Elvira heeft het echt naar haar zin als data-analist bij een bedrijf waar ze ruim twee jaar geleden is aangenomen. Vanwege de pandemie werkte ze voornamelijk vanuit huis, maar sinds een half jaar is ze bijna dagelijks op kantoor. Wat minder leuk is dat ze laatst een standje van haar leidinggevende kreeg…

Keurig bloesje aan

“Ja, het was een rare tijd, die corona. Ik solliciteerde bij het bedrijf waar ik nu werk via Zoom. Zo bizar, maar ik was heel blij dat het zo kon. Dat het bedrijf op deze manier het sollicitatiegesprek wilde voeren.” Speciaal voor het gesprek kleedde Elvira zich mooi aan en maakte zich wat conservatiever op dan ze normaal doet. “Ik zorgde ervoor dat ik een net bloesje droeg en mijn make-up hield ik rustig. Met mijn leidinggevende had ik verschillende gesprekken en ze was super enthousiast over mijn opleiding. Nog blijer werd ze toen ze hoorde dat ik al behoorlijk wat werkervaring heb.”

Steeds vaker naar kantoor

Elvira krijgt de job en in de eerste tijd werkt ze voornamelijk vanaf huis en toen het eenmaal weer mocht en kon, ging ze steeds vaker naar kantoor. Dat vergde wel enige voorbereiding, vertelt Elvira. “Als ik niet werk, dan is mijn kledingstijl heel punk-rock. Dat betekent dat ik vooral zwarte kleding draag, het liefst van leer en mijn haar verf ik oranje. Het bedrijf waar ik werk is wat behoudend en ik vind het geen probleem om me een beetje aan te passen. Dus als ik naar kantoor ga, haal ik de piercing uit mijn lip en doe iets minder heftige make-up op. Mijn zwarte lippenstift doe ik dan niet op, maar ik stift mijn lippen donkerpaars.”

Wat is er mis met mijn schoenen?

Zelf vindt ze dat ze er best braaf uitziet als ze naar haar werk gaat. “Ik draag wel gewoon mijn workerboots, want daar loop ik het allerlekkerste op. Een type voor elegante schoenen ben ik nooit geweest, hakken draag ik echt nooit, ik voel me daar niet prettig bij. Geef mij maar gewoon lekkere, stevige schoenen. En weet je wat het is, ik zit meestal achter mijn bureau te werken, niemand die het ziet of er last van heeft. Ja, heel soms schuif ik aan als er een bespreking is met klanten, maar dat is niet zo vaak.” Tot haar grote verbazing en verrassing sprak haar leidinggevende haar laatst aan op haar uiterlijk. Dat deed ze tijdens het voortgangsgesprek.

Klanten schrikken van mij

“Mijn baas is ook een vrouw, maar eentje die er altijd perfect uitziet. Ik vind haar uiterlijk een beetje saai, er is niks op aan te merken, maar nogal fantasieloos. Ze begon het gesprek positief. Het werk dat ik lever is geweldig, volgens haar ben ik een enorme aanwinst voor het bedrijf en versta ik mijn vak goed. Blij nam ik het compliment in ontvangst, ik vind het fijn als mensen tevreden zijn over het werk dat ik lever. Maar toen kwam het volgende punt: mijn kledingstijl. Ze vond dat ik er  intimiderend uitzie, veel te opvallend. Volgens haar schrikken klanten van mijn uiterlijk als ik binnenkom. Nou ja zeg, ik was zo verbaasd want ik ben gewoon heel vriendelijk en behulpzaam.”

Ik wil mijn baan niet kwijt

Elvira moest het gesprek even op har in laten werken. “Hoe kan ze nou beginnen over mijn kledingstijl? Ik vind dat ik al behoorlijk veel rekening houd met anderen. Ik pas mijn make-up aan, doe mijn piercing uit… maar dat is kennelijk niet genoeg. Ik voel me prettig in de kleding die ik draag, mijn kledingstijl laat zien wie ik ben. Mijn werk kan ik goed uitvoeren omdat ik me prettig en op mijn gemak voel door de kleding en make-up die ik draag. Haar kritiek op mijn uiterlijk raakt me echt want ik houd van mijn werk en mijn collega’s. Ik zit zo op mijn plek in dat bedrijf, ik wil mijn baan niet kwijt.”

Mijn ouders snappen het wel

Als Elvira het met haar beste vriendin Sammy bespreekt, wordt Elvira in haar gevoel bevestigd dat ze al heel veel doet om minder shockerend over te komen. “Sam en ik hebben dezelfde kledingstijl, al jaren. Als we naar een concert gaan zien we er echt heel heftig uit. Maar Sam zei ook: ‘joh, je ziet er heel keurig uit als je naar je werk gaat. Je doet zelfs je piercing uit’. Sam vindt dat ze op mijn werk mij moeten accepteren zoals ik ben. Mijn ouders daarentegen zeiden wel te begrijpen dat mijn uiterlijk onderwerp van gesprek is. Vooral mijn moeder vind ik dat me vreselijk toetakel en verschrikkelijk uitzie. Mijn vader had me ook liever in rokjes en jurkjes gezien, maar accepteert me wel.”

Normale schoenen en haarkleur

Het verzoek van Elvira’s leidinggevende is duidelijk: ze wil dat Elvira nette schoenen draagt, haar haren in een natuurlijke kleur verft en geen donkerpaarse lippenstift draagt. “Toen ze dat tegen me zei, stond ik aan de grond genageld. Wat moet ik doen? Als ik doe wat zij van me vraagt dan ben ik echt mezelf niet meer, dan verloochen ik mijzelf en ik heb me voorgenomen dat nooit, maar dan echt nooit te doen. Maar nu twijfel ik. Eindelijk heb ik de baan van mijn dromen en hele fijne collega’s. Zeg het maar, wat moet ik doen? Want ik weet het namelijk niet.”

Heb of ken je mensen met een opvallend of zelfs wel heftig uiterlijk? Hoe ga jij om met kritiek op je uiterlijk? Ben je van mening dat we in een vrij land leven en er uit mogen zien hoe we willen? We zijn hele benieuwd, praat mee in de comments onder dit artikel.

Afbeelding: Unsplash

Prisca: “Mijn schoonzus dumpt haar kids bij mijn ouders zodat ze zelf kan feesten”

Echt een super band heeft Prisca niet met haar schoonzus, maar ze heeft ook zeker geen hekel aan haar. “Jamilla is heel chill, soms een beetje te. Ze maakt zich nauwelijks ergens druk om en ziet nergens gevaar in. Ik vermoed dat ze de relaxte genen van haar moeder heeft geërfd.” Wat Prisca mateloos irriteert is dat Jamilla haar drie kinderen regelmatig ‘dumpt’ bij haar ouders of schoonouders. “Belachelijk! Je kunt anderen toch niet steeds met je kinderen opzadelen …. VERDER LEZEN?”