nooit belt of langsgaat, verwateren vriendschappen en voor je het weet zie je iemand niet meer. Ik ben attent, stuur kaartjes als er iemand jarig is, stuur een bloemetje bij ziekte en informeer vaak gewoon zo maar even hoe het met iemand gaat. Wat je zaait zul je oogsten zeg ik altijd maar.” Nu Estelle promotie op haar werk heeft gekregen en met nog meer plezier naar haar werk gaat, lijkt er iets geknapt bij Rudy.

Gaat slecht met mijn vriend

Hij heeft geen zin meer om zijn bed uit te komen en meldt zich regelmatig ziek. Zeker op de dagen dat Estelle thuiswerkt is dat super irritant. “Het gaat slecht met mijn vriend en dat is echt heel vervelend. Hoewel hij zegt: ‘Let maar niet op mij’ trekt hij continu mijn aandacht. Zit ik net in een call, komt hij de studeerkamer in en tettert door mijn vergadering. Dat is nu al twee keer gebeurd en ik schaam me dood. Netflixen doet hij minder en in plaats daarvan ligt hij op de bank. Te piekeren over van alles. Voor mij is het zo ongezellig op deze manier. Ik probeer hem eruit te trekken, heb twee Museumkaarten gekocht zodat we samen naar musea kunnen gaan, maar daar heeft hij geen zin in. Musea zijn voor intellectuelen vindt hij. Uiteten vindt hij zonde van het geld en naar het café gaan is voor plebs; je kunt immers thuis ook een drankje drinken.”

Ik doe maar en hij kwijnt weg

Kennelijk is zijn moeder erachter gekomen dat haar zoon nogal somber is en heeft Estelle daarover gebeld. “Ank, zijn moeder, vindt dat het mijn schuld is dat Rudy zo somber is. Ik vertelde haar dat ik heb geopperd om professionele hulp te zoeken, dat ik een Museumkaart aanschafte en hem probeer mee te krijgen, maar ze blijft voet bij stuk houden. Het is mijn schuld. Ik ga steeds maar de hort op met mijn vriendinnen, in januari weer wintersporten, zit drie avonden in de sportschool. Ik doe maar terwijl haar zoon wegkwijnt op de bank. Ik dacht: ze maakt een grap, maar nee, ze was bloedserieus. Ze vindt dat ik hem verwaarloos door steeds maar weg te zijn en hem alleen te laten. Ze vindt dat ik hem blij moet maken en beter mijn best moet doen.”

Ik houd zielsveel van hem

Ze is behoorlijk ondersteboven van het telefoontje van haar schoonmoeder en begint erover tegen Rudy. “Hij werd woest. Vroeg zich af waarom ik zijn moeder heb gezegd dat zo extreem somber is. Huh? Ik heb haar niks gezegd, zij belde mij erover, maar dat gelooft Rudy niet. Ik herken niet wat Ank allemaal tegen mij en over Rudy heeft gezegd. Zeker tegenwoordig probeer ik vaker thuis te zijn en ben ik er heel vaak voor hem. Ik vind het super rot voor Rudy en ik houd zielsveel van hem. Het doet me zeer hem zo te zien, maar ik kan moeilijk de hele dag naast hem zitten en stoppen met mijn werk. Dat doe ik gewoon niet.”

Niets van over

Estelle weet niet wat ze moet doen en waar ze goed aan doet. “Toen Ank zei: ‘Vroeger was Rudy zo’n leuk vrolijk joch en sinds hij met jou is, is daar niets van over.’ Dat heeft me zo geraakt. Ik heb dat maar niet tegen Rudy gezegd, weet niet wat er dan gebeurt.”

Wat vind jij? Wat kan Estelle het beste doen? Zich nog meer op Rudy richten of haar schoonmoeder Ank meer negeren en alles wat zij zegt niet al te letterlijk nemen? Wat raad jij Estelle aan? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Los Muertos Crew via Pexels

Volg jij ons al?

Facebook Instagram Threads Twitter Pinterest TikTok Newsletter

4 reacties

Marleen -

Deze situatie is heel herkenbaar. Een moeder die al heel lang haar uiterste best doet om haar zoon met meerdere (pschychologische) problemen te helpen. Een moeder die haar zoon heeft geleerd om over zulke en andere zaken te zwijgen of te liegen. Een moeder die blij is dat hij trouwt en kinderen krijgt. Nadat de grootste luchtbel openspat en veel leugens en schulden naar voren komen en ik nooit bij hem was gebleven als we samen geen kindje hadden gehad, wist ze me nog te vertellen dat het allemaal nogal meeviel. Na jaren huwelijk ging ik er aan kapot. Ik was mezelf helemaal verloren. Toen ik zei dat ik wilde scheiden wist hij dat ik het meende. Hij heeft 14 dagen met een zelfmoordpakketje rondgereden. Hij heeft gewacht tot mijn verjaardag en deed het op de plaats waar we voor de eerste keer samen waren geweest. Door het goede weer werd hij vroeg gevonden door een boer. Zijn moeder die al heel wat jaren daarvoor had aangegeven dat ze niets van onze problemen wou weten, vroeg me wat de reden was. Ik zei haar dat ik wilde scheiden. Dat ik het niet meer aankon. Allez zei ze, in ieder huwelijk zijn er wel eens problemen. Terwijl ze goed genoeg wist hoe haar zoon was. Hij is er die keer doorgekomen. Dus laat je niet aanpraten dat het jouw schuld is, want dat is het niet. Zij heeft haar zoon met grote problemen aan jou doorgegeven met het idee van ‘oef, hij is mijn probleem niet meer’. En dan is het achteraf heel gemakkelijk om de schuld in jouw schoenen te schuiven

Jess -

Je kunt alleen iemand helpen die zich zelf helpen wil. Hij zal zelf in actie moeten komen en aan zijn situatie iets willen veranderen. Hoe dat er dan gaat uitzien, heb je verder geen controle over.
Je moet in ieder geval gewoon jezelf blijven en niet de verwijten van je schoonmoeder als waarheid zien. Dit is haar invulling, misschien klopt het, maar dan zal hij dat zelf met je moeten communiceren en niet zij. Zolang hij niet zegt wat je kunt doen om hem te helpen, gewoon lekker je eigen ding blijven doen.
Het is niet jouw verantwoordelijkheid hem uit zijn depressie te halen, dat zal hij zelf moeten doen.

Joris -

Je bent zijn partner, niet z’n hulpverlener, persoonlijke animatrice of psycholoog. Je kunt hem aanmoedigen en steunen, maar z’n mentale problemen lossen niet op als jij stopt met werken, sporten of uitgaan, ergo: die moeder roeptoetert maar wat.

Rieneke -

Ik herken mijzelf in je vriend. Mijn man is net zoals jij. Toch gaat het goed tussen ons. Misschien omdat er kinderen en dieren bij mij in het spel zijn en ik wel dingen MOET doen waardoor ik niet depressief ben?
Mijn man lost het op om met mij alles te overleggen. Als ik zeg liever niet dan is er gewoon geen discussie en hoef ik mij niet te verantwoorden en ookal doe ik thuis niets met hem er kont geen gezeur en hij geeft mij geen schuldgevoel. Zo geef ik wel eens aan dat ik liever heb dat hij niet s avonds gaat stappen. Ik lig dan al wel eens in bed op een tiidstip dat hij nog geen eens weg zou gaan van huis. Prima vindt hij en hij bezorgd mij daar ook geen schuldgevoel door. Hierdoor heb ik geen vervelende gevoelens. Tevens als hij thuiswerkt stoor ik hem vaak dat gaat automatisch. Hij heeft het opgelost door de deur dicht te doen en opslot. Staat het op een kier dan vindt hij het prima ookal zegt hij vaak “schat om …. kom ik koffiedrinken met jou. Zou jij a.u.b voor mij voor vanmiddag … willen halen?.Dan kunnen we daarna samen koffie drinken” Kortom hij stuurd mij op pad voor een boodschapje of laat een karweitje doen (best slim want dan stoor ik hem niet).
Kortom het is geven en nemen. Je draagt niet bij om hem mee te vragen maar voor hem 100% er te zijn. Laat hem mee bepalen of je op vakantie gaat of de kroeg induikt zonder zich schuldig te voelen. Als je iets belangrijks vindt dan mag je dat ook gerust aangeven als hij genoeg respect en aandacht krijgt dan gunt hij het jou.
Zoals ik het lees draag je toch wel bij aan zijn gevoel. Wees er meer voor hem en dat is niet om door hem mee te vragen maar echt voor hem er te zijn.Ik ben bang dat dit door jullie verschillende levenswijze de relatie op den duur knapt.

Reageer ook